کلام اسلامی شبهای پیشاور سلطان واعظین شیرازی
سایت : پایگاه شخصی حسین صفرزاده -https://hosein128.ir/
صفرزاده- https://safarzade.blog.ir
نهج البلاغه فرزاد -@nahjolbalaghehfarzad
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
«اللهم صل على محمد! و آل محمد! وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ
کلام اسلامی شبهای پیشاور سلطان واعظین شیرازی
شبهای پیشاور در دفاع از حریم تشیع ص831
- ولی از مثل رسول خدائی که مجسمه حق و حقیقت بوده هیچ گاه شایسته نبوده کسی را بخواند بلقب و صفتی که خالی از معنی باشد و البته آنچه بر لسان صاحب وحی جاری شود عین حقیقت بلکه بمصداق آیه شریفه وَ مٰا یَنْطِقُ عَنِ الْهَویٰ إِنْ هُوَ إِلاّٰ وَحْیٌ یُوحیٰ وحی مطلق است خاصه آنکه خود فرماید که پروردگار در شب معراج بمن وحی فرمود و امر نمود که علی را امام المتّقین بخوانم. . ص :831
- پس بس است در فضل و مقام و تعریف تقوای امیر المؤمنین علی علیه السلام که رسول اکرم صلی اللّه علیه و آله و سلّم بامر پروردگار آن حضرت را اختصاص داد بخصیصه ای که احدی از صحابه را بآن خصیصه مخصوص نگردانید
1-
- 1) وحی نمود بسوی من و امر نمود مرا در علی بسه خصلت که او سید و آقای مسلمانان و پیشوای اهل تقوی و کشاننده رو و دست و پا سفیدانست(بسوی بهشت).
- 2) یا علی نظر کردن بر روی تو عبادت است بدرستی که توئی امام و پیشوای اهل تقوی سید و آقای مؤمنان.کسی که ترا دوست بدارد مرا دوست داشته و کسی که مرا دوست بدارد خدا را دوست داشته و کسی که ترا دشمن بدارد مرا دشمن داشته و کسی که مرا دشمن بدارد خدا را دشمن داشته است.
- و در میان تمام صحابه آن حضرت را امام المتقین قرار داد و مکرر باین لقب آن بزرگوار را خواند.
- و البته امام بتمام معنی متّقی باید-تا امام اهل تقوی گردد چه آنکه تقوای امام باید سرمشق اهل تقوی باشد.
- اگر بخواهم جهات زهد و ورع و تقوای علی علیه السلام را مشروحا و مبسوطا بیان نمایم بمثل معروف-مثنوی هفتاد من کاغذ شود.
- شیخ- آنچه درباره سیدنا علی کرم اللّه وجهه بفرمائید کم گفته اید و واقعا هم همان است که معاویه گفته عقیم اند زنان عالم بزایند مانند علی بن أبی طالب علیه السّلام.
- داعی- پس معلوم شد در میان کبار صحابه علی علیه السلام سرآمد اهل تقوی بوده است که رسول اکرم خاتم الانبیاء صلی اللّه علیه و آله و سلّم بامر و دستور خدای متعال او را امام المتقین و پیشوای پرهیزکاران قرار داده است.
- پس همان قسمی که از حیث نسب و نژاد نورانی و جسمانی ممتاز و مقدم بوده از حیث تقوی هم حق تقدّم با آن بزرگوار بوده.
- در اینجا متوجه بیک مطلبی شدم اگر چنانچه اجازه بدهید یک سؤال از شما بنمایم.
- شیخ- خواهش می کنم بفرمائید.
- داعی- آیا احتمال هواپرستی و حبّ جاه و دنیا طلبی بعلی علیه السلام که لیاقت امامت اهل تقوی را در میان صحابه کبار داشته می دهید؟.
- شیخ- ابدا ممکن نیست چنین خیالی درباره علی کرم اللّه وجهه برود چنانچه خودتان فرمودید و مشهور است کسی که دنیا را سه طلاق گوید و با اداء این جملات بی اعتنائی خود را بدنیا ثابت نماید چگونه میل بدنیا پیدا می کند.
- علاوه مقام و مرتبه سیدنا علی کرم اللّه وجهه بالاتر از آنست که چنین نسبتی را بآن جناب بدهیم تصور این خیال هم غیر ممکن است تا چه رسد بعمل آن.
- داعی- پس قطعا عملیات آن مجسمه تقوی تماما برای خدا بوده و قدمی بر غیر حق بر نداشته و هرکجا حقّی می دیده بی اختیار استقبال می نموده. ص :832
- شیخ- بدیهی است غیر از این از سیدنا علی کرم اللّه وجهه سراغ نداریم.
- اهل حقیقت قضاوت منصفانه نمایند
- داعی- پس بفرمائید بعد از وفات رسول اللّه صلی اللّه علیه و آله و سلّم که علی علیه السلام حسب الوصیة مشغول غسل و کفن و دفن آن حضرت بود و در سقیفه بنی ساعده عدّه ای جمع شدند و با ابی بکر بیعت نمودند آنگاه آن حضرت را برای بیعت طلبیدند بچه علت بیعت ننمود.
- اگر طریقه خلافت ابی بکر حق و مسأله اجماع ثابت و مسلّم و دلیل حقانیت بود علی القاعده نبایستی علی علیه السلام با شدت تقوی و پرهیزکاری تعلّل ورزد و روی گردان از حق شود زیرا هرکجا حق بود مطابق فرموده پیغمبر صلی اللّه علیه و آله و سلّم علی علیه السلام باید آنجا حاضر باشد.
- از جهتی لازمۀ تقوی اینست که شخص متقی از حق روی گردان نشود و از جهت دیگر بنا باخباری که لیله ماضیه با سلسلۀ اسنادش بعرضتان رسانیدم که رسول اکرم صلی اللّه علیه و آله و سلّم فرمود علی مع الحق و الحق مع علی حیثما دار یعنی علی با حق و حق با علی علیه السلام می گردد
- اگر آن قضایا حق و تعیین ابی بکر بمقام خلافت حق بود بایستی آن حضرت با میل و علاقه قلبی آنها را استقبال و تصدیق نماید نه آنکه مخالفت نماید.
- پس لا بد مخالفت علی علیه السلام از بیعت از دو حال خارج نبوده یا علی بر خلاف حق رفتار کرده و متمرّد امر رسول اللّه صلی اللّه علیه و آله و سلّم بوده که بیعت با خلیفه پیغمبر ننموده.
- یا وضع خلافت و طریقه اجماع را ساختگی و سیاسی بر خلاف حق دانسته لذا بیعت ننموده.
- اما قسم اول نظر بفرمودۀ رسول اکرم صلی اللّه علیه و آله و سلّم که علی با حق و حق با علی می گردد و آن حضرت را امام المتّقین خوانده و قطعا علی اهل دنیا نبوده و حب جاه و هوی و هوس در او راه نداشته و دنیا را سه طلاق گفته و طالب ریاست ظاهری نبوده قطعا منتفی است پس لا بد قسم دوم بوده که چون خلافت را ساختگی و سیاسی و بر خلاف رضای خدا و رسول دانسته لذا بیعت ننموده.
- شیخ- عجب فرمایشی می فرمائید که سیدنا علی کرم اللّه وجهه بیعت نکرده در صورتی که تمام کتب اخبار و تواریخ ما و شما ثابت نموده اند که سیدنا علی با ابی بکر رضی اللّه عنه بیعت نمود و تخلف از اجماع ننمود. ص :833
- داعی- عجب از شما است که عرایض شبهای قبل را فراموش نمودید که مفصلا شرح دادم نقل اقوال اکابر علمای خودتان را که حتی بخاری و مسلم هم در صحیحین خود نوشته اند بیعت علی بفوریت واقع نشد.
- عموم علمای خودتان معترف اند روز اول که حضرت را بجبر و اهانت از منزل کشیدند و بمسجد بردند(چنانچه شبهای قبل مفصلا عرض شد (1))بیعت نکرده بمنزل برگشت و ابراهیم بن سعد ثقفی متوفی سال 283 و ابن ابی الحدید و طبری و دیگران از ثقات علمای خودتان متّفقا نوشته اند که بیعت آن حضرت بعد از شش ماه بود(یعنی بعد از وفات حضرت صدیقه کبری فاطمه زهراء سلام اللّه علیها بوده چنانچه مفصّلا در شبهای قبل بعرضتان رسانیدم).
- بر فرض تسلیم که بگوئیم آن حضرت بیعت نموده پس چرا شش ماه کمتر یا بیشتر توقف نمود و بیعت ننمود بلکه محاجّه هم نمود و حال آنکه از مثل علی مجسّمه حق و تقوی شایسته نبود و لو برای یک ساعت منحرف از حق گردد و حق را بعقب بیندازد.
- شیخ- لا بدیک جهتی داشته که خودشان در آن موقع بهتر می دانستند که چه می کنند اینک بر ما چه آمده که در امور بین بزرگان و اختلاف آنها بعد از هزار و سیصد سال دخالت نمائیم؟!!(خنده شدید حضار).
- داعی- دعاگو هم بهمین مقدار از جواب قانع شدم که چون شما جواب منطقی نداشتید و راه گریز و دفاعی نبود که اثبات مرام نمائید لذا باین نوع از جواب مبادرت جستید ولی مطلب بقدری واضح و روشن است در نزد مردمان صالح منصف که محتاج بدلیل و برهان نیست.
- و اما اینکه فرمودید بر ما نیست که در امر بزرگان و اختلافات آنها دخالت نمائیم البته تا جائی که آن امر تماس با ما ندارد فرمایش شما صحیح است و در اختلاف آراء بزرگان حق دخالت نداریم. ص :834
- ولی در این موضوع بالخصوص اشتباه فرموده اید برای آنکه هر فرد مسلمان عاقلی باید دین حقیقی داشته باشد نه دین تقلیدی و راه تحقیق در دین همین است که وقتی ما در تاریخ جمهور مسلمین می بینیم بعد از وفات رسول اللّه صلی اللّه علیه و آله و سلّم امت و صحابه کبار دو فرقه شدند کنجکاوی نموده ببینیم کدام یک از آن دو فرقه ذی حق بوده اند تا پیروی حق نمائیم.
32-
- 1) رجوع شود به ص 507 تا ص 518 همین کتاب.
- نه آنکه کورکورانه بخیال حق روی عادت و تقلید از پدر و مادر و اسلاف براهی برویم که تحقیقی در آن راه ننموده باشیم.
- شیخ- لا بد می خواهید بگوئید خلافت ابی بکر رضی اللّه عنه بر حق نبوده اگر خلافت ابی بکر رضی اللّه عنه بر خلاف حق و علی کرم اللّه وجهه ذی حق در امر خلافت بود با قدرت و شجاعتی که مخصوص خود او بود و با علاقه ای که در اجراء حق و حقیقت داشت و دیگران هم او را ترغیب می نمودند چرا قیام بحق ننمود و بقول شما بعد از شش ماه بیعت نمود حتی بنماز هم حاضر می شد و در مواقع لزوم در مشورت خلفاء رضی اللّه عنهم وارد و رأیهای صائب هم می داد.
- سکوت و قعود و اعتزال و فرار انبیاء از میان امتها بواسطه نداشتن یاور و غیره
- داعی- اولا انبیاء و اوصیاء مطابق مقررات و دستورات الهی عمل می نمودند و از خود إراده ای نداشتند لذا نمی توان بآنها ایراد گرفت که چرا قیام بجنگ ننمودند یا چرا قعود و سکوت و یا چرا در مقابل اعداء فرار نمودند و یا پنهان گردیدند.
- چنانچه اگر بتاریخ حالات هر یک از انبیاء عظام و اوصیاء کرام بنگرید از این قبیل قضایا بسیار می بینید که با افکار شما بی تناسب می باشد مخصوصا قرآن مجید ببعض از آنها اشاره نموده که بواسطه نداشتن یار و همراه سکوت و قعود و یا فرار نموده و پنهان گردیدند. ص :835
- چنانچه در آیه 10 سوره 54(قمر)از قول نوح شیخ الانبیاء خبر می دهد فَدَعٰا رَبَّهُ أَنِّی مَغْلُوبٌ فَانْتَصِرْ (1).
- «اللهم صل على محمد! و آل محمد! وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ39-
1) پس خدا را خواند و دعا کرد که بار الها من سخت مغلوب قوم شده ام تو(بلطف خود) مرا یاری فرما.
