کلام اسلامی شبهای پیشاور سلطان واعظین شیرازی
سایت : پایگاه شخصی حسین صفرزاده -https://hosein128.ir/
صفرزاده- https://safarzade.blog.ir
نهج البلاغه فرزاد -@nahjolbalaghehfarzad
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
«اللهم صل على محمد! و آل محمد! وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ
کلام اسلامی شبهای پیشاور سلطان واعظین شیرازی
شبهای پیشاور در دفاع از حریم تشیع . ص :211
- در باب نذر
- داعی- قاعدۀ عقل و علم و منطق اینست که در عقاید هر قوم و ملّتی اگر بخواهند قضاوت کنند از روی اقوال و یا افعال قوم بی سواد و بی خبر قضاوت نمی کنند بلکه بررسی کامل در قوانین آن قوم و کتب مضبوطۀ آنها می نمایند.
- آقایان محترم هم که می خواهید بررسی دقیق در عقاید شیعیان بنمائید باقوال و افعال عوام بی خبر شیعه نبایستی توجه نمائید که اگر فقراء بی سواد در کوچه ها گفتند یا علی یا امام رضا شما آن گفتار را دلیل بر شرک آنها و یا تمام شیعه قرار بدهید یا اگر عامی محض ندانسته نذر برای امام و یا امام زاده بنماید شما آن را مدرک غلبه بر خصم قرار دهید زیرا افراد بی سواد و لاابالی در عوام هر قوم پیدا می شوند.
- ولی اگر شما مردمان بی غرض و در پی بهانه و عیب جوئی نیستید و می خواهید بررسی عاقلانه بنمائید بکتب فقهیّۀ شیعه که در دسترس عموم است چاپی و خطّی در همۀ کتابخانه ها موجود است مراجعه نمائید.
- چنانچه کتب فقه استدلالی و رسائل عملی را مطالعه نمائید خواهید دید که در فقه جعفری علاوه بر اینکه طریقی بسوی شرک وجود ندارد دستورات خرافی هم ندارد بلکه لبّ لباب توحید از بطون فقه جعفری بارز و آشکار است. ص :211
- شرح لمعه و شرایع در تمام کتابخانه ها موجود است مطالعه نمائید در همین باب نذر و نیز در تمام رسائل عملیه فتاوای جمیع فقهاء شیعه است که چون نذر بابی از ابواب عبادات است در التزام بعملی برای خدا حتما در موقع نذر بایستی دو شرط منظور گردد که اگر یکی از آن دو نباشد نذر منعقد نمی شود.اول نیّت مقارن با عمل دوم صیغه بهر لسانی باشد.
- همین که مسلمان فهمید که نذرش صورت حقیقت پیدا نمی کند مگر بوجود این دو شرط سعی می کند اول معنای این دو شرط و چگونگی آنها را بفهمد و بعد نذر نماید
- وقتی در مقام سؤال از فقیهی یا مطالعۀ رساله ای بر آمد می فهمد که اوّلا باید نیّت در تمام عبادات مخصوصا در نذر للّه و فی اللّه و طلبا لمرضات اللّه باشد.پس نیّت برای غیر خدا بکلّی از بین می رود.
- شرط دوم که تتمیم شرط اول و تثبیت کننده آن می باشد آنست که نذرکننده حتما باید در موقع نذر صیغه بخواند و در صیغه تا نام خدا نباشد صیغه جاری نمی شود.
- مثلا می خواهد نذر روزه بنماید باید بگوید للّه علیّ ان اصوم یا می خواهد ترک شراب کند باید بگوید للّه علیّ ان اترک شرب الخمر.و بهمین طریق است تمام نذورات.
- و چنانچه اجرای صیغۀ عربی برای فارسی زبان یا هندی زبان یا غیر آنها میسور نباشد می توانند بزبان خود اهل هر قوم و ملّت اجراء صیغه بنمایند بشرط آنکه معنای آن مرادف با صیغۀ مزبوره باشد.
- و اگر در نیّت غیر خدا باشد یا دیگری را از زنده یا مرده با نام خدا داخل کند خواه نام پیغمبر یا امام یا امام زاده باشد قطعا آن نذر باطل است و اگر عمدا از روی علم این عمل را بنماید مشرک است چه آنکه صریحا در آیه مذکوره فرماید و لا یشرک بعبادة ربّه احدا.
- البته بر اهل علم لازم است که بی خبران را بفهمانند که نذر باید حتما بنام خدا و برای خدا باشد.چنانچه وعّاظ و مبلّغین پیوسته انجام وظیفه می نمایند.
- فقهاء شیعه عموما بیان دارند که نذر برای هر زنده یا مرده و لو پیغمبر و امام باشد باطل است و اگر عالما عامدا بنماید شرک است.
- نذر را باید برای خدا بنمایند ولی در مصرفش مختارند بهر جا قرار بدهند. ص :212
- مثلا نذر می کند گوسفندی برای خدا ببرد در فلان خانه یا معبد یا بقعه امام و یا امام زاده بکشد عیب ندارد نذر می کند پولی یا لباسی برای خدا بفلان سید ذریۀ رسول اللّه یا عالم یا یتیم یا فقیری بدهد عیب ندارد.
- ولی اگر نذر کند برای پیغمبر یا امام یا امام زاده یا عالم یا یتیم و بینوا حتما باطل است و اگر از روی علم و تعمّد باشد قطعا شرک است.
- وظیفۀ هر رسول و فقیه و عالم و واعظ و مبلّغ نوشتن و گفتن است و ما علی الرسول الاّ البلاغ المبین ) ) بر رسول جز ابلاغ رسالت کامل تکلیفی نخواهد بود-آیه 54 سوره 24(نور). و وظیفۀ مردم شنیدن و عمل کردن است.
- اگر فردی یا افرادی در پی تعلیم و تعلّم وظایف دینی نروند و بوظایف دینی خود مطابق دستورات عمل ننمایند نقصی باصل آن عقیده و طریقه و دستور وارد نیست.
- گمان می کنم بهمین مقدار از جواب کشف حقیقت شد تا بعدها آقایان محترم شیعیان را مشرک نخوانید و امر را بر عوام مشتبه نکنید.
- شرک خفی
- خوبست برگردیم بگفتار اولیه و مطلب را تمام کنیم.قسم دوم شرک خفی و پنهان است و آن شرک در اعمال و ریا در طاعات و عبادات است.
- فرق میان این نوع از شرک و شرک در عبادت که از اقسام شرک جلی شماره نمودیم اینست که در شرک عبادت برای خدا شریک قرار می دهد و در مقام عبادت او را پرستش می کند.
- مثلا در نماز اگر غیر خدا را در نظر بگیرند مثل آنکه باغوای شیاطین صورت مقام ولایت را در نظر آورند یا مرشدی را منظور بدارند قطعا آن عمل باطل و شرک محض است.
- در عبادت جز ذات حضرت احدیت احدی در ذهن و فکر انسانی نباید بیاید و الاّ داخل در شرک جلی می باشد. ص :213
- و از رسول اکرم صلی اللّه علیه و آله و سلّم رسیده که فرمود:یقول الله تعالی من عمل عملا صالحا اشرک فیه غیری فهو له کلّه و انا منه بریء و انا اغنی الاغنیاء عن الشرک (1)
- و نیز در خبر است که می فرماید کسی که نماز کند یا روزه بگیرد یا حج کند و نظرش آن باشد که مردم برای آن عمل او را مدح کنند فقد اشرک فی عمله-پس بتحقیق شریک قرار داده است از برای خدا در آن عمل.
- و نیز از حضرت امام بحق ناطق کاشف اسرار حقایق جعفر بن محمّد الصادق علیهما السّلام رسیده است که لو انّ عبدا عمل عملا یطلب به رحمة اللّه و الدار الآخرة ثمّ ادخل فیه رضا احد من الناس کان مشرک ا (2)
- دامنۀ شرک خفی بسیار وسیع است در هر عملی بمختصر توجّهی که بغیر خدا بنمایند مشرک می شوند.
- شرک در اسباب
- یکی از اقسام این شرک شرک در اسباب است چنانچه غالب مردم چشم امید و خوف باسباب و خلق دارند این هم شرک است اما شرک مغفور.
- مراد از شرک باسباب آنست که اثر را در اسباب بدانند مثلا خورشید مؤثّر در تربیت اشیاء می باشد اگر این اثر را از خود خورشید بدانند بدون توجه مؤثّر شرک است و اگر أثر را از مؤثّر حکیم بدانند و خورشید را وسیلۀ افاضۀ فیض.ابدا شرک نیست.
- بلکه خود یک نوع از عبادت است زیرا توجه بآیات حق مقدمه توجه بحق است کما اینکه در آیات بسیاری از قرآن مجید اشاره و امر بآن شده است که نظر بآیات الهی بنمائید چون این نظرها خود مقدمۀ توجه بخدای متعال است. ص :214
- 1) خدای تعالی می فرماید کسی که عملی نماید و در آن عمل غیر مرا شریک قرار دهد پس آن عمل بتمامی از برای او است و من از آن عمل یا عامل عمل بیزار هستم و من بی نیازتر از همه بی نیازانم از شرک .
- 2) اگر بنده ای عملی بنماید برای طلب رحمت خدا و جزای آخرت پس داخل کند دو آن عمل رضای یکی از مردم،را آن عمل کننده مشرک می باشد.
- و همچنین است توجّه بهر سببی از اسباب از قبیل نظر و توجه تاجر بتجارت و زارع بزراعت و فلاّح بفلاحت و کاسب بکسب و اداری باداره و بالاخره شاغل هر شغلی بشغل و عمل خود اگر توجه استقلالی بنماید مشرک است.
- و اگر نظرش نظر سبب و اسباب باشد باین نیّت که لا مؤثر فی الوجود الا الله یعنی اثر دهنده جز خدای متعال نیست هیچ مانعی ندارد و شرک هم نمی باشد.
- شیعه از هیچ راهی مشرک نیست
- با این مختصر مقدّمه که مطلب واضح شد و اصول شرک و معانی و آثار او را بیان نمودیم اینک اجازه بفرمائید از بیانات خود نتیجه بگیریم.که آیا شما از کدامیک از طرق شرک جلی و خفی که بیان نمودیم شیعیان را مشرک می دانید.
- «اللهم صل على محمد! و آل محمد! وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ
