کلام اسلامی شبهای پیشاور سلطان واعظین شیرازی
سایت : پایگاه شخصی حسین صفرزاده -https://hosein128.ir/
صفرزاده- https://safarzade.blog.ir
نهج البلاغه فرزاد -@nahjolbalaghehfarzad
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
«اللهم صل على محمد! و آل محمد! وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ
کلام اسلامی شبهای پیشاور سلطان واعظین شیرازی
- شبهای پیشاور در دفاع از حریم تشیع ص785
- و معاویه خال المؤمنین رضی اللّه عنه مسلّما از صحابه مکرم و مشمول آیات مدح و رضا و خوشنودی می باشد آیا اهانت بصحابه اهانت بخدا و رسول نمی باشد.
- در اصحاب پیغمبر خوب و بد بسیار بودند
- داعی چنانچه فراموش نفرموده باشید در شبهای گذشته موضوع صحابه را برای شما تشریح نمودم (1)
- اینک هم برای آنکه بیان شما را بلاجواب نگذارم مختصرا عرض می نمایم که احدی انکار نزول آیات را در مدح صحابه عظام ننموده ولی اگر قدری آقایان دقیق شوید و بمعنای لغوی و اصطلاحی صحابه و اصحاب توجه نمائید تصدیق خواهید نمود که آیات نازله در مدح صحابه اطلاق کلّی ندارد که باین دلائل ما بتوانیم تمام اصحاب را پاک و عادل و منزّه از جمیع ارجاس و معاصی صغیره و کبیره و ارتداد و غیره بدانیم.
- آقای من لا بد بخوبی می دانید صحبه در لغت بمعنای معاشرت است چنانچه فیروزآبادی در قاموس گوید صحبه بر وزن سمعه یعنی زندگانی کرد با او در عرف عام زیاد می نمایند بر معاشرت ملازمت و نصرت و موازرت را خواه در مدت زیاد باشد یا مدت کم.
- پس مصاحب النبی باقتضای لغت عرب و شواهد بسیاری از قرآن حکیم و حدیث کسی را گویند که معاشر با آن حضرت بوده خواه مسلم یا کافر خوب یا بد متقی یا فاسق مؤمن یا منافق باشد.
- پس آن قسمی که شما اختصاص دادید اسم صاحب و مصاحب النبی را بر مؤمنین پاک دامن که تمامی آنها اهل بهشت و مورد رضای پروردگار بودند صحت ندارد و مطابقه با عقل و نقل نمی نماید. ص :784
7-
- 1) رجوع شود به ص 587 تا ص 596 همین کتاب.
- برای روشن شدن مطلب ناچارم بدلائلی مختصرا زایدا علی ما سبق از آیات و احادیث معتبره از طرق خودتان اشاره نمایم تا آقایان محترم تحت تاثیر نام اصحاب منحرف از حق نشوید و بدانید اسم صحبه و صاحب و مصاحب و اصحاب بر مسلم و کافر و مؤمن و منافق و خوب و بد اطلاق می شود. در آیه 2 سوره 53(نجم)خطاب بمشرکین فرماید: مٰا ضَلَّ صٰاحِبُکُمْ وَ مٰا غَویٰ (1).
- در آیه 45 سوره 34(سبا)فرماید: قُلْ إِنَّمٰا أَعِظُکُمْ بِوٰاحِدَةٍ أَنْ تَقُومُوا لِلّٰهِ مَثْنیٰ وَ فُرٰادیٰ ثُمَّ تَتَفَکَّرُوا مٰا بِصٰاحِبِکُمْ مِنْ جِنَّةٍ (2).
- در آیه 32 سوره 18(کهف)فرماید: فَقٰالَ لِصٰاحِبِهِ وَ هُوَ یُحٰاوِرُهُ أَنَا أَکْثَرُ مِنْکَ مٰالاً وَ أَعَزُّ نَفَراً (3).
- و نیز در آیه 35 همین سوره فرماید: قٰالَ لَهُ صٰاحِبُهُ وَ هُوَ یُحٰاوِرُهُ أَ کَفَرْتَ بِالَّذِی خَلَقَکَ مِنْ تُرٰابٍ ثُمَّ مِنْ نُطْفَةٍ ثُمَّ سَوّٰاکَ رَجُلاً (4)
- . (5) در آیه 183 سوره 7(اعراف)فرماید: أَ وَ لَمْ یَتَفَکَّرُوا مٰا بِصٰاحِبِهِمْ مِنْ جِنَّةٍ (5). ص :785
13-
- 1) صاحب شما(محمد ص)هیچ گاه در ضلالت و گمراهی نبوده است.
- 2) بگو بامت که من بیک سخن شما را پند می دهم(اگر بشنوید هدایت یابید)و آن سخن اینست که شما خالص برای خدا دو نفری یا هر یک یک شما تنها در امر دینتان قیام کنید درباره من و فکرت کار بندید که صاحب شما(رسول خدا)را جنون نیست.
- 3) (آن مرد کافر)بمصاحب و رفیقش(که مرد مؤمن و فقیر بود)در مقام گفتگو و مفاخرت بر آمد و گفت من از توبه دارائی بیشتر و از حیث خدم و حشم نیز محترم تر و عزیزترم.
- 4) مصاحب و رفیق(با ایمان فقیر)در مقام گفتگو و اندرز بدو(مصاحب کافر)گفت آیا بخدائی که نخست از خاک و بعد از نطفه تو را آفریده و آنگاه مردی کامل و آراسته خلقت ساخت کافر شدی.
- 5) آیا این مردم فکر نکردند و نیندیشیدند که صاحب آنها(رسول اللّه ص)آنچه که مردم باو نسبت می دهند از جنون دارا نیست.
- (6) در آیه 70 سوره 6(انعام)فرماید: قُلْ أَ نَدْعُوا مِنْ دُونِ اللّٰهِ مٰا لاٰ یَنْفَعُنٰا وَ لاٰ یَضُرُّنٰا وَ نُرَدُّ عَلیٰ أَعْقٰابِنٰا بَعْدَ إِذْ هَدٰانَا اللّٰهُ کَالَّذِی اسْتَهْوَتْهُ الشَّیٰاطِینُ فِی
- اَلْأَرْضِ حَیْرٰانَ لَهُ أَصْحٰابٌ یَدْعُونَهُ إِلَی الْهُدَی ائْتِنٰا قُلْ إِنَّ هُدَی اللّٰهِ هُوَ الْهُدیٰ (1).
- (7) در آیه 39 سورۀ 12(یوسف)از قول یوسف پیغمبر خطاب بدو مصاحب کافر زندانی فرماید یٰا صٰاحِبَیِ السِّجْنِ أَ أَرْبٰابٌ مُتَفَرِّقُونَ خَیْرٌ أَمِ اللّٰهُ الْوٰاحِدُ الْقَهّٰارُ (2).
- پس از این آیات شریفه ای که من باب نمونه بعض از آنها را ذکر نمودیم معلوم می شود که مجرد نام صحبه و صاحب و مصاحب و أصحاب از حیث لغت اختصاص بمسلم و مؤمن ندارد بلکه اطلاق بر مسلم و کافر و مؤمن و منافق و خوب و بد می شود.
- چه آنکه عرض کردم معاشر آدمی را در لغت مصاحب و اصحاب می خوانند بدیهی است اصحاب رسول اللّه صلی اللّه علیه و آله و سلّم یعنی کسانی که با آن حضرت معاشر بودند چنانچه آیات شریفه بر آن گواه است.
- البته در میان اصحاب و معاشرین آن حضرت خوب و بد(یعنی مؤمن و منافق) بسیار بودند و آیاتی که در مدح اصحاب نازل گردیده اطلاق بعموم ندارد بلکه مربوط بخوبان اصحاب است ما هم تصدیق داریم که کبار صحابۀ آن حضرت را هیچ یک از انبیاء عظام نداشتند مانند اصحاب بدر و احد و حنین و غیره که امتحان خود را داده و در یاری و اطاعت أوامر آن حضرت بدون هوی و هوس ثابت قدم ماندند و آنی از آن حضرت منحرف و منصرف نگردیدند. ص :786
24-
- 1) بگو ای پیغمبر که ما چرا خدا را رها کرده و چیزی مانند بتان(که بی اثر محض است)و هیچ قادر بر نفع و ضرر نباشد بخوانیم و باز بخوی جاهلیت بعد از آنکه خدا ما را هدایت نمود برگردیم تا مانند کسی که فریب و اغوای شیطان او را در زمین سرگردان ساخته شویم آن شیطان را اصحاب و یارا نیست که شخص را بسوی خود هدایت می کند بگو هدایت خدا بحقیقت هدایت است.
- 2) ای دو رفیق زندان من از شما می پرسم آیا خدایان بی حقیقت متفرق مانند بتان و فراعنه و غیره بهترند یا خدای یکتای قاهر.
- ولی در میان اصحاب مردمان بددل أهل مکر و خدعه و نفاق و دشمنان آن حضرت و اهل بیت طاهرینش هم زیاد بودند مانند عبد اللّه بن ابی و ابی سفیان و حکم بن عاص (عموی عثمان طرید رسول اللّه)و ابو هریره و ثعلبه و یزید بن ابی سفیان و ولید بن عقبه و حبیب بن مسلمه و سمرة بن جندب و عمرو بن عاص و بسر بن ارطاة(سفاک خونخوار) و مغیرة بن شعبه و معاویة بن ابی سفیان و ذی الثدیه خارجی و امثالهم که در حال حیات و بعد از وفات رسول اللّه صلی اللّه علیه و آله و سلّم فتنه ها کردند و بطریق قهقرا برگشتند و فسادها نمودند که معاویه علیه الهاویه یکی از آن افرادی است که در زمان حیات-خود رسول اکرم صلی اللّه علیه و آله و سلّم او را لعن نمود و بعد از وفات آن حضرت وقت مناسبی بدست آورد بعنوان خونخواهی عثمان قیام نمود و سبب ریزش خون بسیاری از مسلمانان گردیده مخصوصا عدّه ای از اصحاب پاک آن حضرت مانند عمّار در آن فتنه شهید گردیدند چنانچه آن حضرت خود خبر داده ما هم در شبهای قبل نقل آن اخبار را نمودیم.
- فلذا همان قسمی که آیات و اخبار بسیار در مدح خیار اصحاب و خوبان مؤمنین آنها از فضائل و مناقب و وعدۀ بحسن عاقبت رسیده آیات و اخبار وعید شدید زیادی دربارۀ بدها و خیانت کارها و منافقین صحابه رسیده که ثابت می نماید بعلاوۀ آنچه در زمان حیات آن حضرت را آزردند بعد از وفات هم فتنه ها نموده مرتد گردیدند.
- شیخ- عجب است چگونه می فرمائید اصحاب رسول خدا صلّی اللّه علیه و سلّم مرتد گردیدند و فتنه و فساد نمودند.
- داعی- حقیر نمی گویم آیات و اخبار می گوید اگر قدری دقیق شوید از تعجب بیرون می آئید اوّلا خداوند در آیه 138 سوره 3(آل عمران)خبر از ارتداد آنها داده که فرماید أَ فَإِنْ مٰاتَ أَوْ قُتِلَ انْقَلَبْتُمْ عَلیٰ أَعْقٰابِکُمْ (1).
- علاوه بر این آیه شریفه و سوره منافقون و آیات دیگر در قدح و مذمت اصحاب اخبار بسیاری از طرق علمای خودتان مانند بخاری و مسلم و ابن عساکر و یعقوب بن سفیان و احمد بن حنبل و ابن عبد البر و غیرهم در مذمت و کفر و ارتداد و نفاق آنها فردا یا جمعا رسیده چون وقت تنگ است برای نمونه بدو خبر اشاره می نمایم تا رفع تعجب از شما بشود و بدانید خوبان صحابه را خوب و بدهای آنها را بد باید دانست دیگر نفرمائید ص :787
31-
- 1) اگر پیغمبر بمرگ یا قتل در گذشت باز شما بدین جاهلیت خود رجوع خواهید نمود.
- چه دلیلی بر کفر سر سلسلۀ منافقین و دشمن ترین دشمنان امیر المؤمنین علی علیه السلام و سب کنندۀ آن حضرت و کشندۀ خوبان از ذراری و اصحاب پاک رسول اللّه صلی اللّه علیه و آله و سلّم که رسما دشمنی با خدا و رسول او نموده می باشد.
- بخاری در دو خبر با مختصر تفاوتی در الفاظ از سهل بن سعد و عبد اللّه بن مسعود از رسول اکرم صلی اللّه علیه و آله و سلّم نقل نموده اند که فرمود انا فرطکم علی الحوض لیرفعن الی رجال منکم حتّی اذا اهویت لانا و لهم اختلجوا دونی فاقول ای ربّ اصحابی فیقول لا تدری ما احدثوا بعدک (1)!
- و امام احمد بن حنبل در مسند و طبرانی در کبیر و ابو نصر سجزی در ابانه از ابن عباس نقل نموده اند که رسول اکرم صلی اللّه علیه و آله و سلّم فرمود انا اخذ بحجزکم اقول اتقوا النار و اتقوا الحدود فاذا مت ترکتکم و انا فرطکم علی الحوض فمن ورد فقد افلح فیؤتی باقوام فیؤخذ بهم ذات الشمال فاقول یا ربّ امّتی فیقول انّهم لم یزالوا بعدک یرتدّون علی اعقابهم(و فی روایة للطبرانی فی الکبیر) بعد قوله یا ربّ امّتی فیقال انّک لا تدری ما احدثوا بعدک مرتدّین علی اعقابهم (2).
- واقعا دل می سوزد که یک چنین ملحد کافر بی دینی را(چنانچه قبلا دلائل بر کفر ملعنت او را بیشتر بیان نمودیم) (3)با فرزند پلیدش یزید عنید را(که در شبهای گذشته کفرش را ثابت نمودیم (4)مسلم و مؤمن بخوانند و اصراری بر اثبات ایمان آنها ص :788
36-
- 1) پیش از شما من کنار حوض(کوثر)بانتظار شما هستم و گروهی از شما را که نمی بینم عرض می کنم پروردگارا کجایند اصحاب من خطاب رسد تو نمی دانی که بعد از تو چه ها نمودند و چه اموری در دین وارد نمودند.
- 2) آنچه مانع از ورود آتش است بشما فهمانیدم بازهم می گویم بترسید از آتش دوزخ و دین خدا را کم و زیاد نکنید زمانی که بمیرم و شما را ترک گویم پیش از شما بر حوض کوثر وارد می شوم رستگار کسیست که در آنجا بمن وارد گردد نشان می دهند جمعیتهائی را بمن که گرفتار عذاب الهی باشند عرض کنم پروردگارا اینها امت من اند خطاب رسد بعد از تو اینها مرتد گردیده و بدین جاهلیت خود برگشتند-و در روایت طبرانی در کبیر دارد که بعد از اینکه فرماید اینها امت من اند خطاب رسد تو نمی دانی که بعد از تو چه حادثه ها نمودند و چه اموری در دین وارد کردند همگی مرتد گردیده بدین جاهلیت خود برگشتند.
- 3) رجوع شود به ص 775 تا ص 783 همین کتاب.
4) رجوع شود به ص 259 تا ص 263 همین کتاب. «اللهم صل على محمد! و آل محمد! وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ
