کلام اسلامی شبهای پیشاور سلطان واعظین شیرازی
سایت : پایگاه شخصی حسین صفرزاده -https://hosein128.ir/
صفرزاده- https://safarzade.blog.ir
نهج البلاغه فرزاد -@nahjolbalaghehfarzad
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
«اللهم صل على محمد! و آل محمد! وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ
کلام اسلامی شبهای پیشاور سلطان واعظین شیرازی
- شبهای پیشاور در دفاع از حریم تشیع ص230
- شما را بخدا انصاف دهید آیا این خبر یک طرفۀ شما از یک مرد دروغگوی جعّال برابری می کند با آن همه اخباری که از طرف اکابر علمای خودتان نقل گردیده که برای نمونه ببعض از آنها اشاره نمودم.
- خوبست مراجعه نمائید به ص 390 جلد ششم جامع الکبیر سیوطی و ص 215 جلد دوم ریاض النضره محب الدین و ص 299 جلد دوم جامع ترمذی و ص 46 جلد سیم استیعاب ابن عبد البر و ص 295 جلد ششم حلیة الاولیاء حافظ ابو نعیم و ص 17 مطالب السئول محمّد بن طلحة شافعی و ص 126 فصول المهمّه ابن صباغ مالکی و ببینید که هر یک بعبارات مختلفه از ابو ذر غفاری نقل نموده اند که گفت ما کنا نعرف المنافقین علی عهد رسول الله صلّی اللّه علیه و آله الاّ بثلاث بتکذیبهم الله و رسوله و التخلف عن الصلاة و بغضهم علی بن أبی طالب علیه السّلام-و عن ابی سعید الخدری قال کنا نعرف المنافقین ببغضهم علیّا و ما کنا نعرف المنافقین علی عهد رسول اللّه الاّ ببغضهم علیا (1).
- و نیز امام احمد حنبل در ص 95 و 138 جلد اول مسند و ابن عبد البر در ص 37 جلد سیم استیعاب و احمد خطیب بغدادی در ص 426 جلد چهاردهم تاریخ بغداد و ابن ابی الحدید در ص 264 جلد چهارم شرح نهج البلاغه و امام نسائی در ص 117 جلد هشتم سنن و ص 27 خصائص العلوی و حموینی در باب 22 فرائد و ابن حجر در ص 509 جلد دوم اصابه و حافظ ابو نعیم در ص 185 جلد چهارم حلیة الاولیاء و سبط ابن جوزی در ص 15 تذکره و سیوطی در ص 152 و 408 جامع الکبیر و محمّد ابن طلحة شافعی در ص 17 مطالب السئول و ترمذی در ص 13 جلد دوم جامع بعبارات مختلفه گاهی از ام سلمه و ابن عبّاس آورده اند که رسول اکرم صلی اللّه علیه و آله و سلّم فرمود یا علی لا یحبّک منافق و لا یبغضک مؤمن-لا یحبّک الاّ مؤمن و لا یبغضک الاّ منافق لا یحبّ علیّا المنافق و لا یبغضه مؤمن (2). ص :730
3-
- 1) ما منافقین را در زمان رسول اللّه(صل الله علیه و آله وسلم)نمی شناختیم مگر بسه علامت 1-تکذیب نمودن خدا و پیغمبر 2-تخلف نمودن از نماز 3-دشمنی با علی(علیه السلام).
- 2) یا علی منافق تو را دوست نمی دارد مؤمن تو را دشمن نمی دارد-تو را دوست نمی دارد مگر مؤمن و دشمن نمی دارد تو را مگر منافق دوست نمی دارد علی را منافق و دشمن نمی دارد او را مؤمن.
- و ابن ابی الحدید در ص 364 جلد اوّل شرح نهج از شیخ ابو القاسم بلخی شیخ معتزله نقل می نماید که گوید و قد اتفقت الاخبار الصحیحة التی لا ریب فیها عند المحدّثین علی انّ النبیّ(صل الله علیه و آله وسلم)قال له لا یبغضک الاّ منافق و لا یحبّک الاّ مؤمن (1).
- و نیز در ص 264 جلد چهارم خطبهامیر المؤمنین علیه السلام را نقل می نماید که فرمود لو ضربت خیشوم المؤمن بسیفی هذا علی ان یبغضنی ما ابغضنی و لو صببت الدنیا بجمّاتها علی المنافق علی ان یحبّنی ما احبّنی و ذلک انه قضی فانقضی علی لسان النبیّ الامیّ صلّی اللّه علیه و آله انّه قال یا علی لا یبغضک مؤمن و لا یحبّک منافق (2).
- از این قبیل اخبار در کتب معتبره شما بسیار رسیده برای نمونه بمقتضای وقت مجلس همین چند خبر را که در نظر داشتم ذکر نمودم.
- اینک از آقایان محترم تمنا می کنم منصفانه قضاوت فرمائید که قیام عایشه و جنگ با علی علیه السلام آیا جنگ با رسول خدا صلی اللّه علیه و آله و سلّم نبوده آیا این جنگ و وادار نمودن مردم را بجنگ علی علیه السلام از روی حب و محبّت و دوستی بوده یا از روی بغض و کینه و عداوت بدیهی است احدی نمی گوید که جنگ بین دو نفر روی محبت و دوستی می باشد محققا روی بغض و عداوت بوده آیا در این همه اخبار که نمونه ای از آنها ذکر شد رسول اکرم صلی اللّه علیه و آله و سلّم یکی از علامات کفر و نفاق را بغض و جنگ با علی قرار نداده
- آیا تطبیق این اخبار با قیام عایشه ام المؤمنین و جنگ با علی علیه السلام چگونه خواهد بود.متمنی است بدون نظر حبّ و بغض از روی انصاف قضاوت بحق نمائید. ص :731
10-
- 1) اتفاقی جمیع محدثین است در اخبار صحیحه ای که شکی در صحت آن نمی باشد که پیغمبر صلّی اللّه علیه و آله بعلی علیه السلام فرمود دشمن نمی دارد تو را مگر منافق و دوست نمی دارد تو را مگر مؤمن.
- 2) اگر با این شمشیر خود بر بینی مؤمن بزنم که مرا دشمن بدارد هرگز مرا دشمن نمی دارد و اگر تمام دنیا را بدهم بمنافق که مرا دوست بدارد هرگز مرا دوست نمی دارد و این همان است که بر زبان رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله و سلم گذشت که فرمود دوست نمی دارد تو را مگر مؤمن و دشمن نمی دارد تو را مگر منافق.
- عجبا خبری بخاطرم آمد که میر سید علی فقیه همدانی شافعی در مودت سیم از مودة القربی از خود عایشه نقل نموده که گفت رسول اکرم صلی اللّه علیه و آله و سلّم فرمود انّ اللّه قد عهد الیّ من خرج علی علیّ فهو کافر فی النار(1).
- عجب آنکه وقتی باو اشکال کردند که چرا با شنیدن چنین کلامی از پیغمبر بر علی خروج نمودی عذر غیر مقبول(بدتر از گناه)آورد گفت نسیت هذا الحدیث یوم الجمل حتّی ذکرته بالبصرة یعنی فراموش کردم این حدیث را روز جمل تا آنکه در بصره یادم آمد.
- شیخ- با چنین بیانی که خود می کنید پس چه اشکالی بر ام المؤمنین رضی اللّه عنها دارید بدیهی است آدمی مرکز سهو و نسیان می باشد.
- داعی- ممکن است داعی هم بگویم در روز جمل که نائرۀ حرب مشتعل بود حدیث را فراموش نموده ولی از روز حرکت از مکه که تمام دوستان حتی زنان پاک رسول اللّه منعش نمودند که حرکت بیجا مکن زیرا مخالفت با علی مخالفت با پیغمبر است بازهم حدیث یادش نبود؟!.
- آیا مورّخین خودتان که وقعۀ جمل را نوشتند یادآور نشدند که رسول اکرم صلی اللّه علیه و آله و سلّم فرمودند عایشه بترس از آن راهی که سگهای حوأب بر تو پارس نمایند وقتی عازم بصره بود اول شب که به آب بنی کلاب رسیدند و سگها اطراف محمل او را گرفته پارس نمودند سؤال نمود اینجا کجا است گفتند حوأب متوجّه خبر و فرموده رسول خدا شد چرا باز فریب طلحه و زبیر را خورد و طی طریق نمود تا ببصره رسید و آن فتنه عظیم را برپا نمود آیا می توانید گفت فراموش کرده بود یا حقّا متعمّدا عالما عارفا طی طریق نمود؟!.
- آیا این دلیل لکه بزرگی نبود که دامن امّ المؤمنین عایشه را آلوده نمود که به هیچ آبی پاک نخواهد شد چه آنکه عالما عامدا تمرّد امر خدا و پیغمبر نمود و فریب طلحه و زبیر را خورد و بجنگ خلیفه و وصی پیغمبر رفت با آنکه خودش می گفت پیغمبر فرموده هر کس با علی جنگ کند و خروج بر او بنماید کافر است؟!!.
- 1) خداوند عهد نموده با من که بدانید هر کس خروج بر علی(علیه السّلام)بنماید کافر است و جایگاه او در آتش می باشد. ص :732
19-
- آیا جنگ باامیر المؤمنین علیه السلام وصی و خلیفه پیغمبر و اسباب زحمت و انقلاب جنگ را اول کار خلافت فراهم نمودن آزار پیغمبر نبوده مگر نه در حدیث است که شب گذشته با اسناد آن عرض کردم که رسول اکرم صلی اللّه علیه و آله و سلّم فرمود من آذی علیا فقد آذانی و من آذانی فقد آذی الله أیها الناس من آذی علیا بعث یوم القیمة یهودیا او نصرانیا (1).
- کشتار صحابه و مؤمنین پاک در بصره بأمر عایشه
- آیا این اخبار در کتب معتبرۀ خودتان نیست پس چرا اعتراض بشیعیان می نمائید آیا خونهای مؤمنین پاک و زجر عثمان بن حنیف از صحابه پاک رسول اکرم صلی اللّه علیه و آله و سلّم و قتل زیاده از صد نفر از حفّاظ و خزانه دارهای بی سلاح که اهل جنگ نبودند که چهل نفر آنها را در مسجد کشتند بگردن مسبب و مؤسّس جنگ نبوده است که علامۀ مسعودی در ص 7 جلد دوم مروج الذهب باین عبارت نوشته فقتل منهم سبعون رجلا غیر من جرح و خمسون من السبعین ضربت رقابهم صبرا من بعد الاسر و هؤلاء اول من قتلوا ظلما فی الاسلام (2).
- و شرح مبسوط آن وقایع را ابن جریر و ابن اثیر و دیگران از علماء و مورخین خودتان نقل نموده اند. ص :733
- یا این اخبار را از کتب معتبره خود خارج کنید(چنانچه در چاپهای جدید کتب، علمای شما دست بتحریف زده بلکه بعض مطالب را ساقط می نمایند)و علماء اعلام و اکابر مورخین را تکذیب نمائید یا طعن و اعتراض و انتقاد را از شیعیان بر طرف کنید زیرا شیعیان نمی گویند مگر آنچه در کتب معتبرۀ خودتان ثبت گردیده
24-
- 1) کسی که اذیت نماید علی را مرا اذیت نموده و کسی که مرا اذیت نماید خدا را اذیت نموده ای گروه مردم کسی که اذیت کند علی را در قیامت یهودی یا نصرانی مبعوث گردد.
- 2) (غیر از آنچه مجروح نمودند)هفتاد نفر از خزانه دارهای بی سلاح حافظ بیت المال را کشتند و پنجاه نفر از آن هفتاد نفر را گردن زدند و کشتند بکشتن صبر و زجر و این جماعت اول کشته گانی بودند در اسلام که مظلوم کشته شدند.
- بخدا قسم جماعت شیعیان بی تقصیرند فرق ما و شما اینست که شما این اخبار وارده در کتب معتبرۀ خود را سطحی مطالعه می نمائید و روی قاعدۀ حب الشیء یعمی و یصم وقایع مهمّۀ تاریخی را تطبیق با اخبار نمی نمائید و پیوسته حسن نظر إعمال و دفاع بی مورد نموده و توجهی بحقایق نمی نمائید و یا اگر می نمائید در مقام پرده پوشی در آمده و آنها را بطریقی تبرئه می نمائید که یضحک به الثکلی.
- ولی ما عمیقانه و بی طرفانه و منصفانه می نگریم و اخبار وارده در کتب فریقین را تطبیق با وقایع نموده کشف حقایق می نمائیم-در موقع تطبیق هم هرکجا که دیدید بی جا و مخدوش و مغرضانه است اعتراض منطقی نموده قبول نفرمائید خیلی هم ممنون خواهم شد
- شیخ- فرمایشات شما صحیح است ام المؤمنین عایشه رضی اللّه عنها بشر بوده است معصوم نبوده البته فریب خورده خطائی از او سر زده روی سادگی فریب دو نفر از کبار صحابه را خورده ولی بعد توبه نموده خداوند هم از او گذشت فرمود.
- داعی- اولا اقرار نمودید که کبار صحابه خطا کار و فریبنده بودند«و حال آنکه از حاضرین تحت الشجره و بیعت الرضوان بودند»پس خبر شما که سابقا در لیالی ماضیه برای تبرئه صحابه بیان نمودید که صحابه هر یک مانند ستاره ای هستند که اقتدای بآنها اسباب هدایت می شود بخودی خود باطل می گردد.
- ثانیا فرمودید ام المؤمنین عایشه توبه نمود این معنی ادعای محض است قیام و جنگ و کشتار مسلمین عند العموم ثابت،ولی توبه ایشان غیر معلوم و مورد اتّکاء نمی باشد.
- ممانعت نمودن عایشه از دفن نمودن امام حسن علیه السّلام در جوار پیغمبر
- ولی آنچه مسلّم است ام المؤمنین عایشه جنسا آرام نبوده حرکات بچه گانۀ مترادفی داشته که هر یک موجب فساد در تاریخ زندگانی او گردیده بقول شما اگر توبه نموده و پشیمان گردیده و آرام شده پس چرا بعدها در مقابل جنازه سبط رسول اللّه صلی اللّه علیه و آله و سلّم آن فساد و عملیات را انجام داد که هر شنونده ای را متأثر می نماید؟. ص :734
- نه همان فقط رسول خدا صلی اللّه علیه و آله و سلّم را می رنجاند و می آزرد و یا سوار شتر شده مانند زنان دوره جاهلیّت و بجنگ وصی و خلیفه پیغمبر رفت که بگوئیم با زندگان مخالفت و ضدّیت داشته بلکه سوار قاطر شد و سر راه بر جنازه سبط اکبر پیغمبر امام حسن علیه السّلام گرفت چنانچه اکابر علماء و مورخین خودتان نوشته اند
- مخصوصا یوسف سبط ابن جوزی در ص 122 تذکرة خواص الامه و علامه مسعودی صاحب مروج الذهب در ص 136 اثبات الوصیة و ابن ابی الحدید در اول ص 18 جلد چهارم شرح نهج البلاغه نقلا از ابو الفرج و یحیی بن الحسن صاحب کتاب النسب و محمد خواوند شاه در جلد دوم روضة الصفا و واقدی و منوفی احمد بن محمد حنفی در ترجمه تاریخ اعثم کوفی و ابن شحنه در روضة المناظر و ابو الفداء و دیگران در تاریخ خود آورده اند که وقتی جنازه آن حضرت را حرکت دادند عایشه سوار بر قاطر شد با جماعتی از بنی امیه و غلامان آنها سر راه بر جنازه بستند گفتند نمی گذاریم امام حسن را پهلوی قبر پیغمبر دفن نمائید ابن عباس بروایت مسعودی گفت تعجب است عایشه از حال تو اما کفاک ان یقال یوم الجمل حتّی یقال یوم البغل یوما علی جمل یوما علی بغل بارزة عن حجاب رسول اللّه تریدین اطفاء نور اللّه و اللّه متمّ نوره و لو کره المشرکون-انّا للّه و انّا الیه راجعون (1).
- و بعضی نوشتند باو فرمود تجملت تبغّلت-و ان عشت تفیلت-لک تسع من الثمن- و فی الکلّ تصرّفت (2).
- بنی هاشم خواستند شمشیر بکشند و آنها را دفع نمایند حضرت امام حسین علیه السّلام جلوگیری نمود فرمود برادرم وصیّت نموده حاضر نیستم بقدر شاخ حجامتی در عقب جنازه من خون ریخته گردد-فلذا بامر آن حضرت برگرداندند جنازه را و در بقیع دفن نمودند. ص :7
37-
- 1) آیا کفایت نمی کند تو را روز جمل(یعنی سوار شدی بمیدان جنگ آمدی)تا اینکه بگویند مردم روز استر(یعنی سوار استر شدی سر راه بر جنازۀ پسر پیغمبر گرفتی)یک روز سوار بر شتر و یک روز سوار بر استر شده حجاب رسول خدا(صل الله علیه و آله وسلم)را پاره کردی تصمیم داری نور خدا را خاموش نمائی و حال آنکه خداوند نور خود را بحد کمال می رساند هرچند مکره طبع مشرکین باشد.
- 2) گاهی سوار شتر و روزی سوار استر می شوی اگر زنده بمانی سوار فیل هم خواهی شد (کنایه از اینکه بجنگ خدا خواهی رفت)و حال آنکه تو از هشت یک فقط نه یکی داری و عدوانا تمام را تصرف کردی.
- «اللهم صل على محمد! و آل محمد! وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ
