«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیم» پیغمبر فرمود: قد افلحوا بک یا على. بلکه حضرت ابى طالب و فاطمه بنت بر دین و..وصی ابراهیم بودند.
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیم» بعد تلاوت حضرت پیغمبر اکرم (صلّى اللّه علیه و آله و سلّم) فرمود یا على (علیه السّلام) مؤمنین بتورستگار خواهند شد.
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیم» برای حجامت بدن «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ اعوذ باللّه الکریم فى حجامتى هذه من العین فى الدم من کل سوء».
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیم» سؤال کرد شیعیان على چگونه شناخته شوند خطاب شد شیعه در شبانه روز به پنجاه و یک رکعت نمازواجب و مستحب و«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ- الرَّحِیمِ» را بلند میگویند ودر نمازهاى خود پیش از رکوع قنوت آورند. و دردست راست خود انگشترکنند.
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیم» حضرت باقر(علیه السّلام) فرمود: اگر میافتم کسى را که توانائى داشته باشد همانا تمام توحید واحکام اسلام و دین و شرایع را از کلمه الصمد براى او تفسیر و شرح میدادم اگر تحمل علومى که خداوند بما عطا فرموده داشته باشدهمچنان جدم امیرالمؤمنین فرمود اگر کسى را مىیافتم که تاب تحمل بر داشتن علوم را داشته باشد همانا شرح و تفسیر میکردم از براى اوباء بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ.
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیم» را و مکرر میفرمود بر منبرقوله بِسْمِ اللَّهِ اشارة الى الذاتالرَّحْمنِ یشیر الى صفة الجلال ، الرَّحِیمِ الى صفة الجمال. و المعنى ان هاتین الصفتین قائمتان بذاته جل جلاله و باقى الأسماء مشتملة على هاتین الصفتین و همان من صفات القهر و اللطف.
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیم» پیغمبر(صل الله علیه وآلهی وسّلم) گفت اگر همه خلق از پریان و آدمیان فراهم آیند چهارهزار سال تا تفسیربِسْمِ اللَّهِ..
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیم» و فضلهاى آن بدانند چهار هزار سال برسد و ایشان هنوز از تفسیر بسم اللَّه الرّحمن الرّحیم و فضلهاى آن از ده یکى ندانسته باشند، و هرکه یک بار به صدق دل بگوید بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ..
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیم» حق تعالى به هر حرفى از آن چهار هزار نیکى در دیوان او بنویسد و چهار هزار بدى از دیوان او محو گرداند و چهار هزار درجت در بهشت به نام او بردارد.
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیم» اى تحت باء «بِسْمِ اللَّهِ». از نقطه چه حرفهاى بیحد که نمود وین طرفه که غیر نقطه را نیست وجود
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیم» اى تحت باء «بِسْمِ اللَّهِ». انگشت ز حرف غیر گر بر دارى یک نقطه تو و مرکز پرکار وجود
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیم» تحت باء «بِسْمِ اللَّهِ» وهذه النقطة قد یعبرعنها العرفاء بنقطة النبوة و نقطة الولایة المطلقة، مخصوصتان بهما،
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیم» لقول النبی (صلى اللَّه علیه و آله و سلم)«کنت نبیا و آدم بین الماء و الطین» وعلى (علیه السّلام): کنت ولیا وآدم بین الماء و الطین».
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیم» فنقول: وکما ان النقطة من «باء» بسم اللَّه باب الدخول بمدینة العلم الصامت التی هى القرآن العظیم، و مفتاحه بالصورة الرقمیة، فمولانا(سلام اللَّه علیه) باب الدخول بمدینة علمه الناطق التی هو سیدنا رسول اللَّه (صلى اللَّه علیه و آله و سلم) فى موطن المعنى العلمى
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیم» لقوله (صلوات اللَّه) و تسلیماته علیه:«انا مدینة العلم و علىّ بابها، فمن اراد العلم فلیأت الباب»الدخول فى تلک باذنه
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیم»والباب عبارة عن شىء لا یمکن الدخول فى تلک المدینة الامنه و باذنه و باشارته و معلوم ان الدخول فى مدینة علم النبوة من غیر باب الولایة غیر ممکن لان الولایة النویة مقدمة على نُبوته کما ان النبوة متقدمة على الرسالة. فمن دخل المدینة بغیر اذن البواب لا یکون الا لصا خارجیا یستحق التادیب و التوبیخ عقلا و شرعا و لهذا قال اللَّه تعالى: «وَ أْتُوا الْبُیُوتَ مِنْ أَبْوابِها»(بقرة/189)
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیم» أبی بصیر عن أبی عبد الله(علیه السّلام) قال سألته عن تفسیر بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ فقال الباء بهاء الله...
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیم»الباء بهاء الله والسین سناء الله والمیم ملک الله والله إله کل شیء والرحمن بجمیع خلقه والرحیم بالمؤمنین خاصة
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیم» از رسول (صلى اللَّه علیه و آله و سلم) روایتست که فرمود امت مرا در روز قیامت بموقف حساب بدارند و اعمال ایشان را در میزان درآرند حسنات ایشان برسیئات راجح آید امم سالفه گویند که امت محمد را با وجود قلة عمل چرا کفه حسنات ایشان راجح آمد پیغمبران ایشان گویند بجهت آنکه ابتداى کلام ایشان سه نام بوده ازنامهاى الهى که اگر همان سه نام در کفه نهند و سایرحسنات و سیئات بنى آدم را در کفه دیگر آن سه نام راجح آید وآن سه نام بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ است،
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیم» حضرت رسالت(صلى اللَّه علیه و آله و سلم) فرموده که هر گاه معلمى بکودکى امر کند که بگوید ، بِسْمِ اللَّهِ
معلمى بکودکى بگوید «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیم» خداى تعالى برات آزادى از دوزخ براى آن کودک و پدر و مادر و معلم او بنویسد.
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیم» آوردهاند که رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله روزى بگورستان بقیع گذر کرد نزدیک قبرى رسید اصحاب را فرمود که بتعجیل بگذرید ایشان بتعجیل از آنجا بگذشتند و در وقت مراجعت چون بدانجا رسیدند خواستند که بتعجیل بگذرند حضرت فرمود که تعجیل مکنید گفتند یا رسول اللَّه نه در وقت رفتن بتعجیل امر فرمودى گفت بلى شخصى را عذاب میکردند من طاقت ناله و فریاد او نداشتم اکنون خداى تعالى بروى رحمت فرموده گفتند یا رسول سبب عقوبت و رحمت او چه بود فرمود که مردى فاسق بسبب فسق تا این ساعت اینجا معذب بود کودکى از وى مانده بود در این زمان وى را بمکتب دادند معلم وى را تعلیم بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ نمود،
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیم» و کودک آن را بر زبان راند خطاب عزت در رسید بآن فرشتگان که مأمور بودند به تعذیب او که دست از این کس بدارید و او را عذاب نکنید روا نباشد که پدررا عذاب کنیم و پسرش در یاد ما باشد«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیم».
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیم» یعنى اى مؤمن زود بگذر که نور تو شعله مرا فرو نشاند و ابو سعید خدرى از پیغمبر (صلّى اللَّه علیه و آله)
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیم»روایت کرده که مؤمنان گناه کار را از روى تهدید نه بر وجه تعذیب بدوزخ برند و آتش را بر ایشان سرد سازند تا وقت بیرون آمدن ایشان آن گاه خطاب آید بفرشتگان که ایشان را بفضل و کرم و مرحمت من ببهشت درآرید که بحر رحمت من بىپایان و فضل و احسان من بغایت افزون واز قیاس و وهم بیرون که «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیم» گقته یا فرزندش به زبان جاری کرده.
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیم» مخفى نیست که در تعلیم بسمله و قرائت آن ثوابى بسیارو فایده بیشماراست از آن جمله است این روایات.
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیم» واز ابن مسعود مرویست که پیغمبر صلّى اللَّه علیه و آله(صلى اللَّه علیه و آله و سلم) فرمود که هر که خواهد که حقتعالى او را از زبانیه دوزخ که نوزدهاند نجات دهد باید که بقرائت بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ اشتغال نماید زیرا که آن نوزده حرفست.
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیم» نوزده حرفست وحق تعالى هر حرف از آن را سپرى و حاجبى گرداند از جهت دفع هر یک از ایشان
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیم» نوزده حرف علامت رحمت نامتناهى موجب است نشانه غضب الهى را محوکند «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیم»
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیم»رحمت الهى بر غضب او غالب است و نیز از او منقولست که (سبقت رحمتى غضبى)
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیم» پیغمبر (صلّى اللَّه علیه و آله) فرمود که هر که این آیه بخواند حقتعالى بعدد هرحرفى از آن چهار هزار حسنه بنویسد چهار هزار سیئه محو نماید و چهار هزار درجه رفع نماید و در نقل صحیح آمده که «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیم» موجب خبراست
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیم» بگوید در وقت طعام خوردن شیطان از آن تناول نکند و اگر نگوید وى بطعام خوردن مشغول شودوشریک.
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیم» در خبر است که هر که در وقت جامه کندن بسمله بگوید حایلى پیدا شود میان عیون جنیان و عورت او
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیم» بگویداز ضررجنیان ایمن شود، ونتوانند به او ضرررسانند چه بسافرارکنند باذکر«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیم»
