کلام اسلامی شبهای پیشاور سلطان واعظین شیرازی
سایت : پایگاه شخصی حسین صفرزاده -https://hosein128.ir/
صفرزاده- https://safarzade.blog.ir
نهج البلاغه فرزاد -@nahjolbalaghehfarzad
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
«اللهم صل على محمد! و آل محمد! وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ
کلام اسلامی شبهای پیشاور سلطان واعظین شیرازی
- شبهای پیشاور در دفاع از حریم تشیع ص530
- کشف حقیقت
- داعی- گویا آقا توجه بآیه شریفه ننمودید و الا ایراد نمی نمودید اولا بین کبیره و صغیره داعی فرق نگذاردم بلکه پروردگار متعال این فرق را گذارده.
- ثانیا بنده هم مانند شما معترفم که هر بندۀ مؤمن گنهکاری که معتقد بغفاریّت حق باشد هرگاه نادم شد و توجه بحق نمود خداوند غفّار او را می آمرزد ولی اگر بدون توبه از دنیا برود در عقبات بعد الموت پیوسته او را عذاب می نمایند تا پای حساب اگر عملش زیاد بزرگ نبوده بمجازات خود رسیده در موقع حساب معفو می شود.
- و اگر عملش بسیار و گناهان کبیره زیاده نموده او را بجهنم می برند و بقدری که نافرمانی نموده عذابش می نمایند آنگاه نجاتش می دهند.
- ولی در سیئات و صغائر اعمال اگر بی توبه از دنیا برود و محبّ علی علیه السلام باشد خداوند او را عفو نموده بمجازات عقبات بعد الموت نمی رسد و جحیم و جهنم نمی بیند او را داخل بهشت می نمایند چنانکه فرمود: و ندخلکم مدخلا کریما.
- و نفهمیدم شما از چه راه این حدیث را موجب جسارت و لا لاابالی گری دانسته اید ص :526
6-
- آیا در حدیث شریف امر بسیئات یا کبائر و صغائر شده که شما آن را سبب جرأت و تجرّی شیعیان قرار داده اید بدیهی است جواب منفی است.
- پس راه دیگری در بین نمی باشد إلاّ فکر و خیال بی جا و حال آنکه این حدیث شریف جلو ناامیدی بشر را می گیرد نه آنکه موجب امید بی پایان گردد.
- چه آنکه مردمان معتقدی هستند که گرفتار هوای نفس اند وقتی مرتکب صغائری شدند شیاطین جن و انس آنها را وسوسه می کنند که دیگر روی رحمت نخواهید دید چون غالبا جوان و جاهل و نادانند فریب خورده ناامید می شوند می گویند ما که آمرزیده نمی شویم پس چرا نفس خود را از هواهای کلی بازداریم رفته رفته موجب طغیان و سرکشی می شود و از صغائر گذشته غرق در کبائر می شوند.
- ولی امثال این حدیث روزنۀ امیدی در دلها باز می کند و می فهماند که چون بشر جایز الخطا است اگر سیئاتی از او صادر شود و راستی محبّ و دوست علی علیه السلام باشد باو ضرر نمی رساند.
- چون خدای متعال در آیه شریفه وعده عفو داده و برای عفو و آمرزش وسائلی قرار داده حبّ و وداد علی علیه السلام یکی از وسائلی است که مورد عفو قرار می دهد.
- و إلاّ شیعه هرگز لاابالی نخواهد شد چون وقتی بمعنای تشیّع بر می خورد می بیند که شیعه علی یعنی پیرو علی علیه السلام آن کسیست که طابق النعل بالنعل پیروی کند گفتار و رفتار آن حضرت را پس أهل نجات است چه آنکه در تمام تفاسیر و کتب معتبره علماء شما بالفاظ و عبارات مختلفه رسیده که ما در لیالی اول ببعض از آنها اشاره نمودیم که رسول أکرم صلی اللّه علیه و آله و سلّم فرمود یا علی انت و شیعتک هم الفائزون فی الجنة (1) یا علی تو و شیعیانت رستگارانید در بهشت.(مراجعه شود به ص 153 و 156 همین کتاب). ).
- پس اگر بخواهید ایراد بگیرید باین نوع از اخبار بیشتر می توانید ایراد بگیرید که چون شیعه فهمید پیغمبر فرموده رستگار و اهل بهشت است پس جرأت و جسارت پیدا نموده و هر عمل زشتی می نماید و حال آنکه این طور نیست. ص :527
13-
- شیعه در اوّل تکلیف بعد از معرفت خدا و پیغمبر بایستی معنای تشیّع را بفهمد وقتی فهمید و دانست شیعه یعنی پیرو علی و آل علی آنگاه می فهمد پیرو علی آن کسیست که علما و عملا و قولا و فعلا کردارا و گفتار مانند علی باشد پا جای پای علی بگذارد یعنی آنچه علی نموده بنماید و آن چه علی ترک نموده ترک نماید پس شیعۀ علی وقتی فهمید که علی علیه السلام مرتکب کبائر و صغائر نگردیده بلکه عمل مکروهی هم از او صادر نگردیده سعی و کوشش می کند مانند مولای خود متصف بصفات حمیده گردد و از اخلاق و عادات رذیله دوری نماید چون قوۀ عصمت که مخصوص مقام نبوت و امامت است ندارد و بتمام معنی علی شدن کار مشکلی است بلکه محال سعی می نماید لا اقل مرتکب کبائر ابدا نشود و اصرار بر صغائر هم نمی نماید تا محبوب علی علیه السلام گردد و نامش در زمره شیعیان ثبت گردد.
- ولی چون معصوم نیست و جائز الخطاء است اگر سیّئۀ و یا صغیره ای از او صادر گردد بوسیله محبت و دوستیامیر المؤمنین علیه السلام مورد عفو و اغماض قرار می گیرد و اگر خدای نکرده بی توبه از دنیا رفت بواسطه این محبت و دوستی مسئول صغائر و سیئات قرار نمی گیرد.
- و اما معنای حدیث من بکی علی الحسین وجبت له الجنة هم خیلی ساده و مناسب فهم هر کس از عارف و عامی می باشد و جوابی هم که الحال مطابقت با نظر أکثر آقایان حاضرین بنماید که مکرر تقاضا نمودند که در جواب رعایت حال آنها بشود عرض می کنم معنای ساده و تحت اللفظی این حدیث شریف چنین است که هر کس گریه کند بر حسین واجب می شود بر او بهشت.
- مفهوم مخالفش اینست که اگر ناکس گریه کند بهشت که بر او واجب نمی شود بلکه هیچ نتیجه ای هم از گریه خود نمی گیرد.
- حافظ- فرق بین کس و ناکس چیست که گریه برای کس نتیجه می دهد ولی بناکس نمی دهد. ص :528
- فرق بین کس و ناکس
- داعی- گرچه در کلمۀ من موصوله کس و ناکس راه ندارد ولی در معنای فارسی کس و ناکس می آید لذا عرض می کنم کس مؤمنی را گویند که موحد و خداپرست باشد اصول عقاید را استدلالا یا بنحو یقین دارا و معتقد بنبوت انبیاء عظام من آدم الی الخاتم باشد و خود را ملزم بدستورات آخرین انبیاء خاتم الانبیاء صلی اللّه علیه و آله و سلّم بداند و بمعاد جسمانی و وجود بهشت و دوزخ و ولایت آل محمّد علیهم السلام و عترت طاهره آن حضرت عقیده داشته علی و یازده فرزند بزرگوارش سلام اللّه علیهم اجمعین را عباد صالحین و امام بر حق و نایب مناب رسول اللّه صلی اللّه علیه و آله و سلّم بداند و یازدهمین فرزند علی که دوازدهمین وصی پیغمبر خاتم است زنده و موجود و زمامدار عالم بداند و قرآن مجید را بعد از اعتقاد بکتب سماویه حق و از جانب خدا بداند و بمندرجات آن معتقد و بدستورات و اوامر و مناهی آن عامل باشد.
- و ناکس مسلمانی را گویند که صورة و اسما مسلمان و بتمام دستورات قائل ولی در مقام عمل صالح نباشد یا تارک محض باشد یا ببعض از آنها عمل و از بعض دیگر روی گردان باشد یا مرتکب بعض کبائر از قبیل قتل نفس یا شراب خواری و یا زنا و لواط کاری یا رباخواری و کم فروشی و امثال اینها گردد چنین آدمی هر قدر هم گریه کند برای او نتیجه ای ندارد و جبران ترک واجبات از قبیل نماز و روزه و حجّ و خمس و زکاة و غیره را نمی نماید.
- مگر آنکه توبه کند از اعمال زشت و مصمّم گردد بجبران ما فات و حق النّاس را بصاحبانش برگرداند و ترضیۀ خاطر آنها و یا اگر مرده اند وراث آنها را فراهم نماید آنگاه بوسیلۀ گریه و محبت خاندان رسالت جبران ما فات و عقب ماندگیهای او گردد. ص :529
- و الاّ اگر مثلا نماز نخوانده یا روزه نگرفته یا مستطیع شده حج بیت اللّه نرفته یا مشمول خمس و یا زکاة گردیده اداء وظیفه ننموده آنگاه گریه کند یا زنا و لواط کند و گریه کند یا ربا بخورد و مال مردم را بحرام ببرد و معاملات ربوی بنماید-و یا کم فروشی بنماید-و گریه کند ظلم و تعدی و آدم کشی کند و گریه کند بخیال آنکه اعمال زشت او بوسیلۀ گریه عفو می شود اشتباه رفته
- آل محمّد از چنین اشخاصی بیزارند گریه برای این اشخاص نفع و نتیجه ای ندارد چنانکه ما مکرر در منابر و مجالس درس و مجامع دینی این معانی را مشروحا گوشزد جامعه نموده ایم.
- و الاّ اگر این عقیدۀ غلط صحیح باشد که آدمی هر عمل زشتی بنماید و گناهان کبیره از او صادر شود و یا ترک واجبات بنماید خیال کند گریه و یا زیارت آل محمّد سلام اللّه علیهم اجمعین جبران ما فات می کند و او را نجات می دهد باید دشمنان آل محمّد همگی بهشتی باشند چون غالبا بر مظلومیت آل محمّد گریه کردند.
- چنانچه ارباب مقاتل در وقعۀ کربلا نوشته اند و اللّه بکت و ابکت کل عدوّ و صدیق دوست و دشمن در آن مصیبت عظمی گریستند پسر پیغمبر و اصحاب و احفادش حتی اطفال صغیر و شیر خوارش را کشتند ولی در دیدن مصائب اهل بیتش گریه هم کردند پس قطع بدانید گریه برای این نوع مسلمانان ناکس که صورت دارند ولی سیرت ندارند نفع و نتیجه ای ندارد تا مؤمن نگردند گریه برای آنها نتیجه نخواهد داد.
- حافظ- اگر فرد مسلمانی معتقد باصول عقاید و عامل بدستورات شرعیّه باشد خود اهل نجات است پس گریه برای او چه اثر دارد و تشکیل مجالس گریه برای چه و چه نتیجه بر او متصوّر است که هر سال مبالغ گزافی خرج این نوع از مجالس بشود که مؤمنین گریه کنند.
- اثر و نتیجه بر گریه و مجالس عزاداری
- داعی- بدیهی است مسلمان هرچند عامل کامل عیار باشد معصوم نخواهد بود بالاخره بشر است و جائز الخطاء اگر لغزش و خطاهائی از او سر زده و غافل بوده حضرت باری تعالی با مهربانی و لطفی که نسبت به بندگان خود دارد از روی فضل و کرم عمیم بوسائل و اسبابهائی آنها را عفو می کند.
- گاهی حب علی بن أبی طالب را وسیله قرار می دهد گاهی بگریه بر مظلومیت حضرت سید الشهداء و خاندان رسالت و زیارت آن حضرت و اهل بیت طهارت عطف توجه فرماید و اشک چشم آنها را بمنزلۀ آب توبه قرار می دهد و از گناهان آنها می گذرد. ص :530
- اگر مؤمن و عادلند و هیچ گناه کبیره و صغیره ای از آنها صادر نشده-حب و ولایت علی و اهل بیت رسالت و گریه بر مصائب وارده بر آنها که علامت مهر و محبت بآن خاندان جلیل می باشد وسیله ترفیع مقام آنها می شود.
- و اما اینکه فرمودید در تشکیل این مجالس بنام عزاداری آل محمد و مصارف بسیار چه اثر است آقایان محترم چون دور هستید از اثرات و نتایج مترتبه بر این مجالس غافل می باشید.
- چون روی عادت و تبلیغات سوئی که پیوسته می شود که این مجالس بدعت است حاضر نمی شوید یا اگر گاهی بجهاتی حاضر شوید چون نظر سوء دارید دقیقانه توجه نمی کنید تا آثار آن را ببینید.
- اگر آقایان در این قبیل مجالس حاضر شوید و با دیدۀ انصاف و محبت بنگرید تصدیق خواهید نمود که این نوع مجالس مدارس اکابر آل محمد علیهم السلام است به این معنی که بنام آل محمد علیهم السلام مجالسی تشکیل می گردد و بجاذبۀ آن خاندان جلیل افراد مسلمین از هر طبقه(حتی بیگانگان از دین)حاضر می شوند آنگاه خطباء و وعّاظ و متکلمین و محدثین و گویندگان از علماء ساعتها حقایق دین را از توحید و نبوت و معاد و فروع احکام و اخلاق و دستورات حیاتی فردی و اجتماعی را برای آنها بیان می کنند و آنها را بضررها و مفاسد معاصی و گناهان و اخلاق رذیله آشنا می نمایند و دلائل حقّانیّت دین مقدس اسلام را در مقابل سایر ادیان برای آنها ظاهر و بارز می کنند و نتایج بسیار می گیرند.
- سالی نیست که بوسیله همین مجالس و تبلیغات دینی افرادی از بیگانگان اسلام قبول ننمایند چه بسا از منحرفین که تحت تأثیر تبلیغات دینی قرار گرفته و از اعمال گذشته خود توبه نموده و براه راست وارد گردند.
- در هر سالی بوسیلۀ این مجالس و حضور در مجامع عزا و تأثیر آیات و اخبار و مواعظ جمعیتهای بسیاری از مردمان لاابالی و معصیت کار توبه نموده و بواسطه ترک معاصی داخل در حوزه اخیار گردند. ص :531
- اینست یک جهت از فرمایش رسول اکرم صلی اللّه علیه و آله و سلّم که علمای فریقین نقل نموده اند حسین منّی و انا من حسین حسین از من است و من از حسینم یعنی احیای دین من بواسطه حسین است در زمان حیاتش جانبازی کرد و بنیروی مظلومیت ریشۀ ظلم بنی امیه را کند چه آنکه آنها می خواستند ریشۀ دین را بکنند.
- و هزار سال است که مجالس معظمی بنام آن بزرگوار خفیه و آشکار تشکیل می شود مردمان حاضر می شوند بوسیلۀ مبلغین و ناطقین پی بحقایق دین برده و قدم در صراط مستقیم می گذارند اینست مختصری از اثرات و نتایج مجالس عزاداری که مدارس اکابر آل محمد سلام اللّه علیهم اجمعین می باشد.
- «اللهم صل على محمد! و آل محمد! وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ
