الّلهُمّ انصر الاسلام و المسلمین، وانصر جیوش المسلمین، و اخذل الکفّار والمعاندین و المنافقین، والیهود والظالمین و استغفرالله لى و لکم. اللهم احفظ وانصر قائدنا الخامنه ائ اللهم انصر من نصره واخذل من خذله –
اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم
پیروزی ملت ایران بر فتنه8 دی 1378 بر شما مبارک باشد : تدابیر حکیمانه رهبر انقلاب در فتنه ۸۸- فرمودند: جهت ماهیت فتنه و پیچیدگی و بستر اجرا، عوامل و بازیگران داخلی و خارجی، اهداف، شیوه‌ها و ابزارها، دامنه و فراگیری، آثار و پیامدها، تفاوت جدی با تهدیدات و فتنه‌های گذشته داشته است. در جریان این فتنه، جمهوری اسلامی ایران، به مدت هشت ماه جنگ نرم تمام‌عیاری را تجربه کرد. تردیدی نیست که عنایت الهی در هر مرحله‌ای؛ هم در پیروزی انقلاب اسلامی و هم در کسب توفیقات جمهوری اسلامی ایران در زمینه رفع آسیب‌ها، و دفع تهدیدات و فتنه‌ها، همراه ملت ایران و رهبری انقلاب بوده است، در این راستا مردم ولایت مداراصفهان همچو گذشته در این اولین قدم محکوم کردن فتنه با جمعیت فراوان از پل خواجو تا سی وسه پل وخیابنهای اطراف مشت محکمی بر یاوه گویان این نظام مقدس وارد کردن وبا سخنرانی استاد گران قدر حضرت آیت الله حاج آقا سالک و مردم کفن پوش آمده بودند با تکبرات متعدد در محکوم کردن عوامل فتنه 88 افتخار شایسته برای خود ثبت نمودند 9دی در تهران اتفاق وبه مراتب در تبریز وجاهای دیگر اتفاق افتاد خدا را شکر.. معظم رهبری ملتی که در راستای بصیرت وآگاهی حرکت می کند هیچ قدرتی در مقابل آن تاب مقامت نخواهد داشت.
بدین مناسبت آیه 118 سوره بقره –
1- اصالت به تلاش و لياقت است، نه تقاضا و توقّع. گروهى هستند كه به جاى تلاش و بروز لياقت، هميشه توقّعات نابجاى خود را مطرح مىكنند. «لَوْ لا يُكَلِّمُنَا اللَّهُ»
2- سنّت خداوند اتمام حجّت و بيان دليل است، نه پاسخگويى به خواستهها وتمايلات نفسانى هر كس. «قَدْ بَيَّنَّا الْآياتِ»
3- خداوند با معرّفى روحياتدشمن، با شما اتمام حجّت كرده است. «قَدْ بَيَّنَّا الْآياتِ» - قال الذین لا یعلمون
کامل آیه 118 سوره بقرهافراد ناآگاه گفتند: «چرا خدا با ما سخن نمىگويد؟! و يا چرا آيه و نشانهاى براى خود ما نمىآيد؟!» پيشينيان آنها نيز، همين گونه سخن مىگفتند؛ دلها و افكارشان مشابه يكديگر است؛ ولى ما (به اندازه كافى) آيات و نشانهها را براى اهل يقين (و حقيقتجويان) روشن ساختهايم.وَ قالَ الَّذِينَ لا يَعْلَمُونَ لَوْ لا يُكَلِّمُنَا اللَّهُ أَوْ تَأْتِينا آيَةٌ كَذلِكَ قالَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ مِثْلَ قَوْلِهِمْ تَشابَهَتْ قُلُوبُهُمْ قَدْ بَيَّنَّا الْآياتِ لِقَوْمٍ يُوقِنُون-
چند جمله در این آیه مورد توجه باید قرار بگیرد.
1-تاریخ انبیا پر از این گونهبهانه تراشی ها - برخى براى فرار از قبول اسلام، بهانه تراشى نموده و مىگفتند: خداوند از ما تعهّد گرفته تنها به پيامبرى ايمان بياوريم كه حيوانى را قربانى كند و صاعقهى آسمانى آن قربانى را در برابر چشم مردم بسوزاند، تا به پيامبرى او يقين كنيم
2-مطلب اصلی این گونه بهانه گیری ها و این موارد عبارت از ریشه جهل است - ريشهى كفر، علاوه بر جهل، تعصبهاى قومى، لجاجت روحى و حفظ منافع مادى است. يَعْرِفُونَ ... يُنْكِرُونَها، ... الْكافِرُون
3-شش گروه در مقابل انقلاب انبیا ایستاده اند
1-گروه اول آنهایی که گرفتار جهل مرکب هستند : هركس كه نداند و نداند كه نداند*** در جهل مركب ابدالدهر بماند. در حديثى مىخوانيم: در جهل و انحراف انسان همين بس كه مردم را از كارى نهى مىكند كه خودش به آن كار گرفتار است.
