کلام اسلامی شبهای پیشاور سلطان واعظین شیرازی
سایت : پایگاه شخصی حسین صفرزاده -https://hosein128.ir/
صفرزاده- https://safarzade.blog.ir
نهج البلاغه فرزاد -@nahjolbalaghehfarzad
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
- «اللهم صل على محمد! و آل محمد! وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ
- کلام اسلامی شبهای پیشاور سلطان واعظین شیرازی
- شبهای پیشاور در دفاع از حریم تشیع ص654
- اشعار بعض از صحابه اشاره بوصیت
- آنگاه اشعار بسیاری از اصحاب رسول اللّه (صلی الله علیه وآله وسلم) نقل نموده که تمام آنها متضمن وصایت آن حضرت می باشد از جمله دو شعر از عبد اللّه بن عباس(حبر امت)است که در شعر اول خود گوید: وصیّ رسول اللّه من دون اهله و فارسه ان قیل هل من منازل
- و نیز از خزیمة بن ثابت ذو الشهادتین نقل نموده که ضمن اشعار خود گوید. و ( (صلی الله علیه وآله وسلم)لی الله علیه وآله وسلم)یّ رسول اللّه من دون اهله و انت علی ما کان من ذاک شاهده
- و نیز از جمله اشعار ابو الهیثم بن تیهان صحابی است گوید: انّ الو ( (صلی الله علیه وآله وسلم)لی الله علیه وآله وسلم)یّ امامنا و ولیّنا برح الخفاء و باحت الاسرار
- برای اثبات مرام بهمین مقدار اکتفا می نمایم چنانچه مایلید بقیه اشعار و گفتار را در این باب مراجعه کنید بآن کتاب تا کشف بیشتری بر شما گردد که گوید اگر ملالت نمی آورد اوراق بسیاری پر می کردم از اشعاری که ذکر وصیت در او می باشد.
- پس معلوم شد وصایت توام با مقام نبوت که فصل ما دون مقام نبوت است همان مقام خلافت و ریاست عامۀ الهیه است. ص :653
- شیخ- چنانچه این اخبار صحیح است چرا در کتب آثار بوصیت نامۀ از رسول خدا ( (صلی الله علیه وآله وسلم) بنام علی کرم اللّه وجهه بر نمی خوریم مانند وصیت نامۀ ابی بکر و عمر رضی اللّه عنهما وقت مردن.
9-
- 1) شک و شبهه ای نیست در نزد ما که علی علیه السلام وصی رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله بوده و اگر چه مخالف این معنی است کسی که در نزد ما از اهل عناد می باشد.
- داعی- موضوع وصی بودن مولانا امیر المؤمنین و دستوراتی که از خاتم الانبیاء نسبت بمقام ولایت صادر شده بسیار صریح و واضح در کتب معتبرۀ اکابر علماء شیعه از طریق اهل بیت طهارت بطریق تواتر ثبت و ضبط گردیده ولی چون شب اول قرار شد باخبار یک طرفه استدلال ننمائیم ناچار ببعض از آن اخباری که در کتب معتبره خودتان رسیده و الحال در نظر دارم اشاره می نمایم.
- اشاره بدستور وصیت
- و اگر بخواهید بتمامی اخبار راجع بوصیت رسول خدا(صلی الله علیه وآله وسلم) و دستوراتی که بمولانا امیر المؤمنین داده شده پی ببرید مراجعه نمائید بص 61 و 63 جلد دوم طبقات ابن سعد و ص 54 جلد چهارم کنز العمال متقی و نیز در ص 155 و 393 و 403 جلد ششم کنز و در ص 164 جلد چهارم مسند امام احمد بن حنبل و در ص 59 و 111 جلد سیم مستدرک حاکم و بالاخره در سنن و دلائل بیهقی و استیعاب ابن عبد البر و کبیر طبرانی و تاریخ ابن مردویه و دیگران از اکابر علماء خودتان که بعبارات مختلفه در ازمنۀ متفاوته دستورات آن حضرت را نقل نموده اند.
- که خلاصۀ آن عبارات که مکرر ذکر گردیده اینست که فرمود یا علیّ انت اخی و وزیری و تقضی دینی و تنجز و عدی و تبری ذمّتی (1)و انت تغسلنی و تؤدّی دینی و توارینی فی حفرتی (2).
- علاوه بر بیان اخبار صریحه که از این قبیل دستورات بآن حضرت بسیار داده شده-آثار علائم عمل بوصیت است که بنا بامر و دستور وصیت مولانا امیر المؤمنین علی علیه السلام آن حضرت را غسل داده و کفن نموده و در حجره خود دفن نموده است و پانصد هزار درهم دین آن حضرت را اداء نموده چنانچه عبد الرزاق در جامع خود نقل نموده. ص :654
15-
- 1) یا علی تو برادر و وصی منی که دین مرا اداء و وعدۀ مرا وفا و ذمت مرا بری می کنی.
- 2) تو مرا غسل می دهی و دین مرا اداء می کنی و مرا در قبر پنهان می نمائی.
- شیخ- روی قاعده و دستور قرآن که می فرماید کتب علیکم اذا حضر احدکم الموت ان ترک خیرا الو ( (صلی الله علیه وآله وسلم)لی الله علیه وآله وسلم)یّة للوالدین و الاقربین بالمعروف حقّا علی المتّقین (1).
- لازم بود در وقت وفات وصیت بنماید و وصی خود را معین کند پس چرا در آن موقع که آثار موت را مشاهده نمود رسول خدا ( (صلی الله علیه وآله وسلم) وصیت ننمود هم چنانکه ابی بکر و عمر رضی اللّه عنهما وصیت نمودند.
- داعی- اولا مراد از اذا حضر احدکم الموت معاینه موت و مرگ نیست یعنی لحظات آخر زندگی نمی باشد زیرا در آن حالت کمتر کسی است که بهوش باشد و بتواند بوظایف خود با شعور کامل عمل نماید پس مراد اسباب و آثار و علامات مرگ است از پیری و ضعف بدن و مرض و غیره.
- ثانیا این بیان شما تأثر درونیم را تازه نموده و مصیبت بزرگی را بیادم آورد که هرگز فراموش شدنی نیست.
- و آن مصیبت بزرگ اینست که جدّ امجد بزرگوارم رسول اللّه (صلی الله علیه وآله وسلم) با آن همه تأکیدات بلیغه که در تعقیب آیات قرآن مجید برای وصیت نمود تا آنجا که فرمود من مات بغیر وصیّة مات میتة جاهلیّة (2).
- تا فردی از امت او بی وصیت نمیرد مبادا بعد از مردن در بازماندگان آنها تولید نزاع گردد.
- نوبت که بخود آن بزرگوار رسید با آنکه در مدت بیست و سه سال پیوسته وصیتهای خود را تحت نظامنامه مرتب به یگانه وصی با عظمتی که خداوند متعال برای آن بزرگوار معین نموده گوشزد و مورد عنایت قرار داده بود.
- در مرض موت هم خواست آنچه در آن مدت گفته تکمیل نماید تا با آن وسیله جلو ضلالت و گمراهی و جنگ و نزاع و دودستگی امت را بگیرد متأسفانه بازیگران سیاسی مانع شدند و نگذاردند وظیفه شرعی إلهی خود را عملی نماید تا مستمسکی برای شما گردد امشب بفرمائید چرا آن حضرت در مرض موت وصیت ننمود؟!.
25-
- 1) دستور داده شد که چون یکی از شما را مرگ فرا رسد اگر دارای متاع دنیویست وصیت کند برای پدر و مادر و خویشان بچیزی شایسته عدل این کار سزاوار مقام پرهیزکارانست آیه 176 سوره 2(بقره).
- 2) کسی که بدون وصیت بمیرد مرده است بمردن اهل جاهلیت. ص :655
- اطاعت امر پیغمبر واجب است
- شیخ- گمان می کنم این بیان شما حقیقت نداشته باشد زیرا عقل باور نمی کند که کسی قدرت ممانعت از رسول خدا داشته چه آنکه صریح قرآن کریم است وَ مٰا آتٰاکُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَ مٰا نَهٰاکُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا (1)و در آیات متعدده أمر باطاعت أوامر آن حضرت نموده که أَطِیعُوا اللّٰهَ وَ أَطِیعُوا الرَّسُولَ (2)بدیهی است سرپیچی از اطاعت امر رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) کفر است هرگز صحابه و بستگان آن حضرت چنین عملی را نمی نمودند که مانع وصیت آن حضرت گردند ممکن است از اخبار مجعوله باشد که بدست ملحدین برای بی اعتنا نشان دادن امت بأمر آن حضرت انتشار یافته است. منع نمودن پیغمبر را از وصیت
- داعی- تمنّا می کنم عمدا سهو نفرمائید از اخبار مجعوله نیست بلکه از اخبار صحیحه مسلّمه است که عموم فرق مسلمین اتفاق بر صحت آن دارند حتّی شیخین بخاری و مسلم هم با همه احتیاطکاری که در نقل اخبار داشتند که مبادا خبری نقل نمایند که مورد توجه و استشهاد مخالفینشان قرار گیرد در صحیحین خود این قضیّۀ مؤلمه را نقل نموده اند که رسول اکرم صلی اللّه علیه و آله و سلّم عند الموت فرمود دوات و کاغذ بیاورید تا برای شما بنویسم چیزی که هرگز گمراه نشوید.
- عدّه ای از حضار مجلس باغوای یک نفر(مرد سیاسی)مانع شدند بقسمی داد و فریاد نمودند که دل آن حضرت شکست و با تغیّر آنها را از اطراف بستر خود خارج ساخت
- شیخ- من که نمی توانم باور کنم این مطلب را کدام کس می توانسته چنین جرئتی بکار برد که در مقابل گفته رسول خدا صلّی اللّه علیه و سلّم ایستادگی نماید و حال آنکه اگر یک فرد مسلمان عادی بخواهد وصیت نماید مانع آن نمی گردند تا چه رسد برسول خدا که اطاعتش واجب و تمرّد و مخالفتش کفرآور است چه آنکه وصیت بزرگان اسباب هدایت است احدی ممانعت نمی نماید-چنانچه خلیفه ابی بکر و خلیفه عمر رضی اللّه عنهما وصیت نمودند و احدی ممانعت ننمود باز عرض می کنم که حقیر نمی توانم زیر بار چنین خبری بروم
32-
- 1) آنچه رسول حق دستور دهد شما را بگیرید و هرچه نهی کند شما را از آن پس واگذارید آیه 7 سوره 59(حشر).
- 2) اطاعت کنید خدا و رسول را. ص :656
- داعی- حق دارید باور نکنید نه شما تعجب می نمائید بلکه هر مسلمانی!بالاتر بگویم هر شنونده ای از هر قوم و ملت از این قضیّه در حیرت است که چگونه پیغمبر مطاعی در أیام آخر عمر بخواهد وصیتی بنماید که هدف و مقصدش جلوگیری از اضلال امت و نشان دادن راه سعادت بآنها باشد او را مانع شوند-ولی چه می توان گفت که این عمل واقع شده باعث زیادتی غم و مصیبت مسلمانان گردیده.
- گریستن ابن عباس از مانع شدن پیغمبر را از وصیت
- این تأسف نه برای من و شما است بلکه اصحاب آن حضرت در این مصیبت مولمه گریه ها نمودند چنانچه بخاری و مسلم و دیگران از أکابر علماء خودتان روایت نموده اند که عبد اللّه بن عبّاس(حبر امت)پیوسته اشک می ریخت و می گفت یوم الخمیس ما یوم الخمیس و آن قدر گریه می کرد که زمین از اشک چشم او تر می شد.
- سؤال نمودند چه چیز واقع شد در روز پنجشنبه که یاد آن روز تو را بگریه می آورد می فرمود چون مرض بر رسول خدا مستولی شد أمر فرمود دوات و کتفی بیاورید تا بنویسم برای شما کتابی که هرگز گمراه نشوید بعض از حضّار مجلس مانع شدند بعلاوه گفتند محمّد(صلّی اللّه علیه و آله و سلّم)هذیان می گوید آن روز یوم الخمیس بود که هرگز فراموش نخواهد شد چه آن که گذشته از اینکه مانع شدند و نگذاردند آن حضرت وصیت بنماید بلکه زخم زبان هم زدند؟!!.
- شیخ- چه کس ممانعت از وصیت نمودن رسول خدا نمود.
- «اللهم صل على محمد! و آل محمد! وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ
