اگر بنده‏اى دور از چشم مردم، سجده خود را طولانى كند، شيطان با خود گويد: واى بر من! اطاعت كردند و من نافرمانى

  1. نماز :اهمیت سجده   برخاک: عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ((علیه السلام) )
  2. فِی حَدِیثٍ قَال:السُّجُودُ عَلَی الارْضِ أَفْضَلُ لانَّهُ أَبْلَغُ فِی التَّوَاضُعِ
  3. وَ الْخُضُوعِ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ[
  4.              بسم الله الرمن الرحیم             اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم سجده تربت حسینى‏ اهانت به مقدسات اسلام وتربت حرام است 8 
  5. قال الصادق((علیه السلام) ):إِنَّ الْعَبْدَ إِذَا أَطَالَ السُّجُودَ حَیْثُ لا یَرَاهُ أَحَدٌ قَالَ الشَّیْطَانُ یَا وَیْلاهْ أَطَاعُوا وَ عَصَیْتُ وَ سَجَدُوا وَ أَبَیْتُ. 1- معاوية بن عمّار از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است: اگر بنده‏اى دور از چشم مردم، سجده خود را طولانى كند، شيطان (با ديدن اين منظره ملكوتى) با خود مى‏گويد: واى بر من! اطاعت كردند و من نافرمانى كردم، و (خدا را) سجده كردند و من سرپيچى كردم.
  6. اهمیت سجده   برخاک: عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ((علیه السلام) )فِی حَدِیثٍ قَال:السُّجُودُ عَلَی الارْضِ أَفْضَلُ لانَّهُ أَبْلَغُ فِی التَّوَاضُعِ وَ الْخُضُوعِ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ[من لایحضره الفقیه، ج1، ص272]. .. و سجده كردن بر زمين بهتر و برتر از ساير چيزها است (كه بر آنها سجود جايز است) زيرا زمين در نشان دادن فروتنى و خضوع و خاكسارى در برابر خداوند عزّ و جلّ گوياتر و رساتر و كاملتر است.
  7. عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ((علیه السلام) )أَنَّهُ قَالَ:یَنْبَغِی لِلْمُصَلِّی أَنْ یُبَاشِرَ بِجَبْهَتِهِ الارْضَ وَ یُعَفِّرَ وَجْهَهُ فِی التُّرَابِ لانَّهُ مِنَ التَّذَلُّلِ لِلَّهِ[بحارالانوار، ج82، ص156].سزاوار است برای نماز گذاربرای سجده پیشانی بر زمین گذارد این امر نهایت تذلل است در پیش گاه خداوند .
  8. قال رسول الله(صل الله علیه وآله وسلم :أفضل ما یسجد علیه المصلی الارض النقیة[دعائم‏الاسلام، ج1، ص178]. بهترین چیزیی که برای سجده کردن برآن است خاک است که زمین خالص است
  9. -عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ الْفَضْلِ أَنَّهُ:" سَأَلَ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ((علیه السلام) ) عَنِ السُّجُودِ عَلَی الْحُصُرِ وَ الْبَوَارِی فَقَالَلا بَأْسَ وَ أَنْ یَسْجُدَ عَلَی الارْضِ أَحَبُّ إِلَیَّ فَإِنَّ رَسُولَ اللَّهِ (صل الله علیه وآله وسلم  کَانَ یُحِبُّ ذَلِکَ أَنْ یُمَکِّنَ جَبْهَتَهُ مِنَ الارْضِ فَأَنَا أُحِبُّ لَکَ مَا کَانَ رَسُولُ اللَّهِ(صل الله علیه وآله وسلم  یُحِبُّهُ"[تهذیب‏الاحکام، ج2، ص311].. از امام صادق عليه السّلام از سجده كردن بر حصير و بوريا پرسيد آن حضرت فرمود: اشكال ندارد- و ليكن- من دوست دارم كه بر زمين سجده شود، زيرا رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله دوست داشت كه پيشانى خود را بر زمين قرار دهد، و من دوست دارم براى تو آنچه را كه رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله دوست داشت.
  10. قال علی((علیه السلام) ):إِنَّ الدُّنْیَا دَارُ صِدْقٍ لِمَنْ صَدَقَهَا و.... مَسْجِدُ أَحِبَّاءِ اللَّهِ وَ مُصَلَّی مَلائِکَةِ اللَّه[نهج‏البلاغة، حکمت131].ِ دنيا جاى صداقت است براى كسى كه با صداقت در آن كار كند؛ و جاى سلامت‏يابى (از عذاب ابدى) است براى كسى كه هدف از زندگى در آن را دريابد؛ و جاى رسيدن به بى‏نيازى است براى كسى كه از آن توشه بردارد؛ و جاى پند گرفتن است براى كسى كه از آن پند گيرد؛ عبادتگاه دوستان خدا است، و نيايشگاه فرشتگان خدا، و محلّ نزول وحى خدا، و جايگاه بازرگانى سودمند براى اولياى خدا،
  11. آثار سجده  عَنْ رَسُولِ اللَّهِ(صل الله علیه وآله وسلم :یَا أَبَاذَرٍّمَا یَتَقَرَّبُ الْعَبْدُ إِلَی اللَّهِ بِشَیْءٍ أَفْضَلَ مِنَ السُّجُودِ الْخَفِیِّ[وسائلالشیعة، ج5، ص296]. ای اباذر بهترین چیزی که بنده را به خدا نزدیکتر می کند سجده پنهانی است نه آشکار. 
  12. قال الصادق((علیه السلام) ):إِنَّ الْعَبْدَ إِذَا أَطَالَ السُّجُودَ حَیْثُ لا یَرَاهُ أَحَدٌ قَالَ الشَّیْطَانُ یَا وَیْلاهْ أَطَاعُوا وَ عَصَیْتُ وَ سَجَدُوا وَ أَبَیْتُ - از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است: اگر بنده‏اى دور از چشم مردم، سجده خود را طولانى كند، شيطان (با ديدن اين منظره ملكوتى) با خود مى‏گويد: واى بر من! اطاعت كردند و من نافرمانى كردم، و (خدا را) سجده كردند و من سرپيچى كردم.
  13. قال علی((علیه السلام) ):لو یعلم المصلی ما یغشاه من الرحمة لما رفع رأسه من السجود[غررالحکم، ص175] هر گاه بنده مؤمن به نماز برخيزد خداوند به او نظر مى‏كند (يا فرمود:) خداوند به او روى مى‏كند تا از نماز فارغ شود و رحمت از بالاى سرش تا افق آسمان بر او سايه مى‏افكند و فرشتگان اطراف او را تا آسمان مى‏پوشانند و خداوند فرشته‏اى را بر سر او موكّل مى‏كند كه به او مى‏گويد: اى نمازگزار! اگر بدانى چه كسى به تو نظر مى‏كند و با چه كسى مناجات مى‏كنى به چيز ديگرى توجّه نخواهى كرد و هرگز از جايگاه خود كنار نخواهى رفت.
  14. قَالَ الصَّادِقُ((علیه السلام) ):مَا خَسِرَ وَ اللَّهِ مَنْ أَتَی بِحَقِیقَةِ السُّجُودِ وَ لَوْ کَانَ فِی الْعُمُرِ مَرَّةً وَاحِدَةً[بحارالانوار، ج82، ص136]. حضرت امام صادق عليه السّلام مى‏فرمايد كه: زيانكار نيست و با زيانكاران محشور نمى‏شود در روز قيامت، هر كه بجا آورد حقّ سجود را هر چند در مدّت عمر، يك بار باشد.
  15. قال سَلْمَانُ الْفَارِسِیِّ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ: لَوْ لا السُّجُودُ لِلَّهِ وَ مُجَالَسَةُ قَوْمٍ یَتَلَفَّظُونَ طَیِّبَ الْکَلامِ کَمَا یُتَلَفَّظُ طَیِّبُ التَّمْرِ لَتَمَنَّیْتُ الْمَوْتَ.[بحارالانوار، ج6، ص130].
  16. قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ((علیه السلام) ):السَّاجِدُ بِمَکَّةَ کَالْمُتَشَحِّطِ بِدَمِهِ فِی سَبِیلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ[من‏لایحضره‏الفقیه، ج2، ص228]. و سجده‏گزار در مكّه همچون دست و پا زننده در خون خود در راه خداى عزّ و جلّ است.
  17. قَالَ أَمِیرُ الْمُومِنِینَ((علیه السلام) ):لَوْ یَعْلَمُ الْمُصَلِّی مَا یَغْشَاهُ مِنْ جَلالِ اللَّهِ مَا سَرَّهُ أَنْ یَرْفَعَ رَأْسَهُ مِنْ سُجُودِهِ[بحارالانوار، ج79، ص207].
  18. اگر نماز گذار بداند كه چه اندازه از جلال خداوندى سراپاى او را فرا گرفته است خوش نميدارد كه سرش را از سجده خود بردارد مبادا در كار آخرت امروز و فردا كنيد و هر چه ممكن است پيشدستى كنيد هر چه روزى شما است هر اندازه ناتوان هم باشيد بشما خواهد رسيد
  19. قَالَ رَسُولُ اللَّهِ(صل الله علیه وآله وسلم :مَنْ سَجَدَ سَجْدَةً حُطَّ عَنْهُ بِهَا خَطِیئَةٌ وَ رُفِعَ لَهُ بِهَا دَرَجَةٌ[بحارالانوار، ج82، ص163] رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم فرمود: هر كس يك سجده بجاى آورد، يك گناه او بخشيده مى‏شود و يك درجه بر مقامش (نزد خداوند) افزوده مى‏شود.
  20. قَالَ رَسُولُ اللَّهِ(صل الله علیه وآله وسلم  :أَکْثِرِ السُّجُودَ فَإِنَّهُ یَحُطُّ الذُّنُوبَ کَمَا تَحُطُّ الرِّیحُ وَرَقَ الشَّجَرِ[بحارالانوار، ج82، ص162] مردى نزد رسول خدا (ص) آمد و عرضكرد يا رسول اللَّه گناهم بسيار و كارم سست است رسول خدا (ص) فرمود بسيار سجده كن كه گناهت را بريزد چنانچه باد برگ درخت را.
  21. عن رسول الله(صل الله علیه وآله وسلم :من سجد لله سجدة کتب الله له بها عنه خطیئة و رفع له بها درجة[سند احمد، ج4، ص148].قَالَ رَسُولُ اللَّهِ(صل الله علیه وآله از امام صادق عليه السّلام، و آن حضرت از پدران بزرگوارش روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم فرمود: هر كس يك سجده بجاى آورد، يك گناه او بخشيده مى‏شود و يك درجه بر مقامش (نزد خداوند) افزوده مى‏شود.
  22.  وسلم :مَا مِنْ عَبْدٍ یَسْجُدُ لِلَّهِ سَجْدَةً إِلا رَفَعَهُ اللَّهُ بِهَا دَرَجَة[مستدرک‏الوسائل، ج4، ص475]. عبدی از عباد نیست مگر سجده بجاى آورد، يك گناه او بخشيده مى‏شود و يك درجه بر مقامش (نزد خداوند) افزوده مى‏شود.
  23. 1- رکوع و سجود طولانی سبب بقای نعمت و طول عمر است:
  24. عن ابی عَبْدِ اللَّهِ((علیه السلام) ):ثَلاثَةٌ إِنْ یَعْلَمْهُنَّ الْمُومِنُ کَانَتْ زِیَادَةً فِی عُمُرِهِ وَ بَقَاءَ النِّعْمَةِ عَلَیْهِ فَقُلْتُ وَ مَا هُنَّ قَالَ تَطْوِیلُهُ فِی رُکُوعِهِ وَ سُجُودِهِ فِی صَلاتِهِ وَ...[کافی، ج4، ص49]. شنيدم ابو عبد اللَّه صادق (ع) گفت: اگر بنده مؤمن سه خصلت را رعايت كند، باعث طول عمر و بقاى نعمت او خواهد بود. من پرسيدم: آن سه خصلت كدام است؟ ابو عبد اللَّه گفت: طول دادن ركوع و سجده نماز. طول دادن صرف غذا، موقعى كه (با ديگران) بر سر خوان غذاى خود باشد، و خدمت و احسان به شايستگان و نجيبان.
  25. عَنْ رَسُولِ اللَّهِ(صل الله علیه وآله وسلم  : یَا أَبَاذَرٍّعَفَّرَ وَجْهَهُ فَقَدْ بَرِئَ مِنَ الْکِبْرِ[وسائلالشیعة، ج5، ص54]. اى ابا ذر كسى كه دامنش را جمع كند، كفشش را بدوزد، چهره‏اش را بخاك نهد از تكبر دورى كرده.
  26. رسول الله(صل الله علیه وآله وسلم می‏فرمایند:" من در قیامت امّتم را از آثار سجده  بر پیشانی می‏شناسم".[مسند احمد، ج4، ص189].  1-سِیماهُمْ فِی وُجُوهِهِمْ مِنْ أَثَرِ السُّجُودِ[فتح، 29].
  27. 2- قَالَ أَمِیرُ الْمُومِنِینَ((علیه السلام) ):یُسْتَحَبُّ لِلْمُصَلِّی أَنْ یَکُونَ بِبَعْضِ مَسَاجِدِهِ شَیْءٌ مِنْ أَثَرِ السُّجُودِ[بحارالانوار، ج79، ص13]. مستحب برای نماز گذار در بعضی از مساجد چیزی از علامت سجده بگذارد
  28. 3- عَنْ أَمِیرِ الْمُومِنِینَ((علیه السلام) ):لَقَدْ رَأَیْتُ أَصْحَابَ مُحَمَّدٍ ص.... کَأَنَّ بَیْنَ أَعْیُنِهِمْ رُکَبَ الْمِعْزَی مِنْ طُولِ سُجُودِهِم[نهج‏البلاغة، خطبه 97]. ميان دو چشمشان چون زانوى بزان پينه بسته بود، از درازى ماندن در سجود. اگر نام خدا برده مى‏شد چندان مى‏گريستند كه گريبانهاشان تر گردد،
  29. 4- قَالَ عَلِیٌّ((علیه السلام) ):إِنِّی لاکْرَهُ لِلرَّجُلِ أَنْ أَرَی جَبْهَتَهُ جَلْحَاءَ لَیْسَ فِیهَا أَثَرُ السُّجُودِ[تهذیب الاحکام، ج2، ص313].
  30. 5- عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ((علیه السلام) ):قَالَ إِنَّ أَبِی عَلِیَّ بْنَ الْحسین((علیه السلام) ) کَانَ أَثَرُ السُّجُودِ فِی جَمِیعِ مَوَاضِعِ سُجُودِهِ فَسُمِّیَ السَّجَّادَ لِذَلِکَ[بحارالانوار، ج83، ص201]. اثرسجد که گفته شده 7 موضع سجده ملاک است .پیشانی دوکف دست دو زانو دو شست پا
  31. 6- عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ((علیه السلام) ):فِی حَدِیثٍ أَنَّ عَلِیَّ بْنَ الْحسین((علیه السلام) ) لَقَدْ کَانَ یَسْقُطُ مِنْهُ کُلَّ سَنَةٍ سَبْعُ ثَفِنَاتٍ مِنْ مَوَاضِعِ سُجُودِهِ لِکَثْرَةِ صَلاتِهِ[خصال صدوق، ج2، ص517]. و هر سال هفت پينه از هفت محل سجده او مى‏افتاد از بس نماز ميخواند و آن حضرت آن پينه‏ها را جمع آورى ميفرمود و چون از دنيا رحلت فرمود آن پينه‏ها بهمراه او بخاك سپرده شد و بر پدرش حسين عليه السّلام بيست‏ سال گريست‏
  32. 7- عن رسول الله:حرّم الله علی النار أن تأکل من ابن آدم اثر السجود[مسند احمد حنبل، ج2، ص276]سی دی؟؟
  33. 8- عده‏ای به درب خانه امام سجاد((علیه السلام) امام صادق عليه السّلام فرمود امام سجاد عليه السّلام در خانه خود نشسته بود گروهى درب خانه را كوبيدند فرمود اى كنيز نگاه كن‏ كوبنده درب كيست عرض كردند گروهى از پيروان شمايند با شتاب چنان از جاى برخاست كه نزديك بود بر زمين افتد و چون درب را باز و بايشان نگاه كرد برگشت و فرمود دروغ مى‏گويند نشانى تشيع آنان چيست و نشانه بندگى و اثر سجودشان كجا است، پيروان ما به زيادى بندگى و ژوليدگيشان شناخته ميشوند (منظور آنكه بظاهر خود زيادى پاى‏بند نبوده و توجه بيشترشان بعوالم معنوى و اخروى است) زيادى بندگى پروردگار بينى‏هاى آنان را زخم نموده و جبين و جاهاى سجودشان پينه بسته از روزه‏هاى بسيار و ايستادن در پيشگاه پروردگار و دوام اذكار لاغر ميان و لب‏خشگانند، بندگى يزدان چهره‏هاى آنان را درهم كشيده لَمَّا فَتَحَ الْبَابَ وَ نَظَرَ إِلَیْهِمْ رَجَعَ وَ قَالَ:" کَذَبُوا فَأَیْنَ السَّمْتُ فِی الْوُجُوهِ؟ أَیْنَ أَثَرُ الْعِبَادَةِ؟ أَیْنَ سِیمَاءُ السُّجُودِ؟ إِنَّمَا شِیعَتُنَا یُعْرَفُونَ بِعِبَادَتِهِمْ وَ شَعَثِهِمْ قَدْ قَرَحَتِ [الْعِبَادَةمِنْهُمْ الانَافَ وَ دَثَرَتِ الْجِبَاهَ وَ الْمَسَاجِدَ"[بحارالانوار، ج65، ص169].
  34. سجده  ، السّمتحالت سکینه و وقار و حسن سیرت که از ظاهر حال شخص نمایان است.شعث:الامر.
  35. عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ((علیه السلام) ):سَجْدَةُ الشُّکْرِ وَاجِبَةٌ عَلَی کُلِّ مُسْلِمٍ[1]تُتِمُّ بِهَا صَلاتَکَ [2]وَ تُرْضِی بِهَا رَبَّکَ [3]وَ تَعْجَبُ الْمَلائِکَةُ مِنْکَ[من‏لایحضره‏الفقیه، ج1، ص333]1- سجده شکر واجب است بر کل مسلمان 2-نمازراسجده کامل کند 3-خداوند خود را با سجده راضی کند 4- ملایکه به وسیله سجده به وجد وشعف می آیند.  .
  36. دعای مستجاب: وَ رَوَی جَهْمُ بْنُ أَبِی جَهْمٍ قَالَ:" رَأَیْتُ أَبَا الْحَسَنِ مُوسَی بْنَ جَعْفَرٍ((علیه السلام) ) وَ قَدْ سَجَدَ بَعْدَ الثَّلاثِ الرَّکَعَاتِ مِنَ الْمَغْرِبِ فَقُلْتُ لَهُ جُعِلْتُ فِدَاکَ رَأَیْتُکَ سَجَدْتَ بَعْدَ الثَّلاثِ فَقَالَوَ رَأَیْتَنِی؟ فَقُلْتُنَعَمْ قَالَفَلا تَدَعْهَا فَإِنَّ الدُّعَاءَ فِیهَا مُسْتَجَابٌ"[من‏لایحضره‏الفقیه، ج1، ص331] جهم بن ابى جهم گويد: موسى بن جعفر عليهما السّلام را ديدم كه پس از سه ركعت نماز مغرب سجده مى‏كرد، به آن حضرت عرض كردم قربانت گردم شما را ديدم كه پس از انجام سه ركعت فريضه مغرب سجده مى‏كرديد؟ فرمود: و مرا ديدى؟ گفتم: آرى، فرمود: پس آن را ترك مكن زيرا دعا در آن مستجاب خواهد شد.
  37. ذهاب غم: عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ((علیه السلام) )قَالَ:إِذَا أَصَابَکَ هَمٌّ فَامْسَحْ یَدَکَ عَلَی مَوْضِعِ سُجُودِکَ ثُمَّ أَمِرَّ بِیَدِکَ عَلَی وَجْهِکَ یَعْنِی مِنْ جَانِبِ خَدِّکَ الایْسَرِ وَ عَلَی جَبْهَتِکَ إِلَی جَانِبِ خَدِّکَ الایْمَنِ[تهذیب‏الاحکام، ج2، ص112]. سرائر: امام صادق عليه السّلام فرمود: وقتى اندوهى بر تو رسيد دست خود را به محل سجده‏ات بكش و دستت را بر صورتت از جانب چپ مرور بده و دستت را از پيشانى بر صورتت از جانب راست مرور بده، سه بار اين كار را انجام بده، در هر بار بخوان «بسم اللَّه الذى لا اله الا هو عالم الغيب و الشهادة الرحمن الرحيم اللهم انى أعوذ بك من الهم و الحزن و السقم و العدم و الصغار و الذل و الفواحش ما ظهر منها و ما بطن».
  38. درود خداوند و محو گناهان:عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ((علیه السلام) )أَنَّهُ قَالَ:مَنْ سَجَدَ سَجْدَةَ الشُّکْرِ وَ هُوَ مُتَوَضِّی کَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِهَا عَشْرَ صَلَوَاتٍ وَ مَحَا عَنْهُ عَشْرَ خَطَایَا عِظَامٍ[من‏لایحضره‏الفقیه، ج1، ص332].
  39. 7- کشف حجاب بین او و ملائکة:عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ((علیه السلام) ):إِنَّ الْعَبْدَ إِذَا صَلَّی ثُمَّ سَجَدَ سَجْدَةَ الشُّکْرِ فَتَحَ الرَّبُّ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی الْحِجَابَ بَیْنَ الْعَبْدِ وَ بَیْنَ الْمَلائِکَةِ فَیَقُولُ یَا مَلائِکَتِی انْظُرُوا إِلَی عَبْدِی أَدَّی فَرْضِی وَ أَتَمَّ عَهْدِی ثُمَّ سَجَدَ لِی شُکْراً عَلَی مَا أَنْعَمْتُ بِهِ عَلَیْه[من‏لایحضره‏الفقیه، ج1، ص333] از امام ششم عليه السلام: سجده شكر بر هر مسلمانى واجب است نماز را به آن پايان دهى و با اين كار خداوند را خشنود سازى، و فرشتگان را بشگفت آرى، و بنده چون پس از نماز سجده شكر بجا آرد، خداوند پرده بين او و فرشتگان را كنار زند، و بگويد: اى فرشتگان من به بنده‏ام بنگريد، كه نماز واجب مرا انجام داد، و بر اين نعمتى كه باو دادم سجده شكر نمود اينك چه چيز ميتواند پاداش او باشد؟ فرشتگان گويند: خداوندا رحمتت بازخداوند ميپرسد ديگر چه؟ ملائكه گويند: بهشتت، باز ميپرسد ديگر چه؟ ملائكه گويند: برآوردن حاجات مهم، باز مى‏پرسند ديگر چه؟ ....
  40. 8- مباهات الهی بین او و ملائکه:...انظروا الی عبدی ادّی فرضی و تمّ عهدی ثمّ سجد لی شکرا علی ما انعمت به علیه
  41. سجده   شکر از زبان ملائکه: عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِع:..مَلائِکَتِی مَا ذَا لَهُ عِنْدِی قَالَ فَتَقُولُ الْمَلائِکَةُ یَا رَبَّنَا رَحْمَتُکَ ثُمَّ یَقُولُ الرَّبُّ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی ثُمَّ مَا ذَا لَهُ فَتَقُولُ الْمَلائِکَةُ یَا رَبَّنَا جَنَّتُکَ ثُمَّ یَقُولُ الرَّبُّ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی ثُمَّ مَا ذَا فَتَقُولُ الْمَلائِکَةُ یَا رَبَّنَا کِفَایَةُ مُهِمِّهِ فَیَقُولُ الرَّبُّ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی ثُمَّ مَا ذَا قَالَ وَ لا یَبْقَی شَیْءٌ مِنَ الْخَیْرِ إِلا قَالَتْهُ الْمَلائِکَةُ فَیَقُولُ اللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی یَا مَلائِکَتِی ثُمَّ مَا ذَا فَتَقُولُ الْمَلائِکَةُ رَبَّنَا لا عِلْمَ لَنَا قَالَ فَیَقُولُ اللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی أَشْکُرُ لَهُ کَمَا شَکَرَ لِی وَ أُقْبِلُ إِلَیْهِ بِفَضْلِی وَ أُرِیهِ وَجْهِی[من‏لایحضره‏الفقیه، ج1، ص334]. از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود: سجده شكر بر هر مسلمانى واجب است، نمازت را با آن كامل و رضاى پروردگارت را حاصل ميسازى، و فرشتگان آن را از تو بپسندند، و بدون شك هر گاه بنده نماز بگزارد و پس از فراغ در پى آن بسجده شكر رود، پروردگار متعال حجاب از ميان او و فرشتگان برگيرد، و به آنان خطاب كند: بنگريد بسوى بنده من كه وظيفه واجب انجام داده و به پيمان من وفا نموده، و بشكرانه برخوردارى از انعام من برايم بسجده افتاده، اكنون‏ بگوئيد نزد من پاداش او چه خواهد بود؟ فرشتگان گويند: اى پروردگار ما پاداش او رحمت تو است، خداوند متعال فرمايد: ديگر چه؟ گويند: خداوندا بهشت تو، باز پرسيد ديگر چه پاداشى دارد؟ گويند: آنكه گرفتاريهاى او را برطرف سازى، باز خداوند پرسيد: ديگر چه؟ امام عليه السّلام فرمود: چيزى باقى نماند مگر آنكه فرشتگان آن را نام برند، باز خداوند تكرار فرمايد: ديگر چه؟ آنها گويند: بار الها ما را فهم آن نيست، آنگاه خداوند متعال گويد: آنكه من از او تشكّر نمايم همان طور كه او مرا شكر نمود، و با فضل خود به او رو كنم، و از ديدار وجه خويش برخوردارش سازم‏
  42. 10مرتفع شدن نقص در نماز:
  43. عَنْ أَبِی الْحَسَنِ الرِّضَا((علیه السلام) )قَالَ:السَّجْدَةُ بَعْدَ الْفَرِیضَةِ شُکْراً لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَی مَا وَفَّقَ لَهُ الْعَبْدَ مِنْ أَدَاءِ فَرْضِهِ وَ أَدْنَی مَا یُجْزِی فِیهَا مِنَ الْقَوْلِ أَنْ یُقَالَ شُکْراً لِلَّهِ شُکْراً لِلَّهِ شُکْراً لِلَّهِ ثَلاثَ مَرَّاتٍ قُلْتُفَمَا مَعْنَی قَوْلِهِ شُکْراً لِلَّهِ؟ قَالَیَقُولُ هَذِهِ السَّجْدَةُ مِنِّی شُکْراً لِلَّهِ عَلَی مَا وَفَّقَنِی لَهُ مِنْ خِدْمَتِهِ وَ أَدَاءِ فَرْضِهِ وَ الشُّکْرُ مُوجِبٌ لِلزِّیَادَةِ فَإِنْ کَانَ فِی الصَّلاةِ تَقْصِیرٌ لَمْ یَتِمَّ بِالنَّوَافِلِ تَمَّ بِهَذِهِ السَّجْدَةِ[بحارالانوار، ج83، ص198]. از حضرت رضا (ع) روايت كرده است كه آن جناب فرمود سجده بعد از اداء نماز واجبى شكرگزارى است بر اينكه پروردگار بنده را توفيق داده است بر اداء واجبى خود و كمتر چيزى كه در آن سجده مجزى است اينست كه سه مرتبه بگويند..شكر اللَّه شكر اللَّه‏ عرض كردم معنى شكر اللَّه چيست فرمود كه سجده‏كننده ميگويد اين سجده من شكرگزارى پروردگار من است كه مرا توفيق داده است كه خدمت او را بانجام رسانيده‏ام و ادا كرده‏ام واجب او را و شكر موجب زيادتى است پس اگر در نماز تقصيرى كرده باشد كه بنمازهاى نافله تمام نشود باين سجده نقصان آن بر طرف مى‏شود و نماز تمام مى‏شود.
  44.  
  45. 11- بیمه شدن از مرض ها و بلاها: عن الصادق((علیه السلام) ):أوحی الله إلیه ارفع رأسک یا موسی و أمرر یدک فی موضع سجودک و امسح بها وجهک و ما نالته من بدنک فإنه أمان من کل سقم و داء و آفة و عاهة[بحارالانوار، ج83، ص199]. از امام باقر (ع) نقل شده: خداوند عزّ و جلّ به موسى وحى كرد:
  46. اى موسى، آيا مى‏دانى چرا از ميان خلقم تو را به هم كلامى خود اختصاص دادم، موسى گفت: نه اى پروردگارم! فرمود: اى موسى من همه بندگان خود را مورد ارزيابى قرار دادم و هيچ كس را نديدم كه از تو در نزد نفس خود ذليلتر و خاشعتر باشد، اى موسى تو در حال نماز دو گونه‏ات را بر خاك مى‏نهى و روايت شده كه موسى (ع) هنگام نماز بر نمى‏خاست تا وقتى كه گونه راست و چپ خود را بر زمين قرار دهد.
  47. 12- ازدیاد نعمت: عن أبی عبد الله((علیه السلام) ):ما أنعم الله علی عبده بنعمة فشکرها بسجدة یحمد الله فیها ففرغ منها حتی یون له بالمزید من الدارین فرمود: اى اسحق! خداوند به هيچ بنده‏اى نعمتى ندهد، كه او آن را شكر گزارد، و از سجده فارغ گردد مگر آنكه خداوند، بفرشتگان امر مى‏كند كه در دو جهان بر نعمت او افزوده شود.
  48.  [مکارم‏الاخلاق، ص265]. اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم

@Aseman_Mag

ما را دنبال کنید