2- گروه دوم آنهایی که خودشان را بهجهالت وگمراهی می زنند : برای اینکه علم دارند و مدانند، با آنكه حقّ را مىداند، - خداوند با معرّفى روحيات دشمن، با شما اتمام حجّت كرده است. قالَ الَّذينَ مِنْ قَبْلِهِمْ مِثْلَ قَوْلِهِمْ تَشابَهَتْ قُلُوبُهُمْ قَدْ بَيَّنَّا الْآياتِ لِقَوْمٍ يُوقِنُون خود را به جهالت مىزند.سیاست شان استکبار جهانی ومعاندین جمهوری اسلامی که نان را به نخر روز می خورند در این آیه 118 بقره لَقَدْ عَلِمْتَ ...
3- آنهایی که بی بصیرتندحتی آنهایی که علم دارند : مراد از علم دريافت حقيقت و داشتن نورانيّت و بصيرت و حكمت است و دانشمندان بى تقوى، در آئينهى قرآن جاهلند؛ جهل به عظمت پروردگار، جهل به رسالت و تكليف در دنيا، جهل به هدف آفرينش، جهل به سرنوشت و قيامت.
آنهایی که این نکته خطبه154 و 173 نهج البلاغه برشان صدق می کند ضرورت پیروی از امامان دوازده گانه که قابل دقت هست - نَاظِرُ قَلْبِ اللَّبِيبِ بِهِ يُبْصِرُ أَمَدَهُ وَ يَعْرِفُ غَوْرَهُ وَ نَجْدَهُ دَاعٍ دَعَاو دل مرد خردمند را ديدهاى است كه بدان پايان كار خويش نگرد، و به ژرفى و بلندى آن راه برد. برش ان صادق نیست و خطبه 173 نهج البلاغه –أَمِينُوَحْيِهِ وَ خَاتَمُ رُسُلِهِ وَ بَشِيرُ رَحْمَتِهِ وَ نَذِيرُ نِقْمَتِه-امين وحى اوست و خاتم فرستادگانش، رحمت او را مژده دهنده و از كيفر او ترساننده. باور ندارند –
آن گروهی که بهانه جو هستند - در نهج البلاغه حکمت 284 وَ قَالَ علیه السلام )قَطَعَالْعِلْمُ عُذْرَ الْمُتَعَلِّلِين [و فرمود:] علم راه عذر بر بهانه جويان بسته است. – هیچ عذاری لاتجعلوا علمکم جهلا لَا تَجْعَلُوا عِلْمَكُمْ جَهْلًا وَ يَقِينَكُمْ شَكّاً إِذَا عَلِمْتُمْ فَاعْمَلُوا وَ إِذَا تَيَقَّنْتُمْ فَأَقْدِمُوا- حضرت امير المؤمنين (عليه السّلام) فرموده: دانائى خود را (به نيست شدن دنيا) نادانى نگردانيد (كه از آخرت چشم پوشيده بدنيا دل بنديد) و باورتان را (بمردن) بشكّ دودلى قرار ندهيد (بنا براين) اگر (به نيستى دنيا) دانائيد پس (براى آخرت) كار كنيد، و هر گاه (مردن را) باور داريد پس (براى توشه برداشتن) پا پيش گذاريد.
اما آنهایی که علم دارند وخود را به گمراهی میزنند دلیل شان این است که خداوند متعال غفور ورحیم است از ما می گذرد
گروه دوم می دانند و شانهاز مسولیت خالی می کنند وقود عنهم مسولون – آنها آدم های بی درد هستند.
مسولیت بى دردقَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صل الله علیه وآله وسلم ):«مَنْ أَصْبَحَ لَا يَهْتَمُّ بِأُمُورِ الْمُسْلِمِينَ فَلَيْسَ بِمُسْلِمٍ»(كافى/ ج 2/ ص 163) يعنى بايد همت كنيد. حديث مىگويد نسبت به مشكلات مردم همت كنيد نه اينكه پنج ريال بياندازى به كميته امداداگر مىخواستند به يك كسى فحش بدهند، مىگفتند: آى بى دردها!
حديث داريم كه آدم بى درد، مرده است. منتها مرده عمودى است. حديثش هم اين است ميت به معنى مرده است. مرده را ببين كه دارد مىجنبد
سوز و تعهد و درد ارزشى والا دارد. اگر كسى بخواهد به كسى فحش بدهد مىگويد: برو بى درد. يعنى بى دردى بد است و سوز داشتن و درد داشتن يك ارزش است. وقتى آدم بشنود كه فلان حادثه رخ داده است، بايد غصه بخورد. اى موسى مىدانى چرا تو را از مقربين قرار دادم؟ براى اينكه سوز داشتى.«قالَ يا مُوسى إِنِّى اصْطَفَيْتُكَ عَلَى النَّاسِ بِرِسالاتى وَ بِكَلامى فَخُذْ ما آتَيْتُكَ وَ كُنْ مِنَ الشَّاكِرينَ» (اعراف/ 144). تو منتخب من هستى. «وَ أَنَا اخْتَرْتُكَ فَاسْتَمِعْ لِما يُوحى» (طه/ 13). اصلًا چون تعهد ودرد داشی من تو را در ميان مردم انتخاب كردم. خداوند حكيم است. بى خود كسى را برنمى گزيند.
نتیجه آدمهای بی بصیرت مسولیتشان سنگین تر است .چون وظیفه داشتند بروند بفهمند ..فهمیدن از وظیفه وجدانی افراد است . کسی می تواند وجدانی بودن را یکی از ویژگی های مثبت شخصیتی خود در نظر بگیرد که متعهد باشد. در قبال کارهایی که به او سپرده می شود، روابط شخصی که دارد و قول هایی که ...
زنگ بیداری باشد برایخودشان داشته باشند- بلى اى رسول خدا(صل الله علیه وآله وسلم)، در غدیر سپس دستهايش را به آسمان بلند كرد و گفت: آگاه باشيد هركس من مولاى اويم اين على مولاى اوست، خدايا دوست دار آنان كه على را دوست دارند، دشمن بدار كسانى را كه على را دشمن بدارند، و كمك كن به آنان كه على را يارى رسانند و خوار (وذليل) كن كسانى را كه على را خوار نمايند.
قرآن راه عذر را برایهمه افراد بسته است : از آن جا که افرادى آگاهانه از انجام وظايف الهى و وجدانى خود سربازمى زنند، امام (عليه السلام) به آن ها هشدار مى دهد که علم و آگاهى، راه عذر را بر اين افراد بسته است؛ (قَطَعَ آلْعِلْمُ عُذْرَ آلْمُتَعَلِّلِينَ).
افرادى که آگاهانه از انجام وظايف الهى و وجدانى خود سربازمى زنند، گرفتار کار های خلاف می شوند . خدا رحم کند
حضرت فرمودن که با این منافقا نصبحت شود آنهایی که متنبه می شوند با نصیحت عف شوند ولی آنهایی لجباز هستند لجبازان آنها را اعدام کنید.
گروه دیگر آگاه هستند ولی خلاف وعلاوه برلجباز حسادت و خود بینی وهوی نفس دارند : قرآن گفته است: «اطيعوا اولى الامر» بعد گفته:«لا تُطِعْ» از كفور،«لا تُطِعْ» از غافل،«لا تُطِعْ» از كسى كه از هوى نفس پيروى مىكند،«لا تُطِعْ» از«حَلَّاف» و..
گروه دیگر مسولیت را گردن دیگری می اندازند وازمسولین بی درد باشد غالبا از مرفهین هستند و مرفّهان بى درد، در صف اوّل دشمنان انبيا بودهاند. «قالَ مُتْرَفُوها»
ریشه بهانه وبهانه تراشی= جهل باشد وبی بصیرتی - حضرت على (علیه السلام) فرمود: «الجهل فساد كل أمر» (غررالحكم، ص 73) جهل فساد هر چيزى است. فساد هر چيزى از جهل است. که بی بصیرتی را هم به دنبال دارد.
عوامل رشد بصیرت از حضرتمصباح یزدی - یکی از راههای زدودن جهل، تحقیق و تبیین است: «یاأَیهَا الَّذینَ آمَنُوا إِنْ جاءَکُمْ فاسِقٌ بِنَبَإٍ فَتَبَینُوا أَنْ تُصیبُوا قَوْماً بِجَهالَةٍ فَتُصْبِحُوا عَلی مافَعَلْتُمْ نادِمینَ»؛ [سوره حجرات/آیه6] : «ای کسانی که ایمان آورده اید، اگر شخص فاسقی خبری برای شما بیاورد، درباره آن تحقیق کنید، مبادا به گروهی از روی نادانی آسیب برسانید و از کرده ی خود پشیمان شوید!».
راهایی از برای برون رفتن از جهالت : امام علی(علیه السلام) می فرماید: "من استبد برأیه هلک ومن شاور الرجال شارکها فی عقولها" یعنی هر کس که خودرأیی را انتخاب کرد، هلاک گشت و هر کس که با مردم مشورت کرد، با عقول آنان شریک شد ـ ("نهج البلاغه"، حکمت ۱۶۱) ـ مخصوصاً اگر این هم اندیشی با صاحبان خرد برجسته انجام گیرد سودمندتر است. بنابراین معاشرت و همنشینی با عقلا و علما باعث می شود که انسان با مشورت گرفتن از آنان موجب تقویت عقل خویش گردد و کمتر دچار اشتباه شود. به بینش و بصیرت برسد.
نتیجه - ما باید برویمدنبال رشد بصیرت : الف) تقویت اعتقادات و باورهای دین- ب) تشخیص صحیح و دقیق حق و باطل- ج) حرکت در مسیر حق و حقیقت-د) درك درست موقعیت و وظیفه‌شناسی -و) پرهیز از سطحی‌نگری ن)- مسولیت پذیر باشیم م)- مقابله با فرهنگ جهل ونا گاهی به سوی دانایی وبصیرته )- در رشد بصیرت – قدرت – استقامت – در مقابل تهاجم دشمن لازم است... اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم
