«سایت : پایگاه شخصی حسین صفرزاده -https://hosein128.ir/«
صفرزاده- https://safarzade.blog.ir
نهج البلاغه فرزاد -@nahjolbalaghehfarzad
-«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ»
«اللهم صل على محمد! و آل محمد! وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ
مكيال المكارم در فوائد دعا براى حضرت قائم عليه السّلام، ج2، ص: 130
- اللّهمّ و إن كان هوى من هوى الدّنيا - خدايا؛ اگر از خواهشها يا فتنهها و فريبندگىهاى دنيايى،
- أو فتنة من فتنها علق بقلوبنا - باز هم چيزى به دلمان چسبيده بود تا ما را از تو جدا سازد
- حتّى قطعنا عنك او حجبنا عن رضوانك - يا از رضوان و خشنودىات محروم سازد،
- أو قعد بنا عن إجابتك. و از دستيابى به اجابت تو بازمان دارد؛
- اللّهمّ فاقطع كلّ حبل من حبالها جذبنا -(خدايا؛) هر رشته علاقه دنيايى را كه بخواهد
- عن طاعتك و أعرض بقلوبنا عن أدآء فرآئضك - ما را از فرمانبردارى تو برگيرد و جذب دنيا كند، يا قلبهاى ما را از انجام واجبات تو باز داشته
- و اسقنا عن ذلك سلوة و روگردان كند؛ از بيخوبن بركن.
- و صبرا يوردنا على عفوك - و جام رهايى و استقامت در برابر آن را به ما بنوشان
- و يقوّمنا [و يقدّمنا] على مرضاتك إنّك ولىّ ذلك. - كه ما را به عفو و بخشش تو برساند، و ما را وادارد. تا به رضوان و خشنوديت دست يابيم؛
- اللّهمّ و اجعلنا قآئمين على أنفسنا بأحكامك، بارخدایا _به راستى كه اختيار این كارها در دست باكفايت توست. بارالها؛ ما را چنان كن كه خود را وادار به انجام دستورات و احكامت كنيم
- حتّى تسقط عنّا مؤن المعاصي - تا رنج و سنگينى گناهان را نيز از ما بيندازد؛
- و اقمع الأهوآء أن تكون مشاورة [مساورة] - و هوسهاىمان را از اینكه همواره به ما حملهور باشند، سركوب كن؛
- وهب لنا وطئ آثار محمّد و آله صلواتك عليه و عليهم - و پيمودن راه و روش حضرت محمّد و آل او را- كه درودت بر او و ايشان باد-
- و اللّحوق بهم حتّى يرفع الدّين و ملحق شدن به آن بزرگواران را بر ما ارزانى بدار،
- [حتّى ترفع للدّين أعلاما] أعلامه ابتغآء اليوم الّذي عندك.- تا در نهايت، دين، پرچمهايش را برافرازد؛ به اميد روزى كه نزد تو باشد.
- اللّهمّ فامنن [فمنّ] علينا بوطئ آثار سلفنا - بارالها؛ این منّت را بر ما بگذار كه آثار و آنچه بجاى مانده از گذشتگان (و پيشوايان) مان را بپيماييم؛
- و اجعلنا خير فرط لمن ائتمّ بنا - و ما را بهترين پيشگامان براى كسانى قرار ده كه مىخواهند دنبالهرومان باشند.
- فإنّك على كلّ شيء قدير و ذلك- به راستى كه تو هم توان این كار را دارى،
- عليك سهل يسير - و هم انجام آن برايت آسان است؛
- و أنت أرحم الرّاحمين - و تو، مهربانترين مهربانان هستى؛
- و صلّى اللّه على سيّدنا محمّد - و خداوند، درود و سلام پيوستهاش را بر محمّد-
- [النّبيّ] و آله الطّيّبين الطّاهرين الأبرار - سرور ما- و خاندان نيكرفتارش، نثار كند.
- [و سلّم تسليما]» حضرت قائم(عليه السلام)، ج2، ص: 124- مكيال المكارم در فوائد دعا براى حضرت قائم(عليه السلام)، ج2، ص: 130
- 5- دعاى ندبه
- از جمله دعاهاى ارزندهاى كه در این باب روايت شده دعاى ندبه است، كه در كتاب «زاد المعاد» به حذف سند، از ششمين امامان معصوم عليهم السّلام روايت گرديده و خواندن آن در چهار عيد- جمعه و فطر و قربان و غدير- تأكيد شده است. و من الأدعية الشريفة المرويّة في هذا الباب دعاء الندبة، المرويّ في زاد المعاد بحذف الإسناد عن سادس الأئمّة الأمجاد المؤكّد في أربعة أعياد، أعني الجمعة، و الفطر، و الأضحى، و الغدير:
- و در «مزار بحار» آن را از سيد بن طاووس، از بعضى علماى ما روايت آورده، كه گفت: محمد بن على بن ابى قرّه گويد: دعاى ندبه را از كتاب محمد بن الحسين بن سفيان بزوفرى نقل نمودم و يادآور شده كه این دعا براى صاحب الزمان- صلوات اللّه عليه- است و مستحبّ است كه در عيدهاى چهارگانه این دعا خوانده شود. 1150- و رواه في مزار البحار نقلا عن السيّد بن طاووس، عن بعض أصحابنا قال: قال محمّد بن عليّ بن أبي قرّة:نقلت من كتاب محمّد بن الحسين بن سفيان البزوفري رضي اللّه تعالى عنه دعاء الندبة، و ذكر أنّه الدعاء لصاحب الزمان، صلوات اللّه عليه و يستحبّ أن يدعى به في الأعياد الأربعة،
- و نيز عالم اجل نورى رحمه اللّه در كتاب «تحية الزائر» از «مصباح الزائر» سيد بن طاووس و «مزار» محمد بن المشهدى، از محمد بن على بن ابى قرّه، به نقل از كتاب «بزوفرى» این دعا را روايت نموده است. و همچنين نورى رحمه اللّه آن را از كتاب «مزار» قديم روايت كرده و افزوده كه در شب جمعه نيز- همچون عيدهاى چهارگانه- خواندنش مستحبّ مىباشد. و رواه العالم الأجلّ النوريّ (ره) في تحيّة الزائر من مصباح الزائر للسيّد بن طاووس، و مزار محمّد بن المشهدي، عن محمّد بن عليّ بن أبي قرّة، نقلا عن كتاب البزوفري (ره)، و رواه النوري (ره) أيضا عن كتاب المزار القديم،و زاد استحبابه في ليلة الجمعة كاستحبابه في الأعياد الأربعة:
- بسم اللّه الرّحمن الرّحيم الحمد للّه [الّذي لا إله إلّا هو و له الحمد] بنام خداوند بخشنده مهربان حمد مخصوص خداوندى است كه هيچ معبود حقّى جز او نيست، و حمد او را [سزا] است
- ربّ العالمين و صلّى اللّه على [سيّدنا] محمّد نبيّه و آله و سلّم تسليما، - كه پروردگار عالميان است، و درود خداوند بر آقاى ما محمّد، پيامبر او و خاندانش باد، و سلام خاصّى از سوى خداوند [بر او و خاندانش باد].
- اللّهمّ لك الحمد على ما جرى به قضآؤك - خداوندا! حمد تو را است بر آنچه قضاى تو در مورد اوليايت جارى شد،
- في أوليآئك الّذين استخلصتهم لنفسك - آنانى كه براى خودت و دينت خالص كردى،
- و دينك إذ اخترت لهم جزيل - آنگاه كه براى ايشان فراوانى نعمتهايت را انتخاب فرمودى،
- ما عندك من النّعيم المقيم الّذي لا زوال له - نعمتهايى پايدار كه نيستى و از هم گسستگى در آنها راه نمىيابد،
- و لا اضمحلال بعد أن شرطت عليهم الزّهد - پس از آنكه بر آنان شرط نمودى كه نسبت
- في درجات هذه الدّنيا الدّنيّة به درجات این دنياى پست
- و زخرفها و زبرجها - و زرق و برقها و زيورهاى آن زهد ورزند [و از آنها ببرند]،
- فشرطوا لك ذلك و علمت منهم الوفآء به - پس آنان این شرط را پذيرفتند
- فقبلتهم و قرّبتهم و قدّمت لهم الذّكر - و دانستى كه به آن وفا خواهند كرد، پس ايشان را قبول فرمودى و مقرّب درگاه خويش ساختى
- العليّ و الثّناء الجليّ و أهبطت عليهم ملائكتك - و ياد بلند و ستايش آشكارى برايشان مقدّم داشتى و فرشتگانت را بر آنان فرو فرستادى
- و أكرمتهم [كرّمتهم] بوحيك - و به وحى خويش گراميشان داشتى
- اللهم صل على محمد! و آل محمد! وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