«سایت : پایگاه شخصی حسین صفرزاده -https://hosein128.ir/« 
صفرزاده- https://safarzade.blog.ir
نهج البلاغه فرزاد -@nahjolbalaghehfarzad
-«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ»
اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم
-مكيال المكارم در فوائد دعا براى حضرت قائم عليه السّلام ، ج.2.ص:54
- و اغفر لي ما تقدّم من ذنبي - و گناه دور و نزديك مرا بر من ببخش
- و ما تأخّر و وسّع عليّ من حلال رزقك - و روزى حلالت را بر من توسعه ده
- و اكفني مؤنة انسان سوء و شيطان سوء،- و رنج آدم بد و شيطان پليد را از من دور گردان
- إنّك على كلّ شيء قدير، كه به راستى تو بر هر چيز توانايى
- و الحمد للّه ربّ العالمين» و حمد خداى را كه پروردگار عالميان است.
- و بر تأكيد دعا براى آن حضرت عليه السلام در روز جمعه دلالت مىكند، ورود خواندن دعاى ندبه در اين روز و دو عيد (فطر و قربان) كه ان شاء اللّه تعالى در باب آتى، آن را خواهيم آورد، و بسا كسى كه در كتابهاى اخبارى كه از امامان معصوم عليهم السّلام آمده كاوش كند، شواهد ديگرى براى اين مطلب به دست آرد، و خداوند به شيوه راست هدايت مىكند. و يدلّ على تأكّد الدعاء له عليه السلامفي يوم الجمعة ورود دعاء الندبة فيه، و في العيدين، و نذكره إن شاء اللّه تعالى، في الباب الآتي،و لعلّ المتتبّع في كتب الأخبار المرويّة عن الأئمّة الأطياب، يطّلع على شواهد اخر لهذا الباب، و اللّه الهادي إلى نهج الصواب.
- تكميل: بدان كه روز جمعه از چند جهت به مولايمان حضرت حجّت عليه السلاماختصاص و انتساب دارد، كه مقتضى اهتمام ورزيدن بيشتر در اين روز به دعا كردن براى آن بزرگوار است، ما آن جهات را در كتاب «ابواب الجنّات فى آداب الجمعات» آوردهايم، در اينجا نيز براى تذكر اهل خرد به آنها اشاره مىكنيم: مكيال المكارم در فوائد دعا براى حضرت قائم ( عليه السلام)، ج2، ص: 54 - تكميل: إعلم أنّ ليوم الجمعة اختصاصا و انتسابا إلى مولانا الحجّة عليه السلام، من وجوه عديدة، تقتضي الإهتمام فيه بالدعاء له عليه السلام، قد ذكرناها في كتاب أبواب الجنّات في آداب الجمعات، و نشير إليها في هذا الكتاب، تذكرة لأولي الألباب:
- اوّل: واقع شدن ولادت با سعادت آن حضرت در اين روز. الأوّل: وقوع ولادته فيه.
- دوم: در اين روز مقام مقدّس امامت به او- روحى فداه- منتقل گرديده. الثاني: فيه انتقال الإمامة إليه.
- سوم: ظهور و آشكار شدن آن جناب در اين روز واقع خواهد شد. الثالث: وقوع ظهوره فيه.
- چهارم: در اين روز بر دشمنانش پيروز مىگردد. الرابع: استيلاؤه فيه على أعدائه.
- پنجم: در اين روز خداوند براى آن بزرگوار و پدران گرامىاش پيمان گرفته است. الخامس: أنّه يوم أخذ العهد و الميثاق له و لآبائه الأطهار.
- ششم: روزى است كه خداى تعالى آن حضرت را، به لقب قائم اختصاص داد. السادس: أنّه يوم خصّه اللّه تعالى بلقب القائم عليه السلام.
- هفتم: اين كلمه از جمله القاب شريف آن جناب مىباشد. وجوه ديگرى نيز در آن كتاب آوردهايم كه هركس مايل است از آنها مطلع گردد به آن مراجعه كند. السابع: أنّه من جملة ألقابه الشريفة،و قد ذكرنا هناك وجوها اخرى، من أرادها فليرجع إلى ذلك الكتاب.
- 14- روز نوروز
- روز نوروز هم از جمله اوقاتى است كه در آنها، دعا براى آن حضرت عليه السلام و درخواست ظهور و فرجش از درگاه خداوند تأكيد گرديده است، روايت معلى بن خنيس- كه در بحار و زاد المعاد مذكور مىباشد- بر اين معنى دلالت دارد، و تأكيد آن از جاهاى مختلف آن روايت استفاده مىشود، كه دقت در آن به خواست خداوند تعالى مطلب را روشن مىسازد. و من الأوقات: الّتي يتأكّد فيها الدعاء له عليه السلام، و طلب ظهوره و فرجه صلوات اللّه عليه يوم النيروز، و يدلّ عليه رواية المعلّى بن خنيس، المذكورة في البحار و زاد المعاد، و يستفاد تأكّد ذلك فيه من مواقع عديدة من الرواية المذكورة يعرفها المتفطّن إن شاء اللّه تعالى، فراجع و تدبّر.
- 15- روز عرفه
- شاهد بر آن، دعاى امام چهارمين حضرت سيّد الساجدين عليه السلاماست كه در صحيفه سجّاديه ياد شده، و نيز دعاى مولايمان حضرت صادق عليه السلاماست كه در كتابهاى «اقبال» و «زاد المعاد» روايت آمده است. و منها: يوم عرفة، و يشهد لذلك دعاء سيّد الساجدين عليه السلام، المذكور في الصحيفة، و دعاء مولانا الصادق عليه السلام، المرويّ في الإقبال و زاد المعاد.
- 16- روز عيد فطر
- شاهد بر آن، ورود اين معنى در دعايى است كه در كتاب «اقبال» هنگام مهيا شدن براى رفتن به نماز عيد فطر يا قربان روايت شده است، و آن را به زودى خواهيم آورد. و نيز دعايى كه در اثناى رفتن به نماز عيد فطر روايت گرديده، گواه بر اين است. سيد ابن طاووس رحمه اللّه گفته: فصلى در آنچه از دعاهاى بين راه ذكر مىكنيم: بيرون شدنت را با اين دعا آغاز كن، و منها: يوم الفطر، و يشهد لتأكّد هذا الدعاء فيه وروده في الدعاء المذكور في كتاب الإقبال عند إرادة الخروج إلى صلاة الفطر، أو الأضحى و سنذكره.1082- و الدعاء الّذي يدعى به في الطريق عند الخروج إلى صلاة الفطر
- تا آنگاه كه با امام جماعت نماز را شروع نمايى، و اگر نرسيدى كه همه دعا را بخوانى پس از نماز آن را قضا كن: قال رحمه اللّه تعالى: فصل: فيما نذكره من الدعاء في الطريق،قال: استفتح خروجك بهذا الدعاء، إلى أن تدخل مع الإمام في الصلاة، فإن فاتك منه شيء فاقضه بعد الصلاة:
- «اللّهمّ إليك وجّهت وجهي ... تا اينكه فرمود: خدايا! روى به سوى تو كردم ...
- اللّهمّ صلّ على وليّك المنتظر -خداوندا! بر ولىّ خودت كه در انتظار امرت نشسته
- أمرك المنتظر لفرج أوليآئك. و مورد انتظار فرج و گشايش كار دوستانت مىباشد درود بفرست،
- اللّهمّ اشعب به الصّدع - خدايا! گسيختگى را به او رفو كن
- و ارتق به الفتق و أمت به الجور - و پراكندگى را به او فراهم گردان و ستم را به او بميران
- و أظهر به العدل و زيّن بطول بقآئه الأرض - و عدالت را به او به ظهور رسان و زمين را با عمر طولانىاش زينت ببخشاى
- و أيّده بنصرك - و به يارىات تأييدش فرماى و او را به وسيله رعب [هراس افتادن در دل دشمنانش] نصرت ده،
- و انصره بالرّعب و هركس خوارىشان خواهد خوارش گردان
- و قوّ ناصرهم و اخذل خاذلهم و هر آنكه يارى كننده آنها [خاندان پيغمبر] است تقويت كن
- و دمدم على من نصب لهم و هركه در پى جنگ با آنان شد هلاك فرماى
- و دمّر على من غشّهم ...» و هر آنكه با ايشان خيانت نمايد نابود كن ....مكيال المكارم در فوائد دعا براى حضرت قائم ( عليه السلام)، ج2، ص: 55
- و نيز استحباب خواندن دعاى ندبه در آن روز، بر اين مطلب دلالت دارد. همچنين از امام صادق عليه السلاموارد شده كه: هيچ روز عيد فطر و اضحى (قربان) نيست مگر اينكه اندوهى براى امامان عليهم السّلام تجديد مىگردد، چونكه حقّ خود را در دست غصبكنندگان مىبينند. و استحباب دعاء الندبة فيه أيضا، و اشتمال الدعاء الوارد حين الخروج إلى صلاة العيد عليه.1083- و ما ورد عن الصادق عليه السلام، أنّه ما من يوم عيد فطر و لا أضحى إلّا و يتجدّد للأئمّة عليهم السّلام حزن، لأنّهم يرون حقّهم في أيدي الغاصبين.
- مىگويم: بنابراين شايسته است كه مؤمن براى ظهور مولايش الحاح و اصرار داشته باشد، و او را در جهت برطرف شدن اندوه امامان خود يارى نمايد. أقول: فينبغي للمؤمن أن يلحّ في طلب ظهور مولاه و نصرته لرفع حزن أئمّته
- 17- روز اضحى (- قربان)
- تمام آنچه در مورد روز عيد فطر گفتيم، بر اين مطلب هم دلالت دارد. و امّا دعايى كه هنگام بيرون رفتن به سوى نماز عيد وارد شده، آناست كه در كتاب «اقبال» به سند خود از ابو حمزه ثمالى از حضرت ابو جعفر باقر عليه السلامآورده كه فرمود: در جمعه و دو عيد، هرگاه آماده بيرون رفتن براى نماز شوى دعا كن پس بگو: و منها: يوم الأضحى، و يدلّ عليه تمام ما ذكرناه في عيد الفطر.1084- و أمّا الدعاء المأثور الّذي يقال حين الخروج إلى صلاة العيد، فهو ما روي في كتاب الإقبال، بإسناده عن أبي حمزة الثماليّ، عن أبي جعفر عليه السلام، قال: ادع في الجمعة و العيدين، إذا تهيّأت للخروج، فقل:
- «اللّهم من تهيّأ في هذا اليوم - بار خدايا هركس در چنين روزى مهيّا و يا آماده شده،
- أو تعبّأ أو أعدّ و استعدّ لوفادة - يا خود را مستعد كرد براى ورود بر مخلوقى به اميد بخشش
- إلى مخلوق رجآء رفده - و جايزه و عطاهاى او،
- و جآئزته و نوافله فإليك – اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم
