کلام اسلامی شبهای پیشاور سلطان واعظین شیرازی
سایت : پایگاه شخصی حسین صفرزاده -https://hosein128.ir/
صفرزاده- https://safarzade.blog.ir
نهج البلاغه فرزاد -@nahjolbalaghehfarzad
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
«اللهم صل على محمد! و آل محمد! وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ
کلام اسلامی شبهای پیشاور سلطان واعظین شیرازی
شبهای پیشاور در دفاع از حریم تشیع . ص :207
- البته تقاضای شما کاملا اساسی و پیوسته مورد توجه داعی بوده امید است بر وفق مرامتان بیش از پیش عمل نمایم و هرکجا غفلتی بی اراده از داعی بشود متمنی است آقایان محترم یادآور شوید.
- در بیان اقسام شرک
- اشاره
- داعی- آنچه از خلاصه آیات قرآنیه و اخبار متکاثره و تحقیقات کاملۀ محققین از علماء و مخصوصا توضیحات مهمه ای که مرحومین صدر المتالهین و فاضل طالقانی داده اند شرک بر دو قسم است و سایر اقسام شرک در این دو قسم مستتر است اول شرک جلی و آشکار-دوم شرک خفی و پنهان.
- شرک جلی
- شرک جلی و آشکار عبارتست از آنکه آدمی شریکی برای خدای متعال قرار دهد در ذات و یا صفات و یا افعال و یا عبادات.
- شرک در ذات
- شرک در ذات آنست که در مرتبه الوهیت و ذات وحدانیت حق تعالی شریک قرار دهد و بلسان قال معترف گردد چون ثنویّه(بت پرستها)و مجوس که بدو اصل و مبدء نور و ظلمت یزدان و اهریمن قائلند.
- و نصاری که قائل به اقانیم ثلاثه گردیدند و ذات خداوندی را بسه قسمت أب و ابن و روح القدس تقسیم نمودند و بعقیدۀ بعض از آنها عوض روح القدس مریم می باشد.
- و از برای هر یک از این سه خاصیتی قائل شدند که آن دو ندارند و تا این سه با هم جمع نگردند حقیقت ذات خداوندی بارز نگردد. ص :207
- چنانکه در آیه 77 سوره 5(مائده)انتقاد و ردّ قول آنها و اثبات وحدانیت خود نموده که لَقَدْ کَفَرَ الَّذِینَ قٰالُوا إِنَّ اللّٰهَ ثٰالِثُ ثَلاٰثَةٍ وَ مٰا مِنْ إِلٰهٍ إِلاّٰ إِلٰهٌ وٰاحِدٌ (1)
- عقاید نصاری
- این آیه شریفه حکایت است از قول نسطوریه و ملکائیه و یعقوبیه از فرق نصاری که آنها هم این عقیده را از ثنویه و بت پرستها گرفتند (2)خلاصه نصاری مانند ثنویه و مجوس مشرک اند چون قائل باقانیم ثلاثه هستند
- بعبارت واضح تر-می گویند الوهیت مشترکست میان خدا و مریم و عیسی و بعقیده بعض از آنها خدا و عیسی و روح و هر یک از آنها الهند و اللّه جلّ جلاله یکی از آن سه می باشد!!و گویند از اول خدایان سه بودند اقنوم الاب-اقنوم الابن- روح القدس-(بلسان سریا نی اقنوم بمعنی وجود و هستی است)و بعد از آن این سه اقنوم یکی شدند که آن مسیح است.
- و شبهه ای نیست که با دلائل عقلیه و براهین نقلیه بطلان اتحاد ثابت و اتحاد حقیقی باین معنی محال است حتّی در غیر ذات واجب الوجود فلذا در آخر آیه می فرماید وَ مٰا مِنْ إِلٰهٍ إِلاّٰ إِلٰهٌ وٰاحِدٌ -یعنی نیست در وجود ذاتی واجب که مستحق عبادت باشد مگر خدای یگانه که موصوف است بوحدانیت محضه و متعالی از توهّم شرک ت و مبدء جمیع موجودات ممکنه آن ذات واحد بی همتا می باشد.
- شرک در صفات
- شرک در صفات آنست که صفات خداوند متعال از قبیل علم و حکمت و قدرت و حیات و غیر آنها را قدیم و زائد بر ذات باری تعالی بدانند مانند اشعریون که اصحاب ابی الحسن علی بن اسماعیل اشعری بصری می باشند چنانکه اکابر علماء خودتان مانند علی بن احمد بن حزم الظاهری در ص 207 جزء چهارم فصل و فیلسوف معروف اندلسی ابن رشد محمّد بن احمد در ص 58 کتاب(الکشف عن مناهج الادلّة فی عقاید الملّة)نقل نموده اند معتقدند که صفات اللّه زائد بر ذات باری تعالی و قدیم می باشند. ص :208
18-
- 1) البته کافر گردیدند آن کسانی که خدا را یکی از سه خدا دانستند یعنی سه خدا قائل شدند(اب و ابن و روح القدس را خدا گفتند)و حال آنکه جز خدای یگانه خدائی نخواهد بود.
- 2) مراجعه شود بکتاب(الوثنیة فی الدیانة النصرانیة)تألیف تنیر بیرونی.
- پس هر کس صفات خداوندی را در حقیقت زائده بر ذات او جلّ و علا بداند یعنی خدا را وصف کند بصفت عالمیّت یا قادریّت یا حکمت یا حیات و غیر آن و آن صفات را عین ذات حق تعالی نداند مشرک است.
- چه آنکه کفو و قرین و هم سر از برای او در قدم ثابت نموده و حال آنکه جز ذات ازلی حق تعالی قدیمی در عالم وجود ندارد و صفات خداوندی عین ذات او می باشد مانند شیرینی و شکر و چربی و روغن که قابل تفکیک نیستند شیرینی و چربی شیء علی حده ای نیستند که بر ذات شکر و روغن وارد شده باشند همان وقتی که خداوند متعال شکر و روغن را خلق کرد شیرین و چرب آفرید اگر بنا شود شیرینی و چربی را از شکر و روغن بگیرند دیگر شکر و روغن نمی ماند.تلک الامثال نضربها للناس و ما یعقلها الا العالمون مثلها برای تقریب اذهان است تا متوجه شویم که صفات خداوندی زائد بر ذات باری تعالی نیست وقتی گفتیم خدا یعنی عالم حی قادر حکیم الخ.
- شرک در افعال
- و اما شرک در افعال آنست که خدا را در معنی و حقیقت متوحّد و متفرّد بالذات نداند باین معنی که فردی یا افرادی از مخلوقات را مؤثّر یا جزء مؤثّر در افعال و تدابیر الهیّه بداند یا آنکه امور را بعد از خلقت مفوّض بخلق بداند مانند آنچه یهود قائل بودند که خداوند خلق خلایق نمود و دیگر از تدبیر امور بازمانده و کار را بخلق واگذار نموده و خود بکناری رفته لذا در آیه 69 سوره 5 (مائده)در مذمّت آنها فرموده وَ قٰالَتِ الْیَهُودُ یَدُ اللّٰهِ مَغلو لَةٌ غُلَّتْ أَیْدِیهِمْ وَ لعنوا بِمٰا قٰالُوا بَلْ یَدٰاهُ مَبْسُوطَتٰانِ یُنْفِقُ کَیْفَ یَشٰاءُ (1)
- و مشرک ین غلات که آنها را مفوّضه نیز خوانند قائلند که خداوند تفویض امور به امامان نموده آنها خلق می کنند و روزی می دهند. ص :209
- 1) یهود گفتند دست خدا بسته شد(و دیگر تغییری در خلقت نمی دهد و چیزی از عدم بوجود نخواهد آمد)بواسطه این گفتار دروغ دست آنها بسته شد و بلعن خدا گرفتار گردیدند بلکه دو دست خدا گشاده است(یعنی قدرت و رحمت او)و هر گونه بخواهد انفاق می کند.
- بدیهی است که در افعال خداوندی هر کس بهر طریقی کسی را ذی مدخل بداند بطریق جزء مؤثّر یا تفویض امور بانبیاء یا امم یا امامان یا مأمومین قطعا مشرک است
- شرک در عبادت
- اشاره
- و اما شرک در عبادت آنست که در موقع عبادت توجّه ظاهر و یا نیّت دل را بغیر حقّ کند مثلا در نماز توجّه بخلق داشته باشد یا نذر می کند برای خلق کند و امثال ذلک از عباداتی که احتیاج به نیّت دارد اگر نیّت در وقت عمل برای غیر خدا باشد مشرک است.
- زیرا صریحا در آیه 110 سوره 18(کهف)منع از این نوع عمل(شرک )نموده که فَمَنْ کٰانَ یَرْجُوا لِقٰاءَ رَبِّهِ فَلْیَعْمَلْ عَمَلاً صٰالِحاً وَ لاٰ یُشرک بِعِبٰادَةِ رَبِّهِ أَحَداً (1)
- در موقع عمل و عبادت باید توجه بغیر خدا ننماید صورت پیغمبر یا امام یا مرشد را در نظر نگیرد باین معنی که ظاهر هر عمل از نماز و روزه و حج و خمس و زکاة و نذر و غیر آن از هر نوع عبادتی واجب یا مستحب برای خدا باشد ولی در دل و باطن توجّه بغیر خدا یعنی برای شهرت و جلب نظر خلایق یا غیر آن باشد.
- چون که ریا ی در عمل بلسان اخبار شرک اصغر خوانده شده است که تباه کننده عمل هر عاملی است.
- چنانچه در خبر از رسول اکرم صلی اللّه علیه و آله و سلّم رسیده که فرمود اتقوا الشرک الاصغر یعنی بپرهیزید از شرک کوچک عرض کردند یا رسول اللّه شرک کوچک کدام است فرمود الریا ء و السمعه ریا و سمعه شرک اصغر است.
- و نیز از آن حضرت مرویست که فرمود انّ اخوف ما اخاف علیکم الشرک الخفی ایاکم و الشرک السر فانّ الشرک اخفی فی امّتی من دبیب النمل علی الصفا فی اللیلة الظلماء (2)ص :210
- 1) هر کس بلقای(رحمت)پروردگار امیدوار است باید نیکوکار شود یعنی عمل پاک پسندیده بنماید و هرگز در پرستش و عبادات خدا احدی را با او شریک نگرداند.
- 2) بدترین چیزی که من می ترسم بر شما شرک پوشیده و پنهان است پس از شرک سر و پنهان دور باشید که شرک پوشیده تر است در امت من از نرم رفتن مورچه بر سنگ نرم در شب تاریک؛.
- آنگاه فرمود هر کس نماز بریا کند مشرک است هر کس روزه بریا گیرد یا صدقه بریا دهد یا حج بریا کند یا اعتاق بریا کند مشرک باشد.
- (و البته این نوع اخیر چون مربوط بامور قلبیه است مشمول شرک خفی هم می شود)
- حافظ- ما از فرمایش خودتان اتخاذ سند می کنیم که فرمودید اگر کسی نذر برای خلق کند مشرک است پس شیعیان مشرکند برای آنکه همیشه نذر برای امام و امام زاده می کنند چون نذر برای غیر خدا است البته شرک است. «اللهم صل على محمد! و آل محمد! وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ
