شبهای پیشاور در دفاع از حریم تشیع ص815 آن هم نه تصادفا مثل زنی که در مسجد باشد دفعتا وضع حملش گردد

کلام اسلامی شبهای پیشاور سلطان واعظین شیرازی

سایت : پایگاه شخصی حسین صفرزاده -https://hosein128.ir/

صفرزاده-  https://safarzade.blog.ir

نهج البلاغه فرزاد -@nahjolbalaghehfarzad

بِسْمِ‏ اللَّهِ‏ الرَّحْمنِ‏ الرَّحِيمِ‏

«اللهم صل على محمد! و آل محمد! وَ عَجِّلْ‏ فَرَجَهُمْ

کلام اسلامی شبهای پیشاور سلطان واعظین شیرازی

شبهای پیشاور در دفاع از حریم تشیع ص815

0. آن هم نه تصادفا مثل زنی که در مسجد باشد دفعتا وضع حملش گردد بلکه بعنوان دعوت رسمی او را بدرون خانه در بسته بردند.
1. بعضی بی خبران گمان می کنند فاطمه در مسجد بوده درد مخاض او را گرفته نتوانسته خارج شود ناچار در مسجد وضع حملش شده.
2. در صورتی که این قسم نبوده فاطمه بنت اسد ماه وضع حملش بوده بمسجد الحرام رفته درد مخاض او را گرفته در مستجار کعبه مشغول بدعا شده بدرگاه با عظمت پروردگار متعال نالید که خداوندا بعزت و جلال خود این درد مخاض را بر من آسان گردان یک مرتبه دیوار خانۀ کعبه(که در آن زمان وسط مسجد الحرام قرار داشته درب او که مساوی با زمین و همیشه بسته و مقفّل بوده مگر در موسم خاص باز می نمودند)شکافته و یا درب بسته باز(چه هر دو در خبر رسیده)و ندائی برخاست یا فاطمة ادخلی البیت فاطمه داخل شو در خانه-در حضور جامعه مردم که اطراف خانه نشسته بودند فاطمه داخل خانه شد در و دیوار بحالت اولیه برگشت موجب تعجب همه گردید جناب عباس حاضر بود وقتی این قضیه را دید فوری برادرش جناب ابو طالب را خبر دادند که کلید درب نزد ایشان بود فورا آمدند آنچه کردند درب خانه باز نشد.
3. تا سه روز فاطمه ظاهرا بدون قوت و غذا و پرستار در خانه کعبه ماند در تمام خانه های مکه صحبت از این پیش آمد غیر منتظره می نمودند روز سوم همان محلی که داخل شده بود باز شد فاطمه بیرون آمد مردم هجوم آوردند دیدند ماه پاره پسری روی دست او دیده ها را خیره نمود. اسد اللّه در وجود آمد ..... در پس پرده هرچه بود آمد
4. این خصیصه و امتیاز برای علی علیه السلام ماند که مولد او خانۀ کعبه بوده آن هم با دعوت مخصوصی که مادرش را بخانه بردند. ص :815
5. این قضیه اتفاقی فریقین(شیعه و سنّی)می باشد که قبلا و بعدا أحدی بچنین خصیصه نائل نگردیده.
6. چنانچه حاکم در مستدرک و نور الدین بن صباغ مالکی در فصل اول ص 14 فصول المهمه گویند: و لم یولد فی البیت الحرام قبله أحد سواه و هی فضیلة خصه اللّه تعالی بها اجلالا له و اعلاء لمرتبته و اظهارا لتکریمه (1).
7. نام گذاری علی علیه السلام از عالم غیب و دلیل دیگر بر اثبات موحد بودن ابو طالب
8. خصیصۀ دیگری که در این موضوع برای علی علیه السلام پیش آمد نمود و مزید بر شرافت آن حضرت گردید موضوع نام گذاری آن بزرگوار است از غیب عالم.
9. شیخ- بیان غریبی فرمودید مگر ابو طالب پیغمبر بوده که باو وحی شود اسم بچه را علی بگذار قطعا این بیان شما از شایعاتی است که شیعیان روی علاقه و عشق وضع نموده اند و إلاّ راهی ندارد که خداوند دستور دهد نام بچه را علی بگذارید علی نامی بوده که پدر و مادر روی میل و إراده خود بر آن جناب گذاردند ربطی بعالم غیب ندارد.
10. داعی- در بیان داعی ابدا امر غریبی نبوده که اسباب تعجب شما گردید قطعا تأمل شما از اثر عدم توجه بمقام ولایت بوده و چون چند جمله مخلوط بهم بیان نمودید ناچارم جملات را از هم تفکیک نموده جواب هر یک را علی حدّه عرض نمایم. ص :816
11. أولا شما تصور می نمائید بچه را پس از ولادت نام گذاری نموده اند و حال آنکه این طور نیست در تمام کتب آسمانی نام محمّد و علی علیهما الصلاة و السّلام را بعنوان نبوت و امامت ذکر نموده اند چه آنکه نام محمّد و علی علیهما الصلاة و السّلام را پروردگار متعال هزاران سال قبل از خلقت گذارده و در تمام آسمان ها و ابواب جنت و عرش حقتعالی ثبت نموده اند اختصاص بزمان جناب ابو طالب ندارد.

12. 1) پیش از علی احدی در خانه کعبه متولد نشد مگر خود او که این فضیلتی است خدا داده که استثناء از جمیع افراد بشر اختصاص بآن حضرت داده است تا رتبۀ بلند او را مردم بشناسند و از آن تجلیل و تکریم نمایند.
13. شیخ- آیا این بیان شما غلوّ نیست که علی کرم اللّه وجهه را آن قدر بالا ببرید که نام او را توأم با نام پیغمبر مکرم صلّی اللّه علیه و سلّم قبل از خلقت خلائق ثبت در ملکوت نمائید و حال آنکه نام پیغمبر مانند وجودش ما فوق همه و قرینی برای او نمی باشد و همین قبیل بیانات آقایان است که سبب گردیده در أذان و إقامه بفتوای فقهای شما نام علی را وجوبا بعد از نام پیغمبر بیاورند.
14. داعی- (با تبسّم)خیر آقا این بیان داعی ابدا ربطی با غلو ندارد و داعی هم آن نام مبارک را در ملکوت اعلا ثبت ننمودم که بداعی نسبت بدهید بلکه خدای متعال أمر بثبت نام آن حضرت توأم با نام خود و پیغمبرش صلی اللّه علیه و آله و سلّم نموده چنانچه در کتب معتبره خودتان اخبار بسیاری در این باب رسیده.
15. شیخ- عجب است مرتبه غلو را بالاتر بردید که نام علی را قرین نام خداوند جلّ و علا قرار دادید ممکن است از آن اخباری که فرمودید بیان نمائید.
16. نام علی بعد از نام خدا و پیغمبر در عرش اعلا ثبت گردید
17. داعی- محمّد بن جریر طبری در تفسیر کبیر خود و ابن عساکر در تاریخ خود ضمن ترجمه حالات علی علیه السلام و محمّد بن یوسف گنجی شافعی ضمن باب 62 کفایت الطالب و حافظ ابو نعیم در حلیة الاولیاء و شیخ سلیمان بلخی حنفی در ص 238 ینابیع المودة(چاپ اسلامبول) ضمن باب 56 حدیث 52 نقلا از ذخایر العقبی امام الحرم الشریف احمد بن عبد اللّه طبری شافعی همگی مسندا از ابو هریره(بمختصر کم و زیادی در بعض کلمات و ألفاظ)نقل نموده اند که رسول اکرم صلی اللّه علیه و آله و سلّم فرمود مکتوب علی ساق العرش لا اله الاّ اللّه وحده لا شریک له و محمد عبدی و رسولی أیّدته بعلی بن أبی طالب (1). ص :817

18. 1) بر ساق عرش این کلمات مقدسه نوشته شده که نیست خدائی مگر ذات ذو الجلال اللّه که یگانه ای است بلا شریک و محمد بنده و رسول من است که تأیید نمودم او را بعلی بن أبی طالب(علیه السّلام).
19. و نیز جلال الدین سیوطی در ص 10 جلد اول خصائص الکبری و در تفسیر درّ المنثور أوایل سوره بنی اسرائیل نقلا از ابن عدی و ابن عساکر از أنس بن مالک روایت نموده اند که رسول اکرم صلی اللّه علیه و آله و سلّم فرمود شب معراج در ساق عرش دیدم نوشته شده است لا اله الاّ اللّه محمّد رسول اللّه(صل الله علیه وآله وسلم)أیّدته بعلی.
20. و نیز در ص 207 ینابیع نقلا از ذخائر العقبی امام الحرم از سیرۀ ملاّ آورده که رسول اکرم صلی اللّه علیه و آله و سلّم فرمود در شب معراج که بملکوت اعلا مرا بردند نظرت الی ساق الایمن من العرش فرأیت مکتوبا محمّد رسول اللّه أیّدته بعلی و نصرته به (1).
21. و نیز در ص 234 ینابیع حدیث 19 از کتاب السبعین امام الحرم نقلا از مناقب فقیه واسطی ابن مغازلی شافعی و میر سید علی همدانی شافعی در مودّت ششم از مودة القربی دو حدیث و خطیب خوارزمی در مناقب و ابن شیرویه در فردوس و ابن مغازلی شافعی در مناقب همگی از جابر بن عبد اللّه انصاری نقل نموده اند که رسول اکرم صلی اللّه علیه و آله و سلّم فرمود مکتوب علی باب الجنّة لا اله الاّ اللّه محمّد رسول اللّه علی ولیّ اللّه اخو رسول اللّه قبل ان یخلق السموات و الارض بألفی عام (2).
22. حدیث زیبای دیگری بیادم آمد مقتضی است مورد استفاده قرار گیرد که میر سید علی فقیه شافعی در مودّت هشتم از مودّة القربی نقل می نماید که رسول اکرم صلی اللّه علیه و آله و سلّم بعلی فرمود در چهار محل اسم تو را با اسم خودم توأم دیدم.
23. در شب معراج وقتی به بیت المقدس رسیدم بر صخره آن یافتم لا اله الاّ اللّه محمّد رسول اللّه ایّدته بعلی وزیره (3).
24. بسدرة المنتهی که رسیدم دیدم ثبت شده انّی انا اللّه لا اله الاّ انا و حدی و محمّد صفوتی من خلقی أیّدته بعلی وزیره و نصرته به (4).

26. 1) نظر نمودم بطرف راست ساق عرش دیدم نوشته شده است محمد(صل الله علیه وآله وسلم)رسول خداست تأیید و یاری نمودیم او را بوجود علی(علیه السّلام).
27. 2) نوشته شده است بر در بهشت لا اله الا اللّه محمد رسول خدا علی ولی خدا و برادر رسول خدا بوده پیش از آنکه خلق کند آسمانها و زمین را بدو هزار سال.
28. 3) لا اله الا اللّه محمد(صل الله علیه وآله وسلم)رسول خدا است تأیید نمودم او را بعلی وزیر او.
29. 4) بدرستی که من خدائی هستم که غیر از من خدای یگانه ای نیست محمد حبیب من است از میان خلق تأیید و یاری نمودم او را بعلی وزیر او.
30. وقتی بعرش رب العالمین رسیدم دیدم بر قوائم آن نوشته شده است انی انا اللّه لا اله الاّ انا محمّد حبیبی من خلقی أیّدته بعلی وزیره و نصرته به (1).
31. وقتی به بهشت رسیدم دیدم بر در بهشت نوشته شده لا اله الاّ انا محمّد حبیبی من خلقی أیّدته بعلی وزیره و نصرته به (2).
32. امام ثعلبی در تفسیر کشف البیان و شیخ سلیمان بلخی حنفی در باب 23 ینابیع الموده نقلا از حافظ ابو نعیم اصفهانی و محمّد بن جریر در تفسیر خود و ابن عساکر در تاریخ خود از ابن عباس(حبر امت)و ابو هریره آورده اند که آیه 64 سوره 8(انفال) هُوَ الَّذِی أَیَّدَکَ بِنَصْرِهِ (3).
33. درباره علی علیه السلام آمده آنگاه گویند رسول اکرم صلی اللّه علیه و آله و سلّم فرمود رایت مکتوبا علی العرش لا اله الاّ اللّه وحده لا شریک له محمّد عبدی و رسولی ایّدته و نصرته بعلی بن أبی طالب (4).
34. آنگاه چند حدیث دیگر از همین قبیل از کتاب شفاء و مناقب نقل می نمایند تا بر شما معلوم گردد نام گذاری محمّد و علی علیهما الصلاة و السّلام ربطی بما ندارد بلکه از جانب پروردگار متعال بوده است.
35. و نیز امام ثعلبی در تفسیر کشف البیان و شیخ سلیمان بلخی حنفی در باب 24 ینابیع از فقیه واسطی ابن مغازلی شافعی ذیل آیه شریفه 35 سوره 2(بقره) فتلقّی آدم من ربّه کلمات فتاب علیه انّه هو التواب الرحیم (5). ص :819^35-

36. 1) بدرستی که من خدائی هستم که غیر از من خدائی نیست محمد حبیب من است از میان خلق تأیید و یاری نمودم او را بعلی وزیر او.
37. 2) نیست خدائی مگر ذات یگانه من و محمد حبیب من است از میان خلق تأیید و یاری نمودم او را بعلی وزیر او.
38. 3) خدای تعالی است که بنصرت خود و یاری مؤمنان تو را مؤید و منصور گردانید.
39. 4) دیدم بر عرش نوشته شده است نیست خدائی مگر خدای یگانه ای که شریک ندارد و محمد بنده و رسول من است تأیید و یاری نمودم او را بعلی بن أبی طالب(ع).
40. 5) پس آدم از خدای خود کلماتی آموخت که موجب پذیرفتن او گردید زیرا خدا مهربان و توبه پذیر است.