«سایت : پایگاه شخصی حسین صفرزاده -https://hosein128.ir/«
صفرزاده- https://safarzade.blog.ir
نهج البلاغه فرزاد -@nahjolbalaghehfarzad
-«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ»
اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم
-مكيال المكارم در فوائد دعا براى حضرت قائم عليه السّلام ، ج.2.ص:34
- المحبّين ذكرنا عند اجتماعهم. كه هنگام گردهمآيىشان ياد ما را دوست مىدارند،
- و شدّ اللّهمّ ركنهم و سدّد لهم - ناتوانى اينان را نيرو بخش، خدايا! اركانشان را محكم گردان.
- اللّهمّ دينهم الّذي ارتضيته لهم و أتمم عليهم نعمتك و خلّصهم و استخلصهم، خدايا! دينى كه براى آنان پسنديدهاى برايشان استوار ساز و نعمتت را بر آنان تمام فرماى و آنان را [از دست ستمگران] خلاص كن
- و سدّ اللّهمّ فقرهم، و المم - و [براى خويش] برگزين. خدايا! فقر آنها را بربند. خدايا! پريشانحالى نيازمندىشان را به سامان رسان.
- اللّهمّ شعث فاقتهم و اغفر - خدايا! گناهانشان را بيامرز و خطاهايشان ببخشاى
- اللّهمّ ذنوبهم و خطاياهم، و لا تزغ قلوبهم بعد إذ هديتهم - و پس از آنكه هدايتشان كردهاى دلهايشان را از حق برمتابان.
- و لا تخلّهم يا ربّ بمعصيتهم و احفظ لهم ما منحتهم من الطّهارة بولاية أوليآئك - و اى پروردگار! آنها را در [منجلاب] معصيتت رها مگردان و آنچه به آنها عنايت فرمودهاى از پاكيزگى به سبب ولايت اوليائت
- و البرآئة من أعدآئك إنّك سميع مجيب و صلّى اللّه على محمّد و آله الطّيّبين الطّاهرين» و بيزارى از دشمنانت براى آنان نگهدار. تو شنواى اجابتكننده هستى. درود خداوند بر محمد و آل پاكيزه و بىآلايشش باد.مكيال المكارم در فوائد دعا براى حضرت قائم ( عليه السلام)، ج2، ص: :
- پنج: قنوت مولايمان ابو الحسن على بن محمد امام هادى عليهما السّلام كه در همان حديث روايت شده، و آن چنين است: 1060- الخامس: قنوت مولانا أبي الحسن عليّ بن محمّد الهادي، المروي في الحديث المذكور و هو هذا:
- «يا من تفرّد بالرّبوبيّة و توحّد بالوحدانيّة، يا من أضآء باسمه النّهار -
- اى كسى كه در پروردگارى بىمانندى و در يگانگى يكتا هستى. اى آنكه به نام او روز روشنى يافت
- و أشرقت به الأنوار و أظلم بأمره حندس اللّيل و هطل بغيثه وابل السّيل، و نورها به او درخشيد و به فرمان او شب را تاريكى فرا گرفت
- يا من دعاه المضطرّون فأجابهم و لجأ إليه الخآئفون فآمنهم و عبده الطّآئعون فشكرهم و حمده الشّاكرون - و به باران او سيل شديد جارى شد. اى آنكه بيچارگان او را خواندند، پس آنها را اجابت فرمود و ترسناكان به او پناهنده شدند، پس آنها را در امان قرار داد و اهل طاعت او را عبادت كردند، پس آنها را پاداش عنايت كرد و شكرگزاران حمد او را به جاى آوردند،
- فأثابهم ما أجلّ شأنك و أعلا سلطانك و أنفذ أحكامك، پس به آنها ثواب داد. چه شأن بزرگ و قلمرو وسيع و دستورات نافذى دارى.
- أنت الخالق بغير تكلّف و القاضي بغير تحيّف، حجّتك البالغة و كلمتك الدّامغة بك - تو آفريدگارى بدون رنج، و قضاوت كننده بدون ستم هستى. دليلت رسا و كلمهات هلاككننده است.
- اعتصمت و تعوّذت من نفثات العندة و رصدات الملحدة الّذين ألحدوا في أسمآئك - به تو تمسّك جستم و پناهنده شدم از دمهاى اهل عناد و كمينگاههاى صاحبان الحاد؛ آنان كه در اسماء تو ملحد شدند
- و رصدوا بالمكاره لأوليآئك و أعانوا على قتل أنبيآئك و أصفيآئك و قصدوا لإطفآء نورك - و براى اذيت به اوليائت كمين كردند و بركشتن پيامبران و برگزيدگانت همديگر را يارى دادند و با افشاى سرّ تو قصد خاموش كردن نورت را نمودند.
- بإذاعة سرّك و كذّبوا رسلك و صدّوا عن آياتك و اتّخذوا من دونك و رسولك و دون المؤمنين وليجة رغبة عنك،
- و فرستادگانت را تكذيب كردند و از آياتت جلوگيرى نمودند و غير تو و فرستادهات و غير مؤمنين را براى خود برگزيدند،
- و عبدوا طواغيتهم و جوابيتهم أوليتهم بدلا منك فمننت على أوليآئك بعظيم نعمآئك - به خاطر روى گرداندن از تو و طاغوتهاى خود و جبتهايشان را به جاى تو پرستيدند، پس تو بر اولياى خويش نعمتهاى بزرگ را منّت نهادى
- وجدت عليهم بكريم آلآئك و أتممت لهم ما أوليتهم بحسن جزآئك حفظا لهم من معاندة الرّسل و ضلال السّبل - و مواهب گرامى خود را بر آنها بخشيدى، و آنچه به آنها عطا فرمودهاى با پاداش نيكت تمام كردى، تا آنها را از مخالفت با فرستادگانت و گم شدن در راهها حفظ نمايى
- و صدقت لهم بالعهود ألسنة الإجابة و خشعت لك بالعقود قلوب الإنابة. - و زبان اجابت آنها به راستى پيمانهاى تو را پذيرا شده و دلهاى متوجّهشان قرارها را با خشوع برگرفته.
- أسألك اللّهمّ باسمك الّذي خشعت له السّموات و الأرض
- خداوندا! تو را مىخوانم به آن اسمت كه آسمانها و زمين برايش خشوع كرده
- و أحييت به موات الأشيآء و أمتّ به جميع الأحيآء و جمعت به كلّ متفرّق و فرّقت به كلّ مجتمع و أتممت به الكلمات و به آن، مردههاى اشياء را زنده فرمودهاى و تمام زندگان را مىميرانى و هر پراكندهاى را جمع و هر جمع شدهاى را پراكندهسازى، و به آن، كلمات را تمام كردهاى
- و أريت به كبرى الآيات و تبت به على التّوّابين و أخسرت به عمل المفسدين - و آيات بزرگ را نشان دادهاى و با آن، بر توبهكنندگان بازگشتهاى و عمل مفسدين را تباه ساختهاى
- فجعلت عملهم هبآء منثورا و تبّرتهم تتبيرا أن تصلّي على محمّد و آل محمّد و أن تجعل شيعتي - پس عمل آنها را همچون غبار پراكندهاى و آنها را هلاك نمودهاى. [تو را به اين اسمت مىخوانم] كه بر محمد و آل محمد درود فرستى و شيعيانم را از كسانى قرار دهى
- من الّذين حمّلوا فصدّقوا و استنطقوا فنطقوا آمنين مأمونين. كه مسؤوليت بر عهدهشان نهاده شد، پس تصديق كردند و استنطاق گشته، آنگاه نطق نمودند، در امان و مورد اطمينان باشند.
- اللّهمّ إنّي أسألك لهم توفيق أهل الهدى و أعمال أهل اليقين و مناصحة أهل التّوبة - پروردگارا! من از تو براى آنها توفيق اهل هدايت و كارهاى اهل يقين و اخلاص اهل توبه
- و عزم أهل الصّبر و تقيّة أهل الورع و كتمان الصّدّيقين حتّى يخافوك - و قصد اهل صبر و تقيّه اهل ورع و پرهيزكارى و پنهانكارى صدّيقين را خواهانم تا از تو
- اللّهمّ مخافة تحجزهم عن معاصيك، و حتّى يعملوا بطاعتك لينالوا كرامتك، - اى پروردگار! چنان بترسند كه آنان را از گناهانت بازدارد، و تا به طاعت تو عمل كنند كه به گرامى داشتت نايل آيند،
- و حتّى يناصحوا لك و فيك خوفا منك، و تا اينكه براى تو و در راه تو از ترس تو اخلاص و خيرخواهى كنند،
- و حتّى يخلصوا لك النّصيحة في التّوبة حبّا لك فتوجب لهم محبّتك - و تا اينكه در توبه نصوح خود به خاطر محبّت تو از راه خلوص نيّت درآيند، پس دوستى آنها را [بر خودت] واجب فرمايى
- الّتي أوجبتها للتّوّابين، و حتّى يتوكّلوا عليك في أمورهم كلّها حسن ظنّ بك، - آن دوستىات را كه براى توبهكنندگان واجب ساختهاى، و تا اينكه از روى حسن ظنّ به تو در تمامى امورشان بر تو توكّل نمايند
- و حتّى يفوّضوا إليك أمورهم ثقة بك اللّهمّ لا تنال طاعتك إلّا بتوفيقك و لا تنال درجة من درجات الخير إلّا بك.- و از روى اطمينان به تو همه شؤون خود را به تو واگذار كنند.
- اللّهمّ يا مالك يوم الدّين العالم بخفايا صدور العالمين. طهّر الأرض من نجس أهل الشّرك -
- بار الها! طاعت تو جز به توفيقت به دست نيايد و هيچ درجهاى از درجات خير جز به عنايت تو تحصيل نگردد.
- پروردگارا! اى مالك روز جزا! داناى به آنچه در سينههاى عالميان نهفته! زمين را از نجاست اهل شرك پاكسازى كن
- و اخرص الخرّاصين عن تقوّلهم على رسولك الإفك. و دروغگويان را از جهت اينكه بر فرستادهات تهمت زنند،
- اللّهمّ اقصم الجبّارين و أبر المفترين و أبد الأفّاكين - از ميان بردار. بار خدايا! ستمگران را درهم بشكن و مفتريان را نابود گردان
- الّذين إذا تتلى عليهم آيات الرّحمن قالوا أساطير الأوّلين - و تهمتزنندگان را هلاك فرماى؛ آنان را كه هرگاه آيات خداى رحمان برايشان تلاوت شود گويند: داستانهاى پيشينيان است
- و أنجز لي وعدك إنّك لا تخلف الميعاد وعجّل فرج كلّ طالب مرتاد إنّك لبالمرصاد للعباد - و وعدهام را تحقّق بخش، به درستى كه تو وعده را خلاف نمىكنى و فرج و گشايش امر هر خواهنده تلاشگر را [كه پيوسته مترقّب فرجش هست] زودتر برسان كه براى بندگانت در كمين هستى.
- و أعوذ بك من كلّ لبس ملبوس و من كلّ قلب عن معرفتك محبوس - پناه به تو مىبرم از هر شبههاى كه واقع را بپوشاند، و از هر دلى كه از شناخت تو زندان شده باشد،
- اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم