شبهای پیشاور در دفاع از حریم تشیع ص401 از این اقوال گذشته اصلا نام امیر المؤمنین علیه السلام را در قبال دیگران از صحابه آوردن

ص400 کلام اسلامی شبهای پیشاور سلطان واعظین شیرازی

سایت : پایگاه شخصی حسین صفرزاده -https://hosein128.ir/

صفرزاده-  https://safarzade.blog.ir

نهج البلاغه فرزاد -@nahjolbalaghehfarzad

بِسْمِ‏ اللَّهِ‏ الرَّحْمنِ‏ الرَّحِيمِ‏

«اللهم صل على محمد! و آل محمد! وَ عَجِّلْ‏ فَرَجَهُمْ

کلام اسلامی شبهای پیشاور سلطان واعظین شیرازی

0.  
1. قیاس مع الفارق است چه آنکه مقام آن حضرت بقدری رفیع است که ابدا نتوان آن را قیاس با أحدی از صحابه و غیره نمود که شما بخواهید فضایل صحابه را با چند خبر یک طرفه(بر فرض صحت)در مقابل مقام منیع آن حضرت جلوه دهید.
2. چنانچه میر سید علی همدانی در مودت هفتم از مودة القربی از احمد بن محمّد الکرزی بغدادی نقل می کند که گفت شنیدم از عبد اللّه بن أحمد بن حنبل که گفت سؤال کردم از پدرم احمد بن حنبل(رئیس الحنابله)از مقام فضل صحابه نام ابو بکر و عمر و عثمان را آورد و ساکت شد فقلت یا ابت أین علی بن أبی طالب(علیه السلام)قال هو من اهل البیت لا یقاس به هؤلاء (1).
3. یعنی همان قسمی که مقام و مرتبۀ اهل بیت رسالت بحکم آیات قرآن و فرموده های رسول ذو الجلال بالاترین مقامات و مراتب می باشد مقام و مرتبه علی علیه السلام هم بالاتر از همه صحابه و غیره می باشد باین معنی که نام آن حضرت را در عداد صحابه نباید آورد بلکه نام آن بزرگوار در حساب نبوّت و مقام رسالت محسوب است.
4. چنانچه در آیه مباهله آن حضرت را بمنزلۀ نفس رسول اللّه صلی اللّه علیه و آله و سلّم معرفی فرموده.
5. شاهد بر این معنی حدیث دیگری است در همین فصل و مودّت هفتم از أبی وائل از عبد اللّه بن عمر بن الخطّاب که گفت زمانی که ما شماره می کردیم أصحاب پیغمبر را گفتیم أبو بکر و عمر و عثمان مردی گفت یا ابا عبد الرحمن فعلیّ(علیه السلام)ما هو قال علیّ من اهل البیت لا یقاس به احد هو مع رسول اللّه صلّی اللّه علیه و آله فی درجته (2).
6. یعنی حساب علی علیه السلام از حساب امت و صحابه خارج و در حساب خود پیغمبر و با آن حضرت و در درجۀ آن بزرگوار می باشد. ص :401

7. 1) پس گفتم پدر جان کجا است علی بن أبی طالب(یعنی چرا نام او را نبردی)پدرم گفت او از اهل بیت رسالت است نمی توان قیاس نمود باو این اشخاص را.
8. 2) ای ابا عبد الرحمن(کنیه عبد اللّه بن عمر بود)نام علی را چرا از بیان انداختی جواب گفت علی از اهل بیت رسالت است که احدی را نتوان باو قیاس نمود او با پیغمبر و در درجه آن حضرت می باشد.
9. اجازه بفرمائید حدیث دیگری از همین فصل و مودت بعرضتان برسانم که از جابر بن عبد اللّه انصاری نقل می کند که گفت روزی در حضور مهاجر و انصار که حاضر بودند رسول اللّه صلی اللّه علیه و آله و سلّم بعلی فرمود یا علیّ لو انّ احدا عبد اللّه حقّ عبادته ثمّ شکّ فیک و اهل بیتک انّکم افضل الناس کان فی النار (1).
10. (بعد از شنیدن این خبر فوری تمام اهل مجلس مخصوصا جناب حافظ استغفار نمودند که جزء شک کنندگان نباشند).
11. خلاصه اینها نمونه ای بود از اخبار بسیاری که در باب فضیلت و حق تقدم مولانا امیر المؤمنین علی علیه السلام بر صحابه و تمام امت وارد گردیده یا باید همۀ این اخبار صحیحه ای که در کتب معتبره خودتان موجود است رد نمائید و یا باید بحکم عقل و نقل تسلیم شوید که ایمان آن حضرت افضل از همه صحابه و امت بوده که از جملۀ اصحاب أبو بکر و عمر بودند.
12. اگر توجّه کنید بحدیث متفق علیه فریقین که در غزوۀ احزاب و جنگ خندق پس از کشته شدن عمرو بن عبد ود شجاع معروف بدست مولانا امیر المؤمنین علیه السلام رسول اکرم صلی اللّه علیه و آله و سلّم فرمود ضربة علیّ یوم الخندق افضل من عبادة الثقلین (2)خود تصدیق خواهید نمود که وقتی یک عمل مولانا علی علیه السلام أفضل از عبادت جن و إنس باشد قطعا اگر با سایر أعمال و عبادات آن حضرت توأم گردد ایجاد افضلیت برای آن حضرت می نماید و انکار این معانی را نمی نماید مگر متعصّب عنود لجوج.
13. و اگر هیچ دلیلی نبود بر افضلیت آن حضرت بر تمام صحابه و اهل عالم مگر آیه مباهله که خداوند علی علیه السلام را بمنزلۀ نفس رسول اللّه خوانده کفایت می کرد افضلیت آن حضرت را-چه آنکه ثابت است رسول اللّه صلی اللّه علیه و آله و سلّم افضل الناس است من الاولین و الآخرین-پس بحکم کلمه انفسنا در آیۀ شریفه علی علیه السلام هم افضل الناس من الاولین و الآخرین می باشد. ص :402

14. 1) یا علی اگر بنده ای عبادت کند خدا را عبادت کامل پس شک نماید در تو و اهل بیت تو باینکه شما افضل از همه مردم هستید جایگاه او در آتش جهنم می باشد.
15. 2) شمشیر زدن علی علیه السلام در روز خندق(بر عمرو بن عبد ود)افضل و بهتر بود از عبادت جن و انس.
16. پس آقایان تصدیق نمائید که مصداق حقیقی و الذین معه مولانا امیر المؤمنین علی علیه السلام می باشد که از اول ظهور اسلام قبل از همۀ مسلمین با رسول خدا صلی اللّه علیه و آله و سلّم بوده و تا روز آخر عمر هم کوچکترین لغزشی پیدا ننمود.
17. (وقت نماز شد آقایان جهت اداء فریضه برخاستند پس از خاتمه عمل و صرف) (چای افتتاح کلام از طرف داعی شد).
18. داعی- -  و أمّا جهت اینکه امیر المؤمنین علیه السلام لیلة الهجرة در رکاب ظفر انتساب رسول اللّه صلی اللّه علیه و آله و سلّم حرکت ننمود بسیار واضح و آشکار است برای آنکه کارهای مهمتری بأمر رسول أکرم صلی اللّه علیه و آله و سلّم بر عهدۀ آن حضرت بود که باید در مکّۀ معظّمه بماند و انجام دهد.
19. چون برای پیغمبر صلی اللّه علیه و آله و سلّم امین تر از علی کسی نبود که أمانت مردم را که نزد پیغمبر بود بصاحبانش مسترد دارد(چون باتفاق دوست و دشمن آن حضرت أمین أهل مکّه بود حتّی دشمنان هم امانات خود را بآن حضرت می دادند که از خطر محفوظ بماند بهمین جهة آن حضرت در مکّه معروف بود به محمّد أمین).
20. دیگر وظیفه ای که بر عهدۀ امیر المؤمنین بود آنکه عیالات آن حضرت و بقیة المسلمین را بمدینه برساند.
21. علاوه بر اینها اگر آن شب علی علیه السلام در غار نبود بالاستقلال مقام بالاتر از آن را درک نمود که خوابیدن در بستر و رختخواب پیغمبر بود اگر خلیفه ابی بکر بطفیل رسول اللّه صلی اللّه علیه و آله و سلّم ثانی اثنین خوانده می شود ولی در همان شب برای عمل نیکو و مهم تر از مصاحبت غار استقلالا آیه ای در مدح آن حضرت نازل گردید.
22. و آن عمل خود یکی از مفاخر فضایل و مناقب آن حضرت است که متفق علیه فریقین(شیعه و سنّی)می باشد و اگر آن شب فداکاری و جان بازی امیر المؤمنین علیه السلام نبود جان مبارک رسول اللّه صلی اللّه علیه و آله و سلّم در خطر عظیم بود. ص :403
23. نزول آیه در شأن علی لیلة الهجرة که در بستر رسول اکرم خوابید
24. چنانچه موثقین از اکابر علماء شما در تفاسیر و کتب معتبرۀ خود این منقبت بزرگ را نقل نموده اند از قبیل ابن سبع مغربی در شفاء الصدور و طبرانی در اوسط و کبیر ابن اثیر در ص 25 جلد چهارم اسد الغابه و نور الدین بن صباغ مالکی در ص 33 فصول المهمّه فی معرفة الائمّه و أبو إسحاق ثعلبی و فاضل نیشابوری و امام فخر رازی و جلال الدین سیوطی در تفاسیرشان و حافظ ابو نعیم اصفهانی محدث معروف شافعی در ما نزل القرآن فی علی و خطیب خوارزمی در مناقب و شیخ الاسلام ابراهیم بن محمّد حموینی در فرائد و محمّد بن یوسف گنجی شافعی در باب 62 کفایت الطالب و امام احمد حنبل در مسند و محمّد بن جریر بطرق مختلفه و ابن هشام در سیرة النبی و حافظ محدث شام در اربعین طوال و امام غزّالی در ص 223 جلد سوم احیاء العلوم و ابو السعادات در فضائل العترة الطاهرة و ابن ابی الحدید در شرح نهج البلاغه و سبط ابن جوزی در ص 21 تذکرة خواصّ الامّه و دیگران از اکابر علماء شما بعبارات و الفاظ مختلفه ما حصل مقصود را نقل نموده اند و شیخ سلیمان بلخی حنفی در باب 21 ینابیع المودة از بسیاری از علماء آورده اند که چون رسول اکرم صلی اللّه علیه و آله و سلّم بامر پروردگار أعلی عازم مدینه منوره شد در لیلة الهجرة امیر المؤمنین علی علیه السلام را أمر فرمود که برد خضرمی سبزی که در شبها من بر خود می پیچم بر خود بپوش و در بستر و رختخواب من بخواب پس علی بجای آن حضرت خوابید و برد خضرمی سبز را بسر کشید تا کفار اطراف خانه نفهمند که علی در بستر است تا رسول خدا بسلامت تشریف بردند.
25. از حضرت حق خطاب رسید بجبرئیل و میکائیل که من در میان شما برادری قرار دادم و عمر یکی از شما قطعا از عمر دیگری بیشتر است کدام یک از شما حاضرید آن زیادتی عمرتان را که نمی دانید بدیگری ببخشید عرض کردند امر است یا اختیار خطاب رسید امری نیست مختارید هیچ یک حاضر نشدند با اراده و اختیار زیادتی عمر خود را بدیگری واگذار نمایند خطاب رسید انی آخیت بین علیّ ولیّی و محمّد نبیّی فآثر علیّ حیاته للنبیّ فرقد علی فراش النبیّ یقیه بمهجته اهبطا الی الأرض و احفظاه من عدوّه (1)ص :404
26. پس بزمین آمدند جبرئیل بالای سر میکائیل نزد پاهای آن حضرت نشستند جبرئیل می گفت بخّ بخّ من مثلک یا بن أبی طالب و اللّه عزّ و جلّ یباهی بک الملائکة (2).
27. آنگاه نازل گردید بر خاتم الانبیاء صلی اللّه علیه و آله و سلّم آیه 203 سوره 2(بقره) وَ مِنَ النّٰاسِ مَنْ یَشْرِی نَفْسَهُ ابْتِغٰاءَ مَرْضٰاتِ اللّٰهِ وَ اللّٰهُ رَؤُفٌ بِالْعِبٰادِ (3).
28. اینک از آقایان محترم تمنا می کنم بمنزل که رفتید این آیه شریفه را با آیه غار که مورد استشهاد شما است بیطرفانه و منصفانه بدون حبّ و بغض شیعه و سنّی مورد مطالعه قرار دهید ببینید آیا افضلیت برای آن کس است که در مسافرت چند روزی با حزن و غم و اندوه با پیغمبر بوده یا برای آن کس که در همان شب جان بازی نموده و با قدرت و شجاعت و مسرت عالما عامدا نفس خود را فدای رسول اللّه نموده تا آن حضرت بسلامت برود پروردگار عالمیان بملائکه روحانی بوجود او مباهات نموده و مستقلا آیه ای در مدح او نازل فرموده است.
29. چنانچه علماء بزرگ خودتان با مختصر دقت و توجهی در مقابل معاندین لجوج از روی انصاف تصدیق نموده اند که علی علیه السلام افضل از ابی بکر بوده و خوابیدن علی در بستر رسول اللّه بمراتب بهتر و بالاتر از مصاحبت ابی بکر در غار بوده است.
30. اعتراف علماء سنی به افضل بودن خوابیدن علی در بستر پیغمبر از مصاحبت ابی بکر در غار

31. 1) بدرستی که من بین علی ولی خودم و محمد پیغمبر خود برادری قرار دادم پس علی زندگانی خود را ایثار و فدای حیات و زندگانی پیغمبر نمود و در فراش و بستر او خوابید بروید بزمین و او را از شر دشمنانش حفظ نمائید.
32. 2) به به کیست مثل و مانند تو ای پسر ابو طالب که خدای عز و جل بوجود تو بملائکه مباهات می نماید.
33. 3) بعضی از مردانند(یعنی علی علیه السّلام)که از جان خود در راه رضای خدا در گذرند و خدا دوستدار چنین بندگانست.
34. (و اگر از ص 269 تا ص 281 جلد سیم شرح نهج البلاغه را عمیقانه مطالعه نمائید و به بیانات و دلائل امام ابو جعفر اسکافی که از اکابر علماء و شیوخ معتزلیها می باشد در ردّ شبهات ابو عثمان جاحظ ناصبی)در اثبات افضلیت علی علیه السلام بر ابی بکر دقت نمائید خواهید دید که آن عالم منصف بالصراحه با دلائل محکمی ثابت می نماید که خوابیدن علی علیه السلام در بستر پیغمبر صلی اللّه علیه و آله و سلّم بامر آن حضرت افضل از مصاحبت چند روزه ابی بکر در مسافرت غار بوده است تا آنجا که گوید قال علماء المسلمین انّ فضیلة علی علیه السلام تلک اللیلة لا نعلم احدا من البشر نال مثلها الاّ ما کان من اسحاق و ابراهیم عند استسلامه للذّبح (1). ص :405
35. و در آخر ص 271 نقل قول ابو جعفر اسکافی را در جواب ابو عثمان جاحظ ناصبی نقل نموده که گوید قد بینّا فضیلة المبیت علی الفراش علی فضیلة الصحبة فی الغار بما هو واضح لمن انصف و نزید هاهنا تأکیدا بما لم نذکره فیما تقدّم فنقول انّ فضیلة المبیت علی الفراش علی الصحبة فی الغار لوجهین احدهما انّ علیا علیه السّلام قد کان انس بالنبیّ صلّی اللّه علیه و آله و حصل له بمصاحبته قدیما انس عظیم و الف شدید فلمّا فارقه عدم ذلک الانس و حصل به ابو بکر فکان ما یجده علی علیه السلام من الوحشة و الم الفرقة موجبا زیادة ثوابه لانّ الثواب علی قدر المشقّة-و ثانیهما انّ ابا بکر کان یؤثر الخروج من مکة و قد کان خرج من قبل فرد فازداد کراهیة للمقام فلمّا خرج مع رسول اللّه صلّی اللّه علیه و آله وافق ذلک هوی قلبه و محبوب نفسه فلم یکن له من الفضیلة ما یوازی فضیلة من احتمل المشقّة العظیمة و عرض نفسه لوقع السیوف و رأسه لرضخ الحجارة لانّ علی قدر سهولة العبادة و ابن سبع مغربی در شفاء الصّدور ضمن بیان شجاعت علی علیه السلام گوید. ص :406

36. 1) اتفاقی علماء مسلمین است که احدی از بشر بفضیلت خوابیدن علی در فراش پیغمبر نرسیده است مگر اسحاق و ابراهیم در تسلیم بذبح و قربانی(ولی عقیده اکثر مفسرین و مورخین و علمای اخبار است که ذبیح اسماعیل بوده نه اسحاق). یکون نقصان الثواب (1).
37. علماء العرب اجمعوا علی انّ نوم علی علیه السلام علی فراش رسول اللّه صلّی اللّه علیه و سلّم افضل من خروجه معه و ذلک انّه وطّن نفسه علی مفاداته لرسول اللّه صلّی اللّه علیه و سلّم و آثر حیاته و اظهر شجاعته بین اقرانه (2)
38. پس مطلب بقدری واضح است که احدی انکار این معنی را ننموده مگر روی جنون یا تعصّب بدتر از جنون-بس است خیلی معذرت می خواهم رشتۀ سخن در اینجا طولانی شد خوبست برویم بر سر مطلب-. ص :407

39. 1) ما حصل معنی آنکه قبلا فضیلت خوابیدن علی علیه السلام در فراش رسول اللّه صلّی اللّه علیه و آله لیلة الهجره بر مصاحبت ابی بکر در غار را بقسمی که بر اهل انصاف واضح و آشکار گردد بیان نمودیم اینک(بمقتضای وقت)تأکیدا بر آنچه قبلا ذکر نمودیم از دو جهت دیگر مطلب را ثابت می نمائیم. 1-انس و الفت فوق العاده علی علیه السلام با رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله طوری بود که نمی توانست آنی از پیغمبر دور بشود و بعکس عدم انس أبو بکر با رسول خدا باعث اشتیاق او بمصاحبت با آن حضرت بوده پس خوابیدن علی در فراش که باعث دوری از آن حضرت گردید ایجاد وحشت و الم شدیدی برای علی نمود پس دوری که سبب زجر آن حضرت و موجب ثواب بسیار بوده افضل است بر مصاحبت ابی بکر برای آنکه صواب عمل را بمقدار مشقت در عمل می دهند(چنانچه گفته اند افضل الاعمال احمزها). 2-چون أبی بکر پیوسته عازم بر خروج از مکه بوده چنانچه گاهی هم تنها خارج شده پس زیاد شد کراهت ماندن او در مکه و لذا زمانی که با رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله از مکه خارج شد به محبوبه ذاتی و معشوقه قلبی رسید پس برای او فضیلتی نبود که برابر باشد با فضیلت علی علیه السلام که در آن شب اختیارا تحمل مشقت بزرگی نمود که جان خود را در معرض شمشیرها و سر خود را در مقابل سنگباران دشمنان(که آن شب قصد آن بستر را داشتند که صاحب آن رسول اللّه صلّی اللّه علیه و آله را بقتل رسانند)قرار داد بدیهی است تحمل آن شدائد بمراتب بالاتر و افضل از ابی بکر بود در راحتی لیلة الغار در مصاحبت رسول اللّه صلّی اللّه علیه و آله.

2) اجماعی علماء عرب است بر اینکه خوابیدن علی علیه السلام لیلة الهجرة در فراش رسول اللّه صلّی اللّه علیه و آله افضل بود از بیرون رفتن او با آن حضرت زیرا که خود را در جای آن حضرت قرار داد و زندگانی خود را فدای آن حضرت نمود و باین وسیله شجاعت خود را بین اقران ظاهر نمود«اللهم صل على محمد! و آل محمد! وَ عَجِّلْ‏ فَرَجَهُمْ