«سایت : پایگاه شخصی حسین صفرزاده -https://hosein128.ir/« 
صفرزاده- https://safarzade.blog.ir
نهج البلاغه فرزاد -@nahjolbalaghehfarzad
-«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ»
اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم
- و زيّن الأرض بطول بقآئه. و زمين را با طولانى شدن بقاى او زينتبخش.
- اللّهمّ اكفه بغي الحاسدين و أعذه من شرّ الكآئدين - بار الها! از تجاوز حسودان او را نگهدار و از شرّ نيرنگبازان او را در پناه خويش مصون گردان
- و أزجر عنه إرادة الظّالمين و خلّصه من أيدي الجبّارين. و خواستههاى [شوم] ستمگران را از او دور فرماى و او را از دست سركشان رها ساز.
- اللّهمّ أعطه في نفسه و ذرّيّته و شيعته خداوندا! به او در مورد خودش و فرزندانش و شيعيانش
- و رعيّته و خآصّته و عآمّته - و رعيتش و خاصّانش و عوامش
- و عدوّه و جميع أهل الدّنيا ما تقرّ به عينه - و دشمنش و تمام اهل دنيا، عطا فرماى آنچه را كه چشمش را به آن روشن سازى
- و تسرّ به نفسه و بلّغه أفضل أمله [ما أمّله] في الدّنيا - و دلش را به آن خرسند گردانى و او را به برترين آرزويش در دنيا
- و الآخرة إنّك على كلّ شيء قدير. - و آخرت برسان كه تو بر هر چيز توانايى.
- اللّهمّ جدّد به ما محي من دينك بار الها! به [ظهور] او آنچه از دينت محو شده، تجديد گردان
- و أحي به ما بدّل من كتابك - و آنچه از كتابت عوض شده، به او زنده كن
- و أظهر به ما غيّر من حكمك حتّى يعود دينك به - و آنچه از احكامت تغيير يافته، به او آشكار ساز،
- و على يديه غضّا جديدا خالصا مخلصا لا شكّ فيه - تا اينكه دين تو به او و بر دست او باز آيد، درحالىكه تازه و شاداب و نو و خالص و بىپيرايه، كه شكى در آن نباشد
- و لا شبهة معه و لا باطل عنده و لا بدعة لديه. - و شبههاى به آن راه نيابد و باطلى كنارش نماند و بدعتى در پيشگاهش يافت نشود.
- اللّهمّ نوّر بنوره كلّ ظلمة - خدايا! به نور او، هر تاريكى را روشنساز
- و هدّ بركنه كلّ بدعة و اهدم بعزّته كلّ ضلالة - و به پايه امر او، هر بدعتى را از جاى بركن و به عزّت او،
- و اقصم به كلّ جبّار و أخمد بسيفه كلّ نار - هر گمراهى را منهدم گردان و هر سركش را درهم شكن و به شمشير او، هر آتشى را خاموش ساز
- و أهلك بعدله كلّ جبّار (جابر) و هر سركش (ستمگر) را به عدالت او هلاك گردان
- و أجر حكمه على كلّ حكم و أذلّ بسلطانه كلّ سلطان. و حكمش را بر هر فرمانى برترى ده و هر سلطهاى را براى حكومتش خوار فرماى.
- اللّهمّ أذلّ كلّ من ناواه و أهلك كلّ من عاداه - خدايا! هر آنكه با او ستيزه كند، ذليل كن و هر آنكه با او دشمنى ورزد، هلاك گردان
- و امكر بمن كاده و استأصل من حجد حقّه - و به هركه با او نيرنگ بازد، مكر كن و هركه حقش را انكار نمايد
- و استهان بأمره وسعى في إطفآء نوره - و امرش را سبك شمارد و در پى خاموش كردن نورش تلاش كند
- و أراد إخماد ذكره. و بخواهد يادش را فرو نشاند، از ريشه بركن.
- اللّهمّ صلّ على محمّد المصطفى - خدايا! درود بفرست بر محمد مصطفى
- و عليّ المرتضى و فاطمة الزّهرآء - و على مرتضى و فاطمه زهرا
- و الحسن الرّضا و الحسين المصفّى (المصطفى) - و حسن راضى به قضاى تو و حسين مصفّى (برگزيده شده)
- و جميع الأوصيآء مصابيح الدّجى و أعلام الهدى - و تمام اوصيا (جانشينان پيامبر) چراغهاى روشنگر تاريكى و نشانههاى هدايت
- و منار التّقى و العروة الوثقى - و دلايل تقوى و گيره محكم
- و الحبل المتين و الصّراط المستقيم، - و ريسمان قوى و راه راست.
- و صلّ على وليّك و ولاة عهدك و الأئمّة - و درود بفرست بر ولىّ خودت و متصدّيان عهدت و امامان
- من ولده و مدّ في أعمارهم و زد في آجالهم - از فرزندانش و عمرهايشان را طولانى گردان و بر اجلهايشان بيفزاى
- و بلّغهم أقصى [أفضل] آمالهم دينا - و آنان را به آخرين مرحله آرزوهايشان در دنيا و آخرت برسان
- و دنيا و آخرة، إنّك على كلّ شيء قدير» - كه به راستى تو بر هر چيز توانايى.مكيال المكارم در فوائد دعا براى حضرت قائم(عليه السلام)، ج2، ص: 101
- مىگويم: أين دعاى شريف از دعاهاى ارزندهاى است، كه شايسته است به آن مداومت شود و در هر وقت و هنگام، بر خواندنش مواظبت گردد، به ويژه اوقاتى كه به مولايمان صاحب الزمان- عليه صلوات اللّه- اختصاص بيشترى دارد، مانند شب نيمه شعبان و روز آن، و شب و روز جمعه. و شايد از همين روى باشد - أقول: هذا الدعاء الشريف من الدعوات الجليلة الّتي ينبغي أن يداوم بها، و يواظب عليها في كلّ وقت من الأوقات و كلّ حين من الأحيان، خصوصا الأوقات الّتي لها مزيد اختصاص بمولانا صاحب الزمان عليه صلوات اللّه الملك المنّان كليلة النصف من شعبان و يومه، و ليلة الجمعة و يومها،
- كه مؤلّف كتاب «جمال الصالحين» أين دعا را از اعمال آن شب بر شمرده، با أينكه ظاهر روايتى كه تذكّر داديم آن است كه به وقت معيّنى اختصاص ندارد، بلكه براى مطلق اوقات وارد شده است، و لعلّه لهذا ذكره صاحب جمال الصالحين في أعمال تلك الليلة، مع أنّ الظاهر من الرواية الّتي نبّهنا عليها عدم اختصاصه بوقت من الأوقات، بل وروده لمطلق الأوقات،
- و سيد اجل على بن طاووس رحمه اللّه در كتاب «جمال الاسبوع» آن را در اعمال روز جمعه ياد كرده، در آنچه پس از نماز عصر آن روز دعا مىشود، چنين فرموده: و ذكره السيّد الأجلّ عليّ بن طاووس (ره) في كتاب جمال الاسبوع، في أعمال يوم الجمعة عند ذكر ما يدعى به بعد صلاة العصر من ذلك اليوم
- ذكر صلوات بر پيغمبر و آل او- كه درود خداوند بر او و آنان باد- كه از مولايمان حضرت مهدى- صلوات اللّه عليه- روايت شده، و اگر تعقيب عصر جمعه را به خاطر عذرى ترك كردى پس أين صلوات را هيچگاه وامگذار، به جهت امرى كه خداى- جلّ جلاله- ما را بر آن آگاه فرموده است. فقال (ره): ذكر صلوات على النبيّ و آله صلوات اللّه عليه و عليهم، مرويّة عن مولانا المهدي صلوات اللّه عليه، و هي ما إذا تركت تعقيب عصر يوم الجمعة لعذر فلا تتركها أبدا، لأمر أطلعنا اللّه جلّ جلاله عليه،
- سپس سند آن را بهطور كامل با ذكر حكايتى آورده كه از بيم طولانى شدن مطلب، از نقل آنها خوددارى نموديم. ثمّ ذكر إسناده بطوله مع ذكر الحكاية الّتي تركنا ذكرها حذرا عن الإطالة،
- و از گفتار سيد كه: هيچگاه آن را وامگذار، به جهت امرى كه خداى- جل جلاله- ما را بر آن آگاه فرموده است. استفاده مىشود كه از سوى مولايمان صاحب الزمان- عجّل اللّه فرجه الشريف- در أين باره فرمانى به او رسيده، و أين دليل صحّت روايت است، خداوند ولىّ نعمت و هدايت است. و يستفاد من قوله (ره): فلا تتركها أبدا لأمر أطلعنا اللّه جلّ جلاله عليه: صدور أمر إليه من مولانا صاحب الزمان عجّل اللّه تعالى فرجه في ذلك، فهو دليل لصحّة الرواية، و اللّه وليّ النعمة و الهداية.
- اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم
