88- شرح زیارت عاشورا - مجلس چهل و ششم : و ابن اکلة الاکباد اللعین على لسانک و لسان بنبیک صلى الله علیه و آله فى کل موطن و موقف وقف فیه نبیک صلى الله علیه
پروردگار این روز عاشوراروزیست که بنى امیه و پسر هند جگرخوار عید گرفتند که به زبان تو و زبان رسول تو (صل الله علیه وآله وسلم ) در هر موطن و موقفى که ایستاده بود همه جا او را لعن میکرد
ملعون پسر ملعون ست((اکلة الاکباد)) هند مادر معاویه است و دختر عتبة بن ربیعه حاضر بود و کفار را در قتال اسلام به سوء فطرت تحریص میکرد
و چنانچه ابن ابى الحدید و ابن عبد ربه گفته اند متهم بزنا بوده است از کتب تواریخ معلوم میشود که در مکه از زوانى معروف بشمار میرفته بلکه در بعضى کتب معتبر دیده شده که از ذوات الاعلام بوده چنانچه در ((نهج الحق )) از هشام بن سائب کلبى نقل کرده است .
و چون وحشى غلام جبیر بنمطعم حمزه سیدالشهدا ء در جنگ احد کشت ببالین آن حضرت آمده جگرگاه آنجناب را بشکافت و جگرش را بیرون آورده و نزد هند زوجه ابوسفیان آورد و هند آنرا در دهان گذاشت و مقدارى از آنرا بخورد
حقتعالى چنان سخت کرد تا اجزاءبدن آن حضرت با اجزاء بدن کافر آمیخته نشود لاجرم هند آنرا از دهان بیفکند ازین جهت به هند جگرخوار مشهور شد آنگاه هر زیور و حلى که داشت بوحشى عطا کرد.
آنگاه هند بمصرع حمزه آمد و گوشهاى آن حضرت و بعضى دیگر از اعضاى آنحضرت را بریده تا با خود به مکه ببرد و زنان قریش بهند تاءسى کرده بحربگاه آمدند و سایر شهیدان را مثله کردند بینى بریدند و شکم دریدند و اجزاء قطع شده را بریسمان کشیدند
و ابوسفیان بر مصرع حمزه آمد و پیکان و نیزه خود را بر دهان حمزه میزد و میگفت اى بنى کنانه بنگرید این مرد که دعوى بزرگى قریش را میکرد به چه روزى افتاد.
معنى لعین و آنانکه مشمول لعن خدا و پیغمبر هستند
اللعین بن اللعین : لعین بمعنىملعون ست و لعنت از خدا بمعنى طرد از مقام قرب و دورى از جوار رحمت است و در خلق
چنانچه در ((نهایة )) استبمعنى دعا و سب است ، على لسان و لسان نبیک اما بر زبان خدا که او را لعن کرده در قرآنست که میفرماید ان الذین یؤ ذون الله و رسوله لعن هم الله فى الدنیا و الاخرة و اعد لهم عذابا مهینا
یعنى آنانکهخدا و رسولش را بعصیانو مخالفت آزار و اذیت میکنند خدا آنها را در دنیا و آخرت لعن کرده و از رحمت خود دور قرار میدهد و بر آنان عذابى با ذلت و خوارى مهیا ساخته است .
روى این آیه کسانیکه خداو رسولش را اذیت کرده اند که سردسته آنها بنى امیه میباشند مشمول لعن الهى در دنیا و آخرت میباشند
و کسیکه در بنى امیه از همهبیشتر پیغمبر را اذیت کرده و باعث ناراحتى شده یزید ملعون و پدرش معاویه بوده است .
و بلسان نبیک : مراد از جمیع جمیع مواطن و مواقف یعنى در تمام احوال بر حسب انواع باین معنى که چه در حال ایستادن و چه در حال نشستن چه در سفر و چه در حضر بحسب هر حالى و هر جایى که فرض توان کرد یزید را بتصریح یا به کنایه لعن میفرمود
شیخ صدوق در امالى و مرحوم مجلسىدر بحار سند روایت را به صفیه بنت المطلب میرساند که چون حسین (علیه السلام ) متولد شد من او را به پیغمبر دادم حضرت زبان خود را در دهان وى گذاشت و حسین (علیه السلام ) زبان آن حضرت را مکید
و گمانم چنان بود که رسول خدااو را از شیر و عسل غذا دهد، ناگاه حسین علیه السلام بر جامه آنحضرت بول کرد پس پیغمبر میان دو چشم او را بوسید آنگاه او را بمن داد
و میفرمود اى پسرک من خداى لعنت کند قومى را که ایشان قاتلان تواند
صفیه میگوید عرض کردم پدر و مادرم فداى تو باد چه کسى او را میکشد بازمانده گروه یاغیان از بنى امیه لعن هم الله و ظاهر اینست که لفظ لعن هم الله از حدیث است .
در روایت اسماء بنت عمیس در خبر ولادت حضرت مظلوم حسین علیه السلام است و در جمله اى از آن میفرماید که چون حسین علیه السلام را خدمت حضرت رسالت صلى الله علیه و آله بردم فرمود زودست که براى تو خبرى باشد خدا لعنت کند قاتلان تو را
امالى صدوق عیون اخبارالرضابحار مجلسى و هم در آن خبر است که چون روز هشتم شد حضرت رسول صلى الله علیه و آله او را بگرفت و در کنار خود گذاشت و فرمود یا ابا عبدالله عزیزعلى پس بگریست
من عرض کردم پدر و مادرم فداى شما باد امروز اولین روزى است که چنین کردى چه شده است فرمود براى فرزندم میگریم که قوم کافر از بنى امیه ویرا میکشند خداى شفاعت مرا به آنان نرساند کسى او را میکشد که در دین ثلمه اى افکند و بخداى کافر شود
ثم قال اللهم انى اسئلک ابراهیم فى ذریة اللهم احبهما و احب من یحبهما و العن من یبغضهما ملاء السماء و الارض
از ابن نما در ((مشیرالاحزان ))نقل کرده اند که ابن عباس میگوید چون مرض رسول خداى صلى الله علیه و آله شدت یافت حسین را به سینه خود چسبانید و عرق بر جبین مبارکش میریخت و نزدیک جان دادن آن حضرت بود
در چنین حالى میفرمودمالى و لیزید لا بارک الله فیه اللهم العن یزید مرا چه کار با یزید خدا باو برکت ندهد پروردگارا یزید را از رحمت خود دور کن پس از شدت مرض بیتوان شد
چون بخود آمد حسین علیه السلام را بوسید و اشک از دیدگان فرو ریخت و میفرمود همانا مرا و قاتل ترا نزد خدایتعالى معاملتى است کنایه از آنکه مجازات این عمل در محکمه عدل مالک یوم الدین و خداى روز جزا خواهد شد.
اول کسیکه قتلهحضرت سیدالشهداء را لعن کرد حضرت آدم بود که جلالت قدر حسین (علیه السلام ) را بشناخت و از پس او انبیاء مرسلین لعن بر قاتلان آنحضرت نمودند
در کامل الزیارة سند بکعب الاحبارمیرساند که گفت اول کسیکه قاتل حسین را لعن کرد ابراهیم خلیل بود و او فرزندان خود را به لعن قاتلان آن حضرت امر فرمود و از پس او موسى بن عمران بدینگونه کار کرد
آنگاه داود بنى اسرائیل را بلعنقاتل حسین را لعن کنید و اگر زمان او را دریافتید از ملازمت رکاب او دورى نجوئید همانا شهید در راه او مثل کسى است که جهاد کرده و از جنگ فرار نمیکند و مانند کسى است که در رکاب پیغمبران شهید شده باشد
و چنانست که بقعه او را مى بینم هیچ پیغمبرى نیست مگر آنکه در زیارت او حاضر شود و اعتکاف کند و گوید که تو بقعه اى کثیرالخیر هستى زیرا که ماه درخشان در تو مدفون است
در عیون اخبارالرضا بریانبن شیب میرساند که قال الرضا علیه السلام- یابن شبیب ان سرک ان یکون لک من الثواب مثل ما لمن استشهد مع الحسین فقل ما ذکرته یالیتنى کنت معهم فافوز و فوز عظیما یابن شبیب ان سرک ان تسکن الغرف المبینة فى الجنة مع النبى فالعن قتله الحسین .
در خصال سند بحضرت سیدالساجدینمیرساند که رسول خدا (صل الله علیه وآله وسلم ) فرمود که شش نفرند که خداى تعالى و هر مستجاب الدعوه اى آنها را لعنت کرده اند، 1- زیاد کننده در کتاب خدا و 2- مکذب بقدر و 3- تارک سنت من 4- آنانکه بى احترامى به عترت مرا حلال شمارند 5- متسلط بجبروت که عزیز خدا را ذلیل کند و ذلیل خدا را عزیز نماید و 6- آنکه فى مسلمین را تصرف کرده بر خود حلال شمارد.
سنت بضم سین و فتح نون مشدد، طریقه ، روش ، سیره ، طبیعت ، سرشت شریعت سنن جمع و در اصطلاح فقه آنچه که پیغمبر اسلام و صحابه بر آن عمل کرده باسنة الله ، امر و نهى خداوند، اهل سنت فرقه اى از مسلمین که قشند ایل بخلافت ابوبکر میباشند بر خلاف شیعه که على بن ابیطالب را جانشین پیغمبر اسلام میدانند و نیز سنت نماز نافله را میگویند که اهل تسنن دو رکعت پیش از نماز ظهر و دو رکعت بعد از آن میگذارند.
وآنگه سرادقی که ملک مجرمش نبود ..... کندند از مدینه و در کربلا زدند
